สว่าเป็นเครื่องตีประกอบจังหวะที่ทำด้วยโลหะตีแผ่กว้างออกไปเป็นทรงแบนเช่นเดียวกับฉาบในภาคกลาง ลักษณะตอนกลางตีให้โค้งขึ้นมาเป็นหุ่มนูนกลม ทำเป็นกระพุ้งขนาดวางลงในอุ้งมือ 5 นิ้ว ขอบนอกแบราบออกไปโดยรอบ และเจาะรูตรงกลางกระพุ้งไว้ร้อยเชือกหรือหนังสำหรับถือ ปัจจุบันมีใช้อยู่หลายขนาดทั้งฉาบเล็ก และฉาบใหญ่ หรือเป็นขนาดตามที่ผู้สั่งทำต้องการ
         สว่า ซึ่งมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 30-35 ซม. ซึ่งมีผสมวงอยู่ในวงพื้นเมืองล้านนาทุกประเภทโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วงกลองประเภทต่างๆ ตีกระทบกันให้เกิดเสียงตามจังหวะที่ต้องการ ส่วนฉาบเล็ก เรียกว่า แส่ มีลักษณะเหมือนฉาบเล็กของทางภาคกลาง มีหน้าที่ตีขัดจังหวะหลอกล่อกับเครื่องคุมจังหวะอื่นๆ มักพบในขบวนแห่โดยทั่วๆ ไป