อังกะลุงเป็นเครื่องดนตรีที่เกิดเสียงโดยการกระทบกันของกระบอกไม้ไผ่ที่ถูกแขวนไว้กับรางไม้เล็กๆ เมื่อผู้บรรเลงเขย่า กระบอกไม้ไผ่ก็จะเกิดการไกว กระแทกเป็นเสียงที่ไพเราะ
         เดิมทีอังกะลุงเป็นเครื่องดนตรีพื้นเมืองของชวา (อินโดนีเซีย) ราวปี พ.ศ.2451 หลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) ได้นำเข้ามาปรับปรุงรูปร่าง และวิธีการบรรเลงขึ้นเป็นเอกลักษณ์แตกต่างจากของชวา อีกทั้งยังประพันธ์เพลงขึ้นมาใหม่เพื่อให้บรรเลงโอยอังกะลุงโดยเฉพาะ เช่น โหมโรงปฐมดุสิต บูเซ็นซอร์ค สมารัง กะหรัดรายา เป็นต้น