ระนาดทุ้มมโหรี ได้เข้ามาประสมวงร่วมกับวงมโหรีเครื่องเก้า ในสมัยรัชกาลที่ 3 เพื่อให้เกิดเสียงที่ทุ้มต่ำบรรเลงร่วมกับระนาดเอก ฆ้องวง และเครื่องสายที่มีอยู่เดิม
         รางระนาดทุ้มมโหรีนั้นมีรูปร่างเหมือนรางระนาดทุ้มของวงปี่พาทย์ทุกประการเพียงแต่มีขนาดที่เล็กกว่า เพื่อให้เหมาะสมกับการบรรเลงของนักดนตรีที่เป็นผู้หญิง อีกทั้งไม่ทำให้เกิดเสียงที่ดังจนเกินไปเมื่อนำมาประสมเข้ากับวงเครื่องสาย โดยเทียบเสียงใหม่ให้ลูกทวน (เสียงต่ำสุด) เทียบได้กับเสียง ซอล แล้วไล่เรียงไปจนถึงลูกยอด (เสียงสูงสุด) คือเสียง ที รวมทั้งสิ้น 17 ลูก