รางระนาดเอกนั้นจะมีรูปร่างคล้ายเรือ ทำหน้าที่เป็นกล่องเสียง ที่มุมทั้งสองข้างมีแผ่นไม้ปิดหัวท้าย เรียกว่าโขน ซึ่งมีตะขอเล็กๆ ทำหน้าที่เกี่ยวเชือกร้อยผืนระนาดให้ลอยได้ระดับอยู่เหนือราง ด้านล่างตรงกลางรางมีชิ้นไม้วางรอง เรียกว่า เท้าระนาด เช่นเดียวรางระนาดเอกโดยทั่วไป หากแต่บริเวณตัวรางจะแกะสลัก ลงรักปิดทอง ปิดกระจกเพื่อความสวยงาม
         แต่เดิมนั้น รางระนาดโดยทั่วไป จะไม่มีการแกะสลัก ภายหลังเมื่อวงปี่พาทย์มอญได้รับความนิยมจึงมีผู้คิดประดิษฐ์รางทองขึ้นเพื่อให้เข้าชุดกับฆ้องมอญ จึงเรียกรางระนาดแบบเก่าว่า “รางพล” และเรียกรางระนาดแบบใหม่นี้ว่า "รางทอง" หรือ "รางมอญ"