Read me 15 - page 3

| November-December 2012 3
อะไร คือ ความสวย?
ในยุ คกระแส ณ ขณะปัจจุ บัน เราไม่อาจปฏิ เสธได้ว่า การศัลยกรรม
เปลี่ ยนแปลงรู ปลักษณ์ ของคนในสังคมยั งคงดำ �เนินไปอย่ างต่อเนื่ อง
และแสดงที ท่าว่ากำ�ลังเข้มข้นขึ้นตามลำ�ดับ
อะไรทำ �ให้ คนคนหนึ่งที่ มีรูปลักษณ์อวัยวะครบถ้ วนตามปกติ ตัดสินใจ
ที่ จะเปลี่ยนสิ่งที่ตัวเองมีอยู่ให้ กลายเป็นสิ่งอื่น ...ความไม่พอใจ ความนิยม
ในวัตถุ หรื อ ความคิดที่คิดว่าตั วเอง ‘ไม่สวย’
แบบไหนที่ เรียกว่ า ‘ไม่สวย’
ถึง ณ จุดหนึ่งของความคิดในการริเริ่มหัวเรื่อง Read Me ฉบับนี้ ที่เรา
ว่ากันด้วย ‘เรื่องของคนไม่สวย’ ใช่ว่าเราจะมาเรียกร้องปลุกระดมให้คนไม่สวย
ลุ กขึ้นมาถามหาพื้นที่ในสั งคม “เปล่าเลย” ส่ วนหนึ่งซึ่ งเป็ นส่ วนหลัก
สิ่งที่ แฝงอยู่ระหว่างบรรทัดเป็นเพียงการตั้ งคำ�ถามในมุมกลั บโดยสมมติ
ขึ้ นว่า ถ้าหากเราคิดว่าตัวเองเป็ นคนไม่สวย เราจะทำ�อย่ างไรให้ความสวย
เกิดขึ้นแก่ ตัวเอง... เราจึ งเสนอ ‘ทางเลือก’ ที่มีตั้งแต่ แนะนำ�ให้ย้ายไปอยู่
ประเทศอื่น มองหาวัฒนธรรมใหม่ หากลุ่มที่ เข้ากั บตนเอง จ้ างวานสื่อ
ให้ กำ�หนดค่านิยมความสวย ทำ�ศัลยกรรม หรือแม้แต่วิธีการที่จะทำ�ให้คุณ
เป็ นอมตะ! ...ทั้งนี้และทั้งนั้นสิ่งที่เราเล่าบอกไม่ใช่ สิ่งที่เราแนะนำ�ให้คุณนำ�ไป
ปฏิ บัติ(เสียทั้ งหมด) ด้ วยเหตุที่ ว่า ถึงอย่างไร ‘คุณยั งคงเป็ นคุณ’ และ
‘คนยังคงเป็นคน’
จะเป็นอย่างไรหากทุกคนในโลกนี้ มีรูปลักษณ์ภายนอกที่เหมื อนกัน?
มี สีเหมื อนกัน มีขนาดเท่ากัน มีน้ำ�หนักเท่ากั น มีส่วนสูงเท่ากั น ...มีจมูก
เหมือนกันฯ เหมือนกันชนิดที่ แยกไม่ออกบอกไม่ถูกว่าใครเป็นใคร หากโลก
ในความคิ ดที่ ว่าเป็นโลกที่ กำ�ลั งจะเกิ ดขึ้นจริงในอนาคต เมื่อถึงวั นนั้น
เราจะมีความรู้ สึกอย่ างไร?
การเปรี ยบเทียบคงไม่เกิด (?) เพระความเท่าเทียมในความเหมือน
แต่ในความเป็นจริ งพวกเราทุกคนล้ วนมีความแตกต่าง ไม่ใช่เพียงแค่
รูปลั กษณ์ หากแต่แตกต่างกันในเบื้ องลึกที่อยู่ ภายใต้เปลือก
จิ้งหรีดอาศัยอยู่ ใต้ดินเป็นเวลากว่ า 10 ปี อยู่ ๆ วันหนึ่งมันก็ผุดขึ้นจาก
ผิวดินแล้วพากันมุ่ งหน้าขึ้นสู่ต้นไม้ ปืนป่ าย หยุดนิ่ง ลอกคราบ เปลี่ ยนเปลือก
สืบพันธุ์ และ ตาย
เมื่ ออ่านถึงบรรทั ดสุดท้ าย ท่านผู้ อ่าน(อันเป็นที่ รั ก) อาจกล่าวว่า
สรุ ปแล้วไม่เห็นจะได้ คำ�ตอบเลยว่า ความสวย ความไม่ สวย คืออะไร?
เป็นความจริงที่เราไม่ได้ให้คำ�ตอบ เพราะเราได้ แต่ทำ�หน้าที่ตั้งคำ�ถาม ที่สุดท้าย
เราก็ยังสงสัยต่อไปว่า ...เราต่างลอกคราบเปลี่ยนเปลือกไปเพื่ออะไร?
อนัญ’ นฤที
บรรณาธิการ
Editor’s talk [บท บก.]
พอน้องๆ ทีม Read Me ฉบับนี้เขาพูดถึ ง
เรื่ องความสวยงามแล้ วผมรู้ สึ กว่ าไกลตั ว
เหลื อเกิ นครับ เพราะผมไม่ใช่คนที่ จะสนใจ
เรื่ องสวยๆ งามๆ อยู่ แล้ ว ไม่ ได้ แต่ งหน้า
บำ �รุ งผิว หรื อกระทั่ งการแต่ งเนื้อแต่ งตัว
ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
แต่พอนึกเข้าจริ งๆ แล้วคำ�ว่า ‘สวย’ หรือ
‘ไม่ สวย’ นั้นอยู่ ใกล้ ตั วและเป็นเรื่ องในชีวิ ต
ประจำ �วันเอามากๆ ในแง่ทั่ วๆ ไปเราก็ชอบ
ของสวยๆ งามๆ มากกว่าไม่ สวยอยู่ แล้วล่ ะ
สื่อรอบตัวก็มักจะนำ�เสนอแต่ ด้านที่สวยๆ งามๆ
ของเรื่ องต่างๆ พอจำ �กั ดเอาแค่ เรื่ องของ
‘คนสวย’ นี่ นึกไปนึ กมาจริ งๆ แล้วยิ่ งต้อง
ยอมรับว่ามันเป็นเรื่องที่เราๆ คุ้นชินกันเหลือเกิน
ยอมรับเลยครับว่าผมก็เป็ นคนหนึ่งที่เลือกมอง
คนสวยก่อนคนไม่สวยน่ะ
ดังนั้นพอหันมาลองวิเคราะห์ เรื่อง ‘สวย’
หรื อ ‘ไม่สวย’ เข้ าจริงๆ แล้วจึงเป็นเรื่ องน่า
สนใจมาก ยิ่งอ่านๆ ไปผมก็รู้สึกสงสัยไปเรื่อยว่า
เรามองความสวยด้วยมุ มมองที่ เป็นสากล
ได้จริ งๆ หรือ เรามองความสวยด้วยทั ศนคติ
ที่แน่นอนกันสักเพียงไหน แล้วความไม่สวยล่ ะ
มันคืออะไรกันแน่ แล้ วมันมีความน่าสนใจไม่แพ้
ความสวยด้วยใช่ไหม
ผมอยากทิ้งท้ายบทบรรณาธิการที่เป็ นแค่
การเกริ่นเล็กๆ น้อยๆ นี้ด้วยสำ�นวนจิ๊กโก๋โบราณ
สักสำ�นวนหนึ่ง เป็นวลีที่เขาใช้เวลาจะขู่กับคนที่
ทำ�ให้ไม่พอใจ แต่ ผมอยากจะเอามาเอ่ยชมด้วย
ความพอใจกับน้องๆ ทีม Read Me ฉบั บนี้ด้วย
ประโยคนี้ครับ...
เดี๋ยวก็สวยหรอก!
วิ ภว์ บูรพาเดชะ
บรรณาธิการบริหาร