นิตยสาร แจ่ม - page 24

24 แจ่ม
เสมอชาย อยากเป็นนักร้อง เขาหน้าตาธรรมดา เหมือนก๋วยเตี๋ยวเส้นเล็กน้ำ �ใสไม่ใส่ผัก เสมอชายมีน้ำ�เสียงทรงพลั งระดับมาตรฐาน
ตลาดเพลงไทยสากล ทักษะการเต้ นพอยักไหล่แกว่งแขนได้บ้าง แต่เสมอชายไม่มีวาสนา ครอบครัวของเสมอชาย มักจะเตือนสติ เขาอยู่
เสมอว่า “หน้ าตาเอ็งจืดแบบนี้ เต้นยังกะปลาไหลโดนน้ำ�ร้อนลวก นักร้องสมัยนี้เค้าต้ องหน้าตาเกาหลื เลิกอยากเป็นนักร้องเถอะ เป็น
นักบั ญชีรุ่งกว่าเยอะ” พ่อของเขากล่าวอวยพรก่อน ที่ เสมอชายจะเดินทางไปสมัครรายการ “เดอะ ดาว ค้น Sky คว้า Star” และวันนี้เป็น
วันหมดเขตรับสมัคร เสมอชายยืดอก สูดลมหายใจลึกถึงโพรงจมูก แต่ความตื่นเต้น ทำ�ให้มันไปไม่ถึงช่องท้อง เขาก้าวเท้าขวาก่อนออก
จากบ้าน ฝนมวลใหญ่ หล่นลงมา“น้องมีทักษะในการร้องที่ดี นะคะ แต่มันยังไม่พอน่ะ มั นธรรมดา ไหนลองเต้นซิ” เสียงพี่Horseหนึ่งใน
กรรมการสั่งเสมอชาย เขาไม่รีรอ กางแขนซ้าย กางแขนขวา แต่ การให้เสมอชายเต้นแบบไร้ดนตรี แถมยังต้องนึกเพลงในหัว เสมอชาย
ทำ�ไม่ได้ เขาหยุดนิ่ง “โอ๊ย กางแขนแล้วหยุ ดทำ�ไม จะทำ�อะไรเนี่ ย ตลกจัง” เสียงพี่ Horse ดังขึ้นอีกครั้ง เสมอชายสะดุ้ง “ผมเต้นไม่ได้
ครับ” เขาเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง พร้อมหลบตากรรมการทุกท่าน “งั้นเสียใจด้วยค่ะ คุณคงไม่ผ่านเข้ารอบ” พี่ Horseปฏิเสธอย่างเด็ ดขาด
เสมอชายรู้สึกเหมือนกลายเป็น Donkey (ลา) เขากลับถึ งบ้าน ทิ้งตัวลงนอนบนเตียง มือขวาของเขาสัมผัสวัสดุแข็ งบางอย่าง เขา
จับมันใส่ในวิทยุ เสมอชายหลับตา ครุ่นคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาในอดีต “ข้าบอกเอ็งแล้วใช่ มั้ย ว่าอย่ าไปสมัคร ไปให้เค้าด่าเอ็งทำ�ไม ทุกวันนี้
พ่อยังด่าเอ็งไม่ พออีกเหรอ” เสมอชายรู้สึกเบาหวิวที่ช่องท้อง จากนั้นเริ่มเจ็บแปลบที่ หน้าอก เขาเริ่มรู้ สึกจี๊ดที่จมูก ซั กพักน้ำ �เริ่มออกทาง
ตา บทเพลงแรกเริ่มบรรเลง เสมอชายเงี่ยหูฟัง ลุกขึ้นจากกองน้ำ�ตา สองมือจีบแน่นที่หี บห่อบรรจุซีดี
รีวิว(ซะ)เวอร์ tongniatongnai