นิตยสาร หาย - page 5

ชีวิตของพวกเราทุกคนคือการเดิ นทาง เราอาจพบเจอ
กับสิ่งใหมบาง เกาบาง นั่นคือประสบการณในชีวิ ต
ที่เพิ่มเขามา
แตในหลายๆ ครั้งที่เราหยุดเพื่ออยูกับตัวเอง เรากลับ
พบวา ระหวางที่เราเดิ นทางและไดสิ่งใหมๆ เขามาเติ มเต็ม
ในชีวิตนั้น..
เราเองกลับทําอะไรบางอยางที่เคยมีหลนหา(ย)ไป...
สิ่งที่ เราทําหลนหายไปนั้น อาจเป นไดทั้งสิ่ งของ
ธรรมดา ความทรงจํา ความรูสึ ก คนสําคัญ หรือแมกระทั่ง
ตัวตนในอดีตของเราและเปนความรูสึกที่นาหงุดหงิดใจ
ยิ่งนัก เมื่อตกอยูในห วงของความรูสึกที่รูวาอะไรหายไป...
แตเรากลับหามันไมเจอ!
หลายๆ เรื่องราวที่ ชีวิ ต เราเขาไปเกี่ยวของกับสิ่งที่
ไมมี จริ งในโลกใบนี้ ตัวละครในภาพยนตร นิสัยของ
บางคนในวรรณกรรม ลวนแล วแตเป นสิ่งที่เกิดจากการ
ปรุงแตงและไมมีอยูจริงทั้ งนั้น แต กลับสงผลตอการกระทํา
ความคิดของคนบนโลกที่มีอยูจริง
แตเรื่ องราวเหลานั้นมักอยูในที่ที่มองผ านๆ แลว
ไมเห็น หากมองดวยตาก็จะรูสึกวามันไมมี มันหายไป
ในโลกที่เวลาผานไปรวดเร็วยิ่งกวารถไฟฟา นิยาม
คําวาหา(ย)อาจไมไดหมายถึงสิ่ งที่เราไดทํามันหลนหาย
เพียงเทานั้น แตอาจหมายถึงสิ่งที่เราไมทันสังเกต ไมทัน
รับรู ไม ทันไดคิดและไตรตรอง ถึงแมว าสิ่งนั้นจะมี อยู
คงอยูในโลกแหงความเปนจริ ง
ทวาสิ่งเหล านั้นกลับเลื อนหา(ย)ไปจากโลกของเรา!
หนั งสือเล มนี้อาจเป นเครื่องมือหยุดเวลา เพื่ อให
ทุกคนไดมีโอกาสถามตัวเองวา เอ... เราทําอะไรหล นหายไป
หรือเปลา? เผื่อในบางครั้งผูอานอาจจะอยากไดมั นกลับคืน
มา และในอีกหลายๆ เรื่ องราวที่หลนหา(ย)ไปจากหน า
ประวัติ ศาสตร
วันนี้ เราจะตามหาสิ่งที่หา(ย)ไปเหลานั้นกลับคืนมา
กรุณาอย าทําหลนหา(ย)
ภาวิต พิมชนะกุ ล
มันเริ่มต นขึ้ นที่การพู ดคุ ยของพวกเรา เกี่ยวกั บ
สิ่งรอบๆ ตัว ตอนคิดชื่อใหกับนิตยสารเลมนี้ แนนอน
วาในวงประชุมจะตองมีคนเสนอไอเดียหลากหลาย เพราะ
นอกจากเปน ‘ชื่อ’ แลว มันยังเปนเสมือนตัวแทน หน าตา
ยี่หอ และชี้ใหเห็นทิศทางของเรื่องราวที่หนังสือเลมนี้กําลัง
จะบอกเลาดวย
เราเริ่มจากลองมองดูสิ่งรอบๆ ตัวก อน บางคนโฟกัส
ไปในเชิงรูปธรรม เชน หนังสือและวงการหนั งสือ ขณะที่
บางคนกลับสนใจใครรูที่จะนําเสนอแงมุมนามธรรม วิ ธีการ
บิดมุมมองสังคมให ตางไปจากสายตาสามัญ – สิ่ งที่ดี มาก
วันนั้ น คือ บรรยากาศการแลกเปลี่ยนความคิดที่นาสนใจ
ในขณะที่พวกเรากําลังคนหาสิ่ งที่ เหมาะสมใหกั บ
ตัวนิตยสารเลมนี้ ใครคนหนึ่ งเสนอประเด็นวา เรากําลัง
‘คนหา’ สิ่งที่ ‘หายไป’ หรือ ‘ไมมีอยูจริง’ – ผมตบเขาฉาด...
เออวะ
หลั งการโหวตเราไดข อสรุปวา นิ ตยสารเลมนี้ชื่ อ
‘หา(ย)’ เปนวิธีการประกอบสรางคํ าที่โพสตโมเดิรนมาก...
เพราะนอกจากฝายดีไซเนอรจะไดคอนเซ็ ปทเมามันไป
ออกแบบโลโกแลว ชื่อที่มีความหมายเปนมุมมองคูขนานนี้
ยังสรางเรื่องสรางราวใหกองบรรณาธิ การไดอยางมากมาย
หา(ย) ฉบับแรก เปนเสมือนการเริ่ มตนเรื่องราว
การเดินทาง ‘หา’ สิ่งที่ ‘หาย’ โดยมี กําลังหลักของกอง
บรรณาธิ การเปนคนรุนใหม ที่จําเปนอยางยิ่ งที่จะต องมี
สายตาของนักคนหา รูเห็นความเปนไปของชี วิตและสังคม
รอบขาง เพราะนอกจากพวกเขาจะรับอาสาคนหาสิ่ งที่หาย
มานําเสนอผู อานแลว เรื่องราวระหวางทางก็เปนเสมื อน
แบบฝกหัดชั้นดีที่ไมควรทํ าตกหลนเชนกัน
แมจะเปนงานชิ้นทดลองบนหลักกิโลเมตรที่ 0 แต
ผมเชื่อเหลือเกินวา คนหนุมสาวเหลานี้ รวมถึงผูอาน จะ
ไดพบสิ่งที่พวกเขาตามหาระหว างทาง แมสิ่ งนั้นอาจจะ
มองไมเห็น แต พวกเขาจะสามารถรูสึกและสัมผั สถึงมัน
ไดแน นอน
รุ งฤทธิ์ เพ็ชรรั ตน