นิตยสาร หาย - page 9

เมื่
อเจ
าโดราเอมอนลุ
กยื
นขึ้
น ผู
คนต
างละ
สายตาจากเจ
าม
อนและเร
งฝ
เท
าเพื่
อทํ
าหน
าที่
ของตั
วเองต
อไป...
เจ
าม
อนที่
มี
กระเป
ามิ
ติ
ที่
4 ที่
เต็
มไปด
วย
ของวิ
เศษมากมาย เดิ
นอยู
ในย
านสยามสแควร
สายตามองหาร
านโดรายากิ
ของโปรดแต
ก็
ไม
เจอ
จึ
งทํ
าได
แค
ต
อแถวยาวเหยี
ยดอยู
หลายชั่
วโมง
เพื่
อโดนั
ทกล
องหนึ่
ง ซึ่
งรสชาติ
ก็
ไม
ได
ถู
กปาก
เจ
าม
อนแต
อย
างใดนั
ชายแก
คนหนึ่
งได
เหลื
อบเห็
นเจ
าแมวตั
นี้
...เจ
าตั
วการ
ตู
นตั
วโปรดในวั
ยเด็
กที่
ไม
มี
ทางมา
พบเจอในโลกของความเป
นจริ
ง แวบแรกชายแก
ไม
เชื่
อในสายตาของตั
วเอง จึ
งได
เดิ
นเจ
าไปถาม
“เจ
าคื
อโดราเอมอน จากศตวรรษที่
21 ใช
ไหม”
“หวา!! นี่
คุ
ณตารู
จั
กชื่
อผมด
วยหรื
อนี่
“ เจ
ม
อนถามกลั
บไปด
วยความตกใจ...
“รู
จั
กสิ
แต
เจ
าอย
าให
คนในเมื
องนี้
รู
นะ ว
เจ
าเป
นใคร จะหาว
าตาไม
เตื
อนเอานา’’
ชายแก
พู
ดก
อนเดิ
นจากไป ทิ้
งความ
สงสั
ยทิ้
งไว
เหมื
อนกั
บเจ
ากล
องโดนั
ทที่
เจ
าม
อน
เพิ่
งซื้
อมา
คื
นนั้
น เจ
าม
อนได
เดิ
นหาโรงแรมพั
กผ
อน
บั
งเอิ
ญเจอกั
บชายหนุ
มวั
ยทํ
างานคนหนึ่
เ ข า ใ ส
แว
นตากลม เ จ
าม
อนนึ
กถึ
งนาย
โนบิ
ตะทั
นที
สายตาที่
ดู
หมดหวั
งจากชี
วิ
บรรยากาศรอบตั
วเขาเต็
มไปด
วยความท
อแท
เจ
าม
อนเกิ
ดความสงสาร จึ
งเข
าไปพู
ดคุ
ยกั
ชายคนนั้
น ได
ใจความว
าเขาเพิ่
งล
มละลาย ชี
วิ
พลิ
กจากหน
ามื
อเป
นหลั
งเท
า เจ
าโดราเอมอนจึ
ตั
ดสิ
นใจเข
าไปช
วยเหลื
อทุ
กๆ อย
าง ด
วยการใช
ประตู
ไปที่
ไหนก็
ได
เพื่
อให
นายโนบิ
ตะหมายเลข
2 คนนี้
ไปกู
เงิ
นจากประเทศอื่
นมาค้
าธุ
รกิ
จตั
เอง ใช
ของวิ
เศษช
วยปลอมแปลงเอกสารในการ
กู
และของวิ
เศษอี
กหลายอย
าง จนนายคนนี้
ดึ
ธุ
รกิ
จของตั
วเองกลั
บมาได
อี
กครั้
ในวั
นหนึ่
งที่
โนบิ
ตะ No. 2 ถู
กสั
มภาษณ
ถึ
งเคล็
ดลั
บที่
ทํ
าให
ธุ
รกิ
จยั
กษ
ใหญ
กลั
บมาผงาด
ยิ่
งใหญ
ได
อี
กครั้
ง และด
วยความกตั
ญู
ใน
บุ
ญคุ
ณ เขาเอ
ยชื่
อเจ
าโดราเอมอนออกสื่
อไป
ทํ
าให
ผู
คนในเมื
องทั้
งแตกตื่
นและฮื
อฮา
“ต
องใช
แน
ๆ เลย ที่
พวกเราเจอมั
นนอน
หกล
มหน
าทิ่
มวั
นนั้
น’’ เสี
ยงกลุ
มวั
ยรุ
นคุ
ยกั
หน
าที
วี
แห
งหนึ่
งในห
างสรรพสิ
นค
“ว
าแล
วเชี
ยว เหมื
อนเคยเจอที่
ไหนสั
แห
ง ไม
คิ
ดว
าเจ
านั่
นมั
นจะมี
ของวิ
เศษขนาดนี้
’’
ผู
ก
อการร
ายคนหนึ่
งกล
าว
ชั่
วข
ามคื
น แมวข
างถนนธรรมดาๆ ก็
กลายเป
นที่
รู
จั
กของทุ
กคนในประเทศ ไม
ใช
สิ
ในดาวสี
ฟ
าที่
เรี
ยกว
าโลกใบนี้
ต
างหาก!!
หนึ่
งป
ผ
านไป ศู
นย
รวมจิ
ตใจทางศาสนา
ต
างๆ ทั้
ง วั
ด โบสถ
มั
สยิ
ด ต
างรกร
างไม
มี
คน
สนใจ รู
ปป
นต
างๆ ไม
มี
คนกราบไหว
ดอกไม
แห
งตายเต็
มศาลเจ
า สํ
านั
กทรงเจ
าต
องป
ดตั
ลง ไม
มี
ใครต
องการที่
พึ่
งทางจิ
ตใจอี
กต
อไป...
ยุ
คเสื่
อมสลายของศาสนาได
มาถึ
ง...
เพราะทุ
กคนต
องการของวิ
เศษจากเจ
าโดราเอมอน
เท
านั้
ในทุ
กวั
น เจ
าโดราเอมอนจะถู
กขอ (แกม
บั
งคั
บ) จากของที่
ผู
คนเอามาให
นั่
นก็
คื
อโดรายากิ
กองใหญ
เพื่
อแลกกั
บของวิ
เศษของเจ
าม
อน
ป
ญหารถติ
ดได
หมดไป เนื
องจากทุ
กคนมี
คอปเตอร
ไม
ไผ
ไม
มี
คนมาทํ
างานสายเพราะรถติ
ดอี
เพราะมี
ประตู
ไปที่
ไหนก็
ได
หากสายก็
คงเป
เพราะไม
ตื่
นเพี
ยงอย
างเดี
ยว เด็
กไทยสอบติ
มหาวิ
ทยาลั
ยดั
งๆ ระดั
บโลกจากการกิ
นขนมป
ช
วยจํ
าระหว
างอ
านหนั
งสื
อ คุ
ณภาพชี
วิ
ตของ
สั
งคมกํ
าลั
งดี
ขึ้
นอย
างพรวดพราด...
ใ น ข ณะ เ ดี
ย ว กั
น อั
ต ร า ก า ร เ กิ
อาชญากรรมก็
เติ
บโตขึ้
นอย
างรวดเร็
ว ทั้
งการ
ปล
นธนาคาร ข
มขื
น ฆาตกรรมหมู
การก
อการ
ร
ายระดั
บประเทศ ทุ
กอย
างเกิ
ดขึ้
นโดยไม
มี
ใคร
ควบคุ
มได
คนร
ายใช
ไฟฉายย
อส
วนตั
วเองกั
คอปเตอร
ไม
ไผ
เมื่
อเจ
าหน
าที่
รุ
ดมาถึ
งที่
เกิ
ดเหตุ
และบิ
นหลบหนี
ไปเยี่
ยงยุ
งตั
วหนึ่
ง บ
างใช
ประตู
มิ
ติ
หลบหนี
บ
างถู
กล
อมจั
บก็
หนี
ไปได
ด
วยป
นแช
แข็
ง นี่
คื
อเงามื
ดที่
ตามมาจากผลลั
พธ
ที่
อี
กด
าน
หนึ่
งที่
สว
างจ
าจนเกิ
นไป
ไม
มี
คนใช
รถ บริ
ษั
ทรถยนต
และธุ
รกิ
น้ํ
ามั
นขาดทุ
น ระบบการส
งมวลชนเป
นหนี้
สิ
ย
อยยั
บ ผู
คนตกงานมากมายจากเศรษฐกิ
จที่
ล
เป
นโดมิ
โน ความวุ
นวายเกิ
ดขึ
นทุ
กหั
วระแหง มี
การประท
วงขั
บไล
เจ
าม
อนเนื่
องจากเป
นสาเหตุ
ของความวุ
นวาย
ประเทศมหาอํ
านาจประกาศสงครามเพื่
แย
งชิ
งเจ
าหุ
นยนต
วิ
เศษตั
วนี้
...อย
าว
าแต
ในระดั
ประเทศ ชาวบ
านทั่
วไปก็
ใช
ของวิ
เศษด
วยความ
เห็
นแก
ตั
ว เพื่
อให
ได
ทุ
กสิ่
งที่
ตั
วเองต
องการมา
อย
างไร
จิ
ตสํ
านึ
ก...
ทุ
กอย
างกํ
าลั
งเข
าสู
กลี
ยุ
ค!
ทุ
กหย
อมหญ
าเต็
มไปด
วยโนบิ
ตะที่
ทํ
อะไรเองไม
เป
น พึ่
งพาแต
ของวิ
เศษที่
ตั
วเองได
รั
บมา หากแต
ไม
ใช
โนบิ
ตะที่
มี
จิ
ตใจที่
อ
อนโยน
งดงาม แต
กลั
บกลายเป
นโนบิ
ตะที่
เป
ยมไปด
วย
ความเห็
นแก
ตั
ว เห็
นแก
ได
มากกว
าสิ่
งอื่
นใด...
“ปล
อยให
มั
นเป
นแบบนี้
ไม
ได
เสี
ยแล
ว”
เจ
าม
อนพู
ดกั
บตั
วเองในใจ
ว
าแล
วเจ
าม
อนก็
ได
ใช
ผ
าคลุ
มล
องหนกั
กล
องแช
แข็
งชั่
วขณะทํ
าการถ
ายทุ
กคนที่
มี
ของ
วิ
เศษเพื่
อให
หยุ
ดนิ่
ง จนกว
าคนคนนั้
นจะถู
กถ
าย
ด
วยกล
องตั
วเดิ
มอี
กครั้
งจึ
งจะหายแช
แข็
ง เพื่
อที่
จะได
นํ
าของวิ
เศษทุ
กอย
างกลั
บมา เวลาผ
านไป
สองสามป
กว
าที่
เจ
าโดราเอมอนจะตามเก็
บของ
วิ
เศษกลั
บคื
นมาจากทุ
กคนได
หมด ท
ายที่
สุ
ดแล
เจ
าโดราเอมอนก็
ตั
ดสิ
นที่
จะข
ามเวลากลั
บไปหา
โนบิ
ตะคนเดิ
หลั
งจากที่
ทุ
กคนบนโลกถู
กถ
ายด
วยกล
อง
ตั
วเดิ
มและกลั
บมาเคลื่
อนไหวได
อี
กครั้
เมื่
อของวิ
เศษหายไป ทุ
กคนบนโลกที่
หาย
จากสภาพแช
แข็
งต
างโวยวาย เรี
ยกร
อง ด
าทอ
เจ
าโดราเอมอนที่
ใช
วิ
ธี
นี้
กั
บพวกเขา...
ประตู
มิ
ติ
ถู
กใช
เพื่
อพาตั
วเองยั
งสถานี
ถ
ายทอดสดทั่
วโลก กล
องถ
ายรู
ปชั่
วขณะถู
ใช
อี
กครั้
ง นั
กข
าวหยุ
ดนิ่
ง แมวสี
ฟ
ากลายเป
ผู
ประกาศข
าว ผู
คนทั่
วโลกต
างเฝ
าจั
บตามองสิ่
ที่
เจ
าโดราเอมอนกํ
าลั
งจะพู
ด...
“พวกเจ
ากํ
าลั
งหลงลื
มอะไรไป พวกเจ
คิ
ดแต
ว
าถ
ามี
ของวิ
เศษมากมายแล
วชี
วิ
ตจะ
ดี
ขึ้
น สบายขึ้
น แต
ลองดู
ทุ
กวั
นนี้
สิ
โลกเต็
มไป
ด
วยความวุ
นวาย ทุ
กคนมี
ของวิ
เศษที่
เทคโนโลยี
ล้ํ
าหน
า สามารถมี
ทุ
กอย
างที่
ตั
วเองต
องการได
เต็
มไปด
วยความอยากได
อยากมี
แต
กลั
บทํ
สิ่
งที่
เรี
ยกว
าสามั
ญสํ
านึ
กและความพอดี
หายไป
เราหวั
งว
าการที่
เราหายไปพร
อมกั
บของวิ
เศษ
จะทํ
าให
พวกเจ
าทุ
กคนได
สิ่
งที่
ทํ
าหล
นหายไป
กลั
บมาก็
ได
นะ เทคโนโลยี
ก็
ไม
ใช
คํ
าตอบของ
ทุ
กอย
างหรอก!”
สิ่
งที่
ต
อง ‘หา’ ให
เจอบางที
อาจจะเป
สิ่
งที่
‘หาย’ ไปก็
ได
นะ
กล
องถ
ายรู
ปถู
กถ
ายนั
กข
าวอี
กครั้
ง!
ไทม
แมชชี
นถู
กหยิ
บออกมาจากกระเป
เจ
าแมวสี
ฟ
าหายตั
วไป
9
1,2,3,4,5,6,7,8 10,11,12,13,14,15,16,17,18,19,...48