นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 57

56
“ปลาทองก็มีความจ� ำเหมือนปลาตัวอื่ นๆ คือมีระยะเวลาความจ�ำสามเดื อน
และพวกมันสามารถจดจ� ำปลาอีกตั วที่อยู ่ด้วยกั นได้” ฉันยอมแพ้ต่ อเหตุผล
ของเต๋า ทั้งที่ฉั นเองก็ไม่ รู้ว่าข้อมูลที่เต๋าบอกนั้ นเป็นความจริงหรือเปล่า
ในที่สุด เจ้าแมวก็ตายตามเจ้าหมาไปในกลางเดือนแรกของปีโดยไม่ รู้สาเหตุ
บางทีมันคงจดจ�ำเจ้าหมาที่อยู่ด้วยกันได้เหมือนที่เต๋าเคยบอก บางทีมันคงคิดถึง
เจ้าหมา บางที มันคงไม่ อยากอยู่ล� ำพั งในอ่ างบัว ฉั นน�ำเจ้ าแมวไปกลบฝัง
ในกระถางกุหลาบหนูของแม่ที่เดียวกับเจ้ าหมา
เจ้าหมาและเจ้ าแมวเป็นปลาทองคู ่แรกในชี วิต พวกมันท� ำให้ฉั นได้รู ้ซึ้ง
ถึงประโยคที่ว่า “เราเสี่ยงต่ อการร้องไห้ เมื่อเราปล่อยตัวให้ สร้างความสั มพันธ์
ขึ้นมา” เหมือนนั กบินที่ได้เข้าใจเจ้ าชายน้อยและสุนัขจิ้ งจอกใน เจ้าชายน้อย
วรรณกรรมเล่มโปรดของฉันของ อองตวน เดอ แซงเตก-ซูเปรี คุณลุ งนักเขียน
ชาวฝรั่งเศส
ความพิเศษของหมาและแมวท� ำให้ น�้ำตาของฉั นพรั่ งพรูออกมาทุ กครั้ง
ที่ตัวใดตัวหนึ่งจากไป และทุ กครั้งแม่ จะยืนข้างฉัน เอามื อลูบหั วแล้วบอกว่ า
“อย่าคิดมากเลยปูน สักวันสัตว์ มันก็ ต้องตายไปตามธรรมชาติ” ฉันคิดว่าแม่ คง
ไม่อยากเห็นฉั นเสียใจ และอาจเป็นสาเหตุที่แม่คอยห้ามปรามไม่ให้ ฉันเลี้ ยงสัตว์
ตั้งแต่เล็ กจนโต ถึงแม้ว่าแม่ จะแอบดีใจที่ ได้อ่างบัวซึ่งเคยเป็นบ้านของหมา
และแมวกลับไปเป็นอ่างบัวที่มีบัวสมใจแม่เหมือนเคย
ฉั นยังคงหวนระลึ กถึ งเจ้ าหมาและเจ้ าแมวเมื่อเห็ นสีส้ มของมั นเสมอ
เหมือนสุนัขจิ้งจอกที่ระลึกถึงเจ้าชายน้ อย เมื่อเห็นสี เหลืองอร่ ามของทุ่งข้าวสาลี
ซึ่งเป็นสี เดียวกั บผมของเจ้าชายน้อย