Read Me 38 - page 43

43
38
ถ้าไม่นับเรื่องผู้ใหญ่ การก่อตั้งที ม E-Sports
ในตอนนี้ถือว่ าประสบความส�ำเร็จรึ ยัง
ยังไม่ส�ำเร็จเป็นที่พอใจ ทีมไทยเรายังไม่ได้ไปปั งที่
ต่างประเทศฝั ่งยุ โรปมากนัก เรายังได้ แค่ระดับ
เอเชีย ยังไม่ถึงระดับโลกเท่าไหร่ แต่ก็ท� ำไปเรื่อยๆ
แนวโน้มวงการเกมหลังจากนี้จะเป็นยั งไง
โตขึ้นเรื่อยๆ แต่ถ้าจะให้ ดีโตในทางที่ถูกต้อง
โตในทิศทางเดียวกัน แล้ วที่ว่าถ้าจะให้ดี ขึ้นอยู่กับ
ผู้ใหญ่ บางทีทางเรา ทางสมาคม ทางทีม ท�ำกั น
เหนื่อยมาก สิบปีอาจจะไปได้แค่นิ ดเดียว ถ้าทาง
ผู้ใหญ่เข้าใจ เท่านั้นแหละ มันจะไวมาก แค่ผู้ใหญ่
เข้าใจแค่ หนึ่งปี อาจจะไวกว่ าที่พวกเราท�ำมา 10 ปี
แล้วถ้าไม่ มีวั นนั้นต้องท� ำยังไง เราต้องท�ำต่อ
ท้ายสุดมั นก็ขึ้นอยู่กับตัวเราเองด้วยนักเล่นเกมด้วย
คนเล่นเกมที่ไม่ได้ แข่งด้วย อยู่ที่ ทุกคนต้องช่วยกั น
ง่ายๆ คนเล่นเกมให้รู้เวลา บางทีคนเล่นเกมซะจน
พ่อแม่ด่า เขาก็เห็นเล่นทั้งวันเลยนี่ หว่า งานไม่ท� ำ
อะไรไม่ ท�ำ มันก็ไม่ดีต่อความคิดพ่อแม่แล้ว แต่กลับ
กันถ้ารู้จักเวลา ก่อนเล่นเกมท�ำงานท�ำอะไรให้เสร็จ
แบบนี้คงไม่มีพ่อแม่ที่ ไหนบ่น คือถ้าเริ่มจากตรงนี้
ท� ำในส่วนของคนเล่นเกมธรรมดาๆ ก็โอเคแล้ว ส่วน
คนแข่ง ท�ำวินั ยตัวเองให้ดี มันส่งผลต่อทีมE-Sports
ส่งผลต่อ สปอนเซอร์อยู่แล้ว ในส่วนของคนท�ำงาน
ในวงการอย่างเรา เราท�ำอยู่แล้ว แค่ท�ำให้ดี แค่ช่วยกัน
ท� ำในส่วนของตัวเองให้ดีน่าจะโอเคมากขึ้น
อยากให้น้องๆ รู ้ จักพี่แว่ นในมุมไหนบ้ าง
นอกจากมุมนักเล่นเกม
คงอยากให้รู้จักถึงที่มาที่ไป คือน้องส่วนใหญ่
ที่ติดตามก็จะเป็นเด็ก แล้วก็มี เด็กบอก “พี่แว่ น ผม
เห็นใครสักคนหนึ่ ง ใน MiTH หน้าเหมือนพี่แว่น
เลย” ตลกนะ (หัวเราะ) น้องเขารู้จักนั กกีฬาที่ดังๆ
แต่น้ องเขาไม่รู้ไงว่าเราเป็นคนก่อตั้ง อยากรู ้ จักว่า
วงการ E-Sports มันมีที่มาที่ไปเหมือนกั น
ถ้าวันนี้พี่แว่นไม่ใช่ พี่แว่น พี่แว่นในตอนนี้จะ
ท� ำอะไรอยู่
ตอนนั้ นเราเรี ยน ม.บูรพา วิ ทยาศาสตร์-
กายภาพ เริ่มติดเกมจริงจังจนต้ องรีไทร์ ถ้าไม่ติ ด
เกมตอนนี้คงจะอยู่ ในแล็ บสักแล็บนึง ใส่ชุดกาวน์
น่ าจะเป็นนักวิทยาศาสตร์ ตลกดี (หัวเราะ) แต่
พอดีช่ วงนั้ นติดเกมแล้ วก็ไม่ค่อยมี เวลาเรียน
เกเรอ่ะ เลยรีไทร์มาเรียนราม หลังจากนั้นมาก็เริ่ม
เล่นเกมหนักจนต้ องไปท�ำงานบริษัท Asissoft คือ
ติดเกมก็ท� ำงานเกี่ยวกับเกมไปเลยแล้วกัน เป็น
จังหวะชีวิตมากกว่า มันมาดี ตรงที่ว่าเราโดนรีไทร์
ที่ จริงไปคุยกับอาจารย์ ให้ผ่านก็ ได้ แต่ เรามอง
ไม่ เห็นปลายทางในสายวิทยาศาสตร์ของตัวเอง
เลย ก็เลยไม่ไปขออาจารย์ เพราะขอแค่ให้ ผ่าน
เรี ยนต่อก็ไม่รอดอยู่ดี คุ ยกับพี่ชายด้วย พี่ ชายเรา
เรี ยนดีมาก เที ยบกับเราเหมือนฝ่ามือกับหลังเท้า
โทรคุ ยกับพี่ เขาเป็นคนแนะน�ำเลยว่ าอย่าเรียนต่อ
อาจจะผ่ านปีแรกไป แต่ปีต่อๆ ไปจะล�ำบากมาก
เลยมาเรียนราม พอมาเรียนรามเราต้องดูแลตัวเอง
ปรากฏเราเรียนราม 3 ปีจบ จบพร้อมเพื่อนๆ ที่เรี ยน
ม.บูรพา รับปริ ญญาพร้อมกันพอดี จบมาปีหนึ่ง
ท� ำงานบริษัท Asissoft 6 ปีแล้วก็ ออกมาท�ำ FP-
SThailand กับ MiTH ยาวจนถึงตอนนี้
A :
A :
Q :
Q :
A :
A :