นิตยสาร คนสวน - page 11

11
เก้าอี้ไม้นั่ งนิ่ง
เมื่อรับรู ้ว่ามีชี วิตเล็กๆ อยู ่ในตัวมันเต็มไปหมด
พระอาทิ
ตย์
ผู้ยิ่งใหญ่
ราวกั
บรู
้ความต้
องการของมั
น สาดแสงแรงขึ้
นแรงขึ้
น ร้
อนขึ้
นร้อนขึ้
น
“เฮ้
อ ค่
อยยั
งชั่ วหน่
อย ขอบคุ
ณนะพี่
เก้ าอี้ ไม้
ครอบครั
วราอย่
างฉั
น ไม่
ถู กกั
บเจ้
าแสงอาทิ
ตย์
เลยจ้
ะ”
เก้าอี้
ไม้ทิ้งกายให้
กับแสงสี
ขาวทอประกายที่
โอบรอบตั
วมั
น ความร้
อนแผดเผาเหมื
อนกายจะลุ
กไหม้
เก้าอี้
ไม้บอกลาโลกเพี
ยงในใจ
มันคิ
ด...
เก้ าอี้ ไม้ ตกใจจนสะดุ
้ง ท�
ำเอาขาที่
ไม่ สมดุ
ลอยู
่แล้ วเซจนมั
นหลุ
ดออกจากที่
แจ้ ง
แสงอาทิ
ตย์
ยังคงสาดลงมา แต่
เฉียดมั
นไปเพี
ยงนิ
ดเดี
ยวเท่
านั้
น
“โอย ร้
อนไม่
ไหวแล้
ว พอเถอะจ้
ะ ฉั
นจะตายแล้
ว” เสี
ยงเล็
กๆ ดั
งมาจากข้
างหลั
งเก้
าอี้
ไม้
อย่างมั
น จะได้
ไป สู
่ สุค ติ
เสีย ที
TK Y W 2013.indd 11 8/7/13 11:08 PM