นิตยสาร คนสวน - page 17

17
สอนให้
เลื
อกเป็
ปั
ญหาอย่
างหนึ่
งของวั
ยรุ
น คื
อจ�
ำเป็
นต้
องเรี
ยนตามความ
ต้
องการของพ่
อแม่
อาจารย์
มี
ความเห็
นต่
อปั
ญหานี้
อย่
างไร
รู
จั
กความคาดหวั
งของพ่
อแม่
ไหม นั่
นคื
อเครื่
องมื
อที่
มี
ประสิ
ทธิ
ภาพสู
งสุ
ดในการท�
ำร้ายลู
กทั้
งในปัจจุ
บั
นและอนาคต
คุ
ณต้
องแยกแยะให้
ออกว่
าค�
ำแนะน�
ำกั
บความคาดหวั
ไม่
เหมื
อนกั
น สิ่
งที่
วั
ยรุ
นควรท�
ำคื
อการฟั
ง ส่
วนจะท�
ำตาม
หรื
อไม่ อยู
่ที่
คุ
ณจะเลื
อก เพราะหากท�
ำตามแล้วไม่ดี
คุ
ณก็
มั
จะไปโทษพ่อแม่ แต่ถามว่า ตอนที่
จะท�ำ ใครเป็นคนตั
ดสิ
นใจ
รู
้ไหมว่า 30 เปอร์เซ็นต์ของฝรั่
ง เขาออกจากบ้านเพื่
อไปเรี
ยน
สิ่
งที่
เขาอยากเรี
ยน ส่
วนพ่
อแม่
หรื
อพี่
น้
องเป็
นเพี
ยงปั
จจั
แวดล้อมที่จะสนับสนุน คัดค้าน หรือกดดัน แต่การตัดสินใจ
ทั้
งหมดขึ้
นอยู
่ที่
เรา ว่าเราเลื
อกที่
จะมี
ชี
วิ
ตอย่างไร
หากการตั
ดสิ
นใจของเรากระทบความสั
มพั
นธ์
ในครอบครั
ควรท�
ำอย่
างไร
กระทบตรงไหน ตรงที่
เราจะไม่
ได้
รั
บการสนั
บสนุ
นหรื
อเปล่
แต่ถ้าคุ
ณคิ
ดว่าทางนั้
นเป็นทางที่
ถู
ก คุ
ณก็
ควรออกไปท�
ำ รู
้จั
คุ
ณหมอชั
ยยุ
ทธ กรรณสู
ต ไหม คุ
ณหมอชั
ยยุ
ทธเรี
ยนจบแพทย์
แล้วไปท�
ำงานแพทย์อยู
่หลายปี แต่ไม่มี
ความสุ
ข คุ
ณหมอเลย
หั
นมาท�
ำอาชี
พวิ
ศวกร มาท�
ำรั
บเหมาก่
อสร้
าง ทั้
งๆ ที่
ไม่
ได้
เรี
ยน
กลั
บประสบความส�ำเร็
จ จนเป็นถึ
งประธานบริ
ษั
ท อิ
ตาเลี
ยน
ไทย ดี
เวล๊
อปเมนต์
จ�
ำกั
ด (มหาชน) (หนึ่
งในบริ
ษั
ทรั
บเหมา
ก่
อสร้
างยั
กษ์
ใหญ่
ของประเทศ) ทั้
งที่
แบ็
กกราวนด์
เป็
นหมอ
เพราะฉะนั้
นจึ
งขึ้
นกั
บว่
าคุ
ณจะตั
ดสิ
นใจเลื
อกชี
วิ
ตอย่
างไร
แล้วบทเรี
ยนจะสอนคุ
ณเองว่า สิ่
งที่
เลื
อกนั้
นถู
กต้องหรื
อไม่
การเรี
ยนมหาวิ
ทยาลั
ยจ�
ำเป็
นส�
ำหรั
บเราไหม ในเมื่
อเรี
ยนจบ
ไม่
ตรงสายก็
สามารถท�
ำงานได้
รู
ไหมอาชี
พที่
เป็
นที่
ต้
องการของตลาดส่
วนใหญ่
จริ
งๆ คื
คนระดั
บทั
กษะอาชี
พ ระดั
บ ปวช. แต่
เราเรี
ยนปริ
ญญาเอกกั
เป็นแถวเลย ที
นี้
พอคุ
ณจบมหาวิ
ทยาลั
ยแล้วให้ไปเป็นภารโรง
คุ
ณก็
ไม่
ยอมจริ
งไหม ให้
คุ
ณไปเป็
นแม่
บ้
าน คุ
ณก็
ไม่
เอา
เพราะฉั
นอุ
ตส่
าห์
เรี
ยนจบเศรษฐศาสตร์
เรี
ยนจบคณะนั้
คณะนี้
มี
ผู
้หญิ
งคนหนึ่
งจบปริ
ญญาโทแต่อยากท�
ำงานที่
ไร่จิ
ทอมป์สัน ไปสมัครในต�
ำแหน่งปริญญาโทก็ไม่ได้ ผลสุดท้าย
สมใจอยาก ได้
ไปเป็
นแม่
บ้
านในไร่
จิ
ม ทอมป์
สั
น และน�
ประสบการณ์
ความรู
ต่
างๆ ที่
อาจจะเป็
นคนละเรื่
องกั
นเลย
เข้
ามาประยุ
กต์
ใช้
การวั
ดคนไม่
ได้
วั
ดที่
ปริ
ญญา แต่
วั
ดที่
ผลงาน
เพราะฉะนั้
นไม่
ว่
าคุ
ณจะท�
ำงานอะไร ถ้
าคุ
ณรั
กและสนใจ
ในงานนั้
น คุ
ณก็
สามารถท�
ำงานนั้
นได้
ทุ
กวั
นนี้
จะเห็
นว่
าผม
มีสอนทั้ง Executive MBA สอนทั้งสถาปัตย์ ทั้งที่ผมเรียนจบ
พฤกษศาสตร์ รู
้ไหมท�
ำไมผมสอนได้
เพราะรู้
รอบหรื
อเปล่
เปล่
า... (เสี
ยงสู
งและชี้
ไปที่
ศี
รษะ) เพราะผมคิ
ด คุ
ณไม่
ต้
อง
เรี
ยนอะไรก็
ได้
ถ้
าคุ
ณมี
ความคิ
ด ส่
วนความรู
หาเอาใหม่
ได้
ปั
จจั
ยที่
จะมาหล่
อเลี้
ยงความคิ
ด คื
อความช่
างสั
งเกต ช่
างสงสั
เมื่
อคุ
ณมองแล้
วคุ
ณสั
งเกต ข้
อมู
ลเหล่
านี้
ก็
จะถู
กป้
อนเข้
าไป
ในระบบการคิ
ด และสร้างออกมาเป็นปัญญา
ค่
านิ
ยมของสั
งคมไทย ที่
ยั
งให้
ความส�
ำคั
ญต่
อปริ
ญญา
ท�
ำให้
เราหลี
กเลี่
ยงไม่
ได้
ที่
จะต้
องเข้
าสู่
กระบวนการนี้
แล้วถามว่าเข้าสู
่กระบวนการนี้
กับไม่เข้า อั
นไหนดี
กว่ากัน
ผมไม่
ได้
ถามว่
าอั
นไหนสบายกว่
ากั
นนะ ผมถามว่
าอั
นไหน
ดี
กว่
ากั
น เพราะถ้
าคุ
ณเข้
าสู
กระบวนการนี้
ปลายทางคุ
เป็นได้ต�
ำแหน่งเดี
ยวคื
อ ขี้
ข้า แต่ถ้าคุ
ณไม่เข้าสู
่กระบวนการนี้
ไม่ใช้ใบปริญญาบัตร ปลายทางคือคุณจะเป็นนายตัวคุณเอง
ที
นี้
ก็
จะขึ้
นกั
บความสามารถในการคิ
ดของตั
วคุ
ณแล้
วว่
พอคุ
ณเป็นนายตั
วเอง คุ
ณจะสามารถคิ
ดได้ขนาดไหน
การท�
ำอะไรแตกต่
างจากคนอื่
นเป็
นเรื่
องที่
หลายคนไม่
กล้
ฝ่
าฟั
นหรื
อน่
าอายไหม
คุ
ณรู
้ไหมว่าความอายคื
ออะไร ความอายคื
อความคิ
ดของ
ตั
วเราว่าคนอื่
นจะคิ
ดกั
บเราอย่างไร มากกว่าจะคิ
ดว่าสิ่
งที่
เรา
ท�
ำเพื่
ออะไร เราก็
เลยไปติ
ดกรอบว่าถ้าเราท�ำอย่างนี้
เดี๋
ยวคน
อื่
นจะคิ
ดอย่
างนี้
เลยไม่
เป็
นตั
วของตั
วเอง สุ
ดท้
ายก็
พลาด
โอกาสอั
นดี
ที่
จะได้
ท�
ำสิ่
งที่
เราก็
รู
อยู
ว่
าเป็
นประโยชน์
พอเรา
เข้
าใจว่
าความอายคื
ออะไร เราก็
จะเลิ
กอายและหั
นมาท�
ในสิ่
งที่
เหมาะที่
สุ
ดส�
ำหรั
บตั
วเรา ผมเลยมี
หลั
กการที่
ว่า ผมจะ
ท�ำทุกสิ่งที่ให้ประโยชน์กับคนอื่นได้ โดยระมัดระวังเรื่องเดียว
คื
อไม่ท�
ำให้ใครเดื
อดร้อนทางกายโดยเด็
ดขาด ทางใจเราห้าม
ไม่ได้ เพราะนั่
นคื
อความคิ
ดของเขาเอง
ตอนที่
ลู
กของอาจารย์
เป็
นวั
ยรุ่
น อาจารย์
สอนเขาอย่
างไร
ผมสอนเขาว่
าต้
องเข้
มแข็
ง ยิ่
งเราห่
วง เรายิ่
งต้
องปล่
อย
เพราะผมไม่รู
้ว่าผมจะตายเมื่
อไร ถ้าพรุ่งนี้
ผมตาย เขาต้องอยู
ให้ได้ ตั้
งแต่เล็
กมาแล้ว เราอยู
่กั
นด้วยวิ
นั
ย วิ
นั
ยที่
ส�
ำคั
ญที่
สุ
คื
อเวลา ถ้
าเรามี
นั
ดกั
น ผมจะไปตรงเวลาที่
เขานั
ด และเขา
จะต้
องมาตรงเวลาที่
ผมนั
ด ทุ
กคนต้
องมี
กติ
กาในการอยู
ร่วมกั
น เราจะได้ไม่เบี
ยดเบี
ยนชี
วิ
ตกั
TK Y W 2013.indd 17
8/7/13 11:08 PM
1...,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16 18,19,20,21,22,23,24,25,26,27,...52