นิตยสาร แจ่ม - page 57

57 แจ่ม
แม้ว่ าเราจะไม่ได้มีอาชีพเป็นนักออกแบบ แต่เรื่องการออกแบบไม่ เคยมีข้อจำ�กัด
ในยุคสมัยที่สื่อสังคมออนไลน์ เข้ามามีบทบาท เข้าถึงกลุ่มประชาชนได้จำ�นวนมาก ในเวลาแค่ปลายคลิกหลาย ๆ หน่วยงานรวมทั้ง
design for disasters (D4D) เองก็ได้ใช้พื้นที่บนหน้ ากระดานเฟซบุค เพื่อเผยแพร่การทำ�งานของกลุ่ม รวมถึงเป็ นพื้นที่ให้คนในสังคม
ที่สนใจในแนวคิดเดียวกันมาร่วมแบ่ งปันไอเดียดี ๆ ต่อไปกันได้
คุณวิภาวี คุ ณาวิชยานนท์ ผู้ริเริ่มแนวคิดจนเป็นที่มาของกลุ่ม D4D มีความฝัน
เธอฝันซ้ำ� ๆ ถึ งวันที่คลื่นยั กษ์สึนามิเข้ามาโถมทำ�ลาย ความรู้สึกที่น่าหวาดกลัวคอยมาหลอกหลอน จนทำ�ให้เธอคิดที่จะย้ายหนี
จากประเทศไทย
แต่ในที่ สุดเธอก็เลือกที่จะเอาชนะความกลั วในหัวใจด้วยการเผชิญหน้ากับมัน
เธอไปเรียนต่อปริ ญญาเอกเรื่องการเตรี ยมตัว บรรเทา และจัดการกับภัยพิบัติ (Disaster preparedness mitigation and man-
agement) หลังจากเก็ บเกี่ ยวความรู้ และประสบการณ์มาเต็ มที่ 1 ปีให้ หลัง เธอก็ได้ ชักชวนเพื่อนๆ มาร่วมกั นทำ�งานในกลุ่มของ
D4D
กลุ่ม D4D เป็ นองค์กรไม่แสวงหาผลกำ�ไร (NGO) ดังนั้ นเพื่อให้ทางกลุ่มสามารถอยู่รอดได้ โดยไม่ต้องเข้าเนื้อของคนในกลุ่มมาก
เกินไป ทางกลุ่มก็ต้องใช้วิธี ขอรับการสนับสนุนจากหน่วยงานต่าง ๆ
สมาชิกแต่ละคนจะมีทักษะต่างๆ กันไป ซึ ่งงานของทางกลุ่มจะมีหลากหลาย และจำ�เป็ นต้องใช้ความหลากหลายทางทักษะ
ของบุคลากรในกลุ่ม โดยจุดมุ่งหมายหลักๆ ของทุกโครงการ ก็เพื่อทำ�ให้สังคมมีความพร้อมที่จะรับมื อกับภัยพิบัติที่อาจจะเกิดได้ใน
อนาคต
Design for disasters