Read me 3 - page 11

11
นาทีนี้คงไม่ต้องเสียเวลาอธิบายถึงความไพเราะฟั งสบาย
ราวกับนอนอยู่ริมชายหาดในเพลงของเขา ‘ทิ้ง’ เพลงที่
กลายเป็ นอันดับหนึ ่งในหลายชาร์ ตทั่ วประเทศมานาน
หลายเดือน
มีวิธีในการหาแนวของตัวเองอย่างไร
อยู่ที่ภูเก็ตมันได้ยินเพลงแนวนี้บ่อย Surf Music เพราะมันมีพวก
Beach Boy เยอะ มันจะมีพวกเร็กเก้ สกา แล้วก็ Surf Music แต่ Surf
Music มันยังไม่มีเป็นของไทย แต่เราก็ไม่ได้ตั
้งใจทำให้มันเป็น Surf Music
แต่ด้ วยความที่เราฟังเยอะแล้วเล่นเยอะ เพราะเราเปิดร้านที่ภู เก็ตด้วยกับ
เพื ่อน เพื่อนเปิ ดร้านข้าวแกง เราก็เลยคุยกันว่าเพื่อนเป็ นพ่อครัว เราเป็น
นั กดนตรี แล้วเดี๋ยวเรามาทำร้านด้วยกัน ลงทุนกั นนิดเดี ยว เลยเปิดร้ าน
เองที ่นู่น เล่ นดนตรีเอง (ร้าน ‘จานด่ วน’ ที่ภู เก็ต) ก็เลยเล่นดนตรี เอง
เล่นแนวที่เราอยากเล่น พอเล่นไปปุ๊บก็เริ่มแต่งเพลงเก็บไว้ ที่เขาบอกว่า
แนวที่เราทำคือ Surf Music นี่ คนก็จะถามว่ามันคือแนวอะไร จริง ๆ Surf
Music ก็เป็นเพลงป๊อปชนิดหนึ่ งนี่แหละที่ถ่ายทอดออกมาจากคนที่ใช้ชีวิต
อยู่ริ มทะเล คิดว่าน่าจะเป็นด้วยเพราะบรรยากาศต่ างๆ อะไรหลายๆ
อย่าง ก็ เลยทำให้เราเขียนเพลงและแต่งเพลง แล้วก็ วิธี การเล่นกี ตาร์มัน
เลยออกมาเป็ นกลิ่ นนั้ น ส่วนหนึ่ งก็ด้ วยความที่ เราฟังเยอะ ฟั งพวก
Brushfire ค่ายของ Jack Johnson ก็จะมีศิ ลปินหลายคน เราก็ฟังหมด
เลย แกะเล่นบ้าง พอถึงเวลาทำเพลงออกมามันก็เลยเหมือนเราได้ แรง
บั นดาลใจจากเขามาด้วย ส่ วนแรงบันดาลใจของคนไทยก็จะมีตั ้งแต่น้ า
หมู-พงษ์เทพ, ปู-พงษ์สิทธิ์ คัมภีร์, น้าแอ๊ด-คาราบาว เพราะสมัยเด็ก ๆ ก็
ฟังแนวพวกนี้อยู่แล้ว ใครที่อยากจะร้องเพลงแล้วก็เล่นกีตาร์ไปด้วยต้องฟัง
แนวนี้ เติบโตมาจากแนวนี้
มีอิทธิพลทางดนตรีอะไรที่ได้จากคุณพ่อ
น่ าจะเป็นคนชอบฟังเพลง ฟังได้ทุกแนว ฟังได้เรื่อยๆ บอกไม่
ถูกว่ าอะไรคือแนวไหน บอกไม่ถูกว่ าอันนี้ถูกหรือผิด บอกได้แค่ว่าเพราะ
กั บไม่เพราะ ความรู้ สึกเราเท่านั้น ก็เลยยังไม่รู้ เลยว่าแนวดนตรีเราเขา
เรียกอะไร แต่คนเขาเรียก Surf Music อาจจะเป็นเพราะว่าเราไปอยู
่ทะเล
มา มั นก็เลยได้กลิ่ นอายนั้น แต่สุ ดท้ายแล้วถ้าเกิ ดคนเราตั้งใจฟังเพลง
จริงๆ มันมีอยู่สองอย่างคือ เพราะกับไม่เพราะ เพลงลูกทุ่ งก็เหมือนกัน
เราฟั งปุ๊บถ้ามันเพราะ เราก็จะรู้ สึกว่ามันเพราะ เพลงฮาร์ดคอร์ ร็อกๆ
อย่างนี้มันหนักหูมาก แต่ก็ยังมีบางเพลงที่ฮาร์ดคอร์แล้วเพราะมากนะ ฟัง
แล้วรู้สึกว่า เฮ้ย! ทำไมฟังได้ เพราะมันเพราะ เพลงที
่ทำก็เหมือนกัน เรา
รู้สึ กว่ามันเพราะสำหรับเรานะ เราก็เลยทำมันออกมา ส่ วนคนอื่ นเขาจะ
คิดว่าเพราะหรือไม่เพราะ ก็ให้ผู้ฟังเขาตัดสินใจเอง
มีข้อคิดอะไรที่ได้จากคุณพ่อในฐานะที่
ทำอาชีพนักร้องเหมือนกัน
ก็ น่าจะเป็นรักอะไร ทำอะไร ก็ทำไป ซึ่ งคุณพ่อก็ ไม่ใช่คนมี
สะตุ้ งสตางค์เยอะ ก็เป็ นศิลปิน นักร้ อง เราก็เข้าใจ คือต้องหาทางของ
เราเอง แต่สิ่งที ่ได้ก็น่าจะเป็น ทำในสิ่งที่ตัวเองรักแล้วก็ไม่ทำร้ายคนอื่น
บรรทัดต่อจากนี้ไป เราจึงอยากพาเดินย้อนกลับไปถึงจุดเริ
่มต้น
ของเขาบนถนนเส้นเดียวกันที่แตกต่างจาก ‘พ่อ’ ผู้เป็นนักร้องลูกทุ่ง และ
ที่สำคัญดูเหมื อนว่าเขาไม่ได้รอให้ใครลาดยางให้ แต่ถมดินด้วยหัวใจและ
ความพยายามของตัวเอง
รู้ ตัวเมื่อไหร่ ว่ าชี วิ ตต้องเดิ นมาทาง
สายดนตรี
รู้ตอนอายุ 12 ตอนแรกนี่คือพ่อเป็นนักร้องลูกทุ่งแล้วก็เปิดเพลง
ให้เราฟังเรื ่อยๆ อยากให้เราเป็นนักร้องลูกทุ ่งแต่เราไม่อยาก เราอาย เรา
เป็นเด็ กน่ะ จะให้เรามายืนร้องเพลงหน้าห้อง หรือให้ไปประกวด ไม่เอา
มันอาย มันน่ากลัวใช่มั้ย แล้วมันทำไม่ได้หรอก ก็เลยไม่ได้คิดที
่จะเป็นนัก
ดนตรี จนย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพฯ มาอยู่กับอา ตอนนั้นอายุประมาณ 12 แล้ว
ที นี้ก็มี พี่ คนหนึ่งเขาเล่นกีตาร์ ชื่ อเฮียกก เราเห็นแล้วรู ้สึกว่ ามันแปลกจั ง
เลย สามารถเล่นกี ตาร์แล้วก็ ร้องเพลงไปด้วย มันเหมือนในเทปเลย เรา
ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ไม่ รู้ว่ามันคือกีตาร์ แต่รู้ว่ ามันเหมือนในเทปเลย อยาก
ทำได้บ้าง ก็เลยขอพี่เขาให้เขาสอนให้ เขาก็เลยสอนให้เราเล่น แล้วเราก็
สนุ กกับมั นมาตลอดเลยก็เปิ ดหนั งสือเพลงนั่งเล่ นกี ตาร์ ร้ องเพลง
แรงบั นดาลใจที่ทำให้อยากเล่ นกีตาร์ น่ าจะเป็ นพี่ พงษ์ เทพ
กระโดนชำนาญ เพราะว่าตอนสมัยที ่อยู่บุ รีรัมย์ เราก็จะได้ยินเพลงพวกนี้
เยอะมาก แล้วก็มี พี่คนนั้น เฮียกก มาสอนให้เล่นดนตรี ก็เลยเริ่มรู ้สึกว่า
เดี๋ยวเราอาจจะเป็นนักดนตรี อยากเป็ นนักดนตรีเราจะทำอย่างไร เราก็
ต้องไปเล่นดนตรีตามร้านอาหาร ก็เลยไปสมัครเล่นดนตรีตามร้านอาหาร
ตอนอายุ 15 พอเสร็จปุ๊บ เราก็รู้สึกว่ าอยากจะเป็นนักดนตรี เราก็ต้องมี
อัลบั้ ม มีงานเพลงของเรา ก็ต้ องฝึกเขียนเพลงจนได้ออกอัลบั ้มกั บเพื่อน
ตอนอายุ 19 ตอนนั้นชื ่อว่าวง ‘โมโน’
พอทำอั ลบั้ มโมโนเสร็จสองชุดปุ๊บก็เลยเริ่ มอยากไปเที่ยวแล้ว
เริ ่มไม่อยากใช้ชีวิตอยู่บ้าน เล่นดนตรี กลางคืน วนไปวนมา ก็เลยไปเที่ยว
ทะเลดีกว่ า โดยการเอากีตาร์ไปตั วนึง เล่นดนตรีกลางคืน กลางวันเราก็
เอาตังค์ ที่ได้นั่นแหละไปเที ่ยวทะเล ไม่รู้จะไปไหนก็เสิร์ชจากในเน็ต เห็ น
เขารั บสมัครนั กดนตรีที ่ภู เก็ต ก็เลยลงไปภูเก็ตเลย กะจะอยู่เที่ยวสาม
เดือนแต่เลยอยู่ ยาวมาถึงสามปี ก็เล่นดนตรีไปด้วย แต่งเพลงไปด้วย จน
ได้รู้จักกับพี่ นิตติ้ง เจ้าของบริษัท Pollen Sound เป็นบริษัทที่ ทำ Music
Production House ออกอัลบั้มชุดนี้ รู้จักกันที่ภูเก็ต แกชอบไปฟังเพลง ก็
เลยชวนมาทำเพลงที่กรุงเทพฯ เราก็เลยเอาเพลงที่เราแต่งไว้มาทำ ทำ
เสร็จปุ๊บรู้จักกับพี่มอย เป็น GM ที่ Believe Records ก็เลยคุยกันว่าเรามา
ทำงานเพลงชุดนี้ร่ วมกันดีมั้ย เป็ นสองทีม ทีม Pollen Sound และทีม
Believe พอหลังจากนั้นก็เลยออกมาเป็นสิงโต นำโชค
สิงโต นำโชค
บนถนนดนตรีที่ เขาถมเอง