Read me 3 - page 7

พงษ์พัฒน์ ภู่เงิน (ต้ น, ไนท์กี้กั๊ม)
ชั้ นปี ที่ 3 เอกจิ ตรกรรม คณะจิ ตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิ มพ์
มหาวิทยาลัยศิลปากร
ยอดรัก ธรรมกิจ (ป้อง)
ชั้นปี ที่ 5 เอกประถมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยศรี นครินทรวิโรฒ
สิทธิ โชค กล่อมวิญญา (บอย)
ชั้นปีที่ 3 ภาควิชาอนุรักษ์วิทยา
คณะวนศาสตร์
มหาวิยาลัยเกษตรศาสตร์
“พ่อทุ กสถาบันถ้าถามว่ า
นึ กถึ ง อ ะ ไ ร ตั ว ผม เ อ ง อยู่ ที่ คณะ
จิตรกรรมก็นึกถึงอาจารย์ศิลป์ (ศิลป์
พี ระศรี) ท่ านเป็ นพ่ อของเราทุ ก
คนในนี้เลยนะ ไม่ งั้นเราคงรวมอยู่
ด้วยกั นไม่ได้ ไม่มีการแบ่งเป็นคณะ
เขาเป็นผู้ ที่ให้อะไรเรามาหลายอย่าง
ให้เห็นถึงชี วิ ตของเขา การทำงาน
ศิลปะ ให้ เห็นถึ งความมุ่งมั่นมุมานะ
และความอดทน เป็นผู้ที่ทำให้เรามี
ศรั ทธา มี ใจยึดถื อ เรายังมี บุ คคล
ต้นแบบให้ เราไม่ ท้อ การทำงาน
ศิลปะบางที มันอาจมีหมดไฟ แต่เมื่ อ
เราย้อนกลับไปดูหลายสิ่ งหลายอย่าง
ที่อาจารย์ทำไว้ก็ทำให้เรามี ไฟอีกครั้ง
เปรียบเหมื อนมี พ่อมี แม่มีครอบครัว
อยู่ในมหา’ลัยแห่งนี้”
“นึ กถึ งคว าม เ ป็ น
ผู้นำ ความเข้ มแข็ ง เพราะ
พ่ อ เป็ นผู้ ชาย ต้ องมี ความ
เข้มแข็ง เป็นทุกสิ่งทุกอย่างได้
สามารถที่จะปกป้องดู แลลูกๆ
เ ป็ น ผู้ น ำ ค ร อ บ ค รั ว แ ล ะ
สามารถที่ จะดึ งให้ คนอื่ นๆ
คล้อยตามแนวทางของพ่ อได้
ต้องเป็นคนที่มีบุ คลิกภาพที่ดี
ซึ่งป้องจะไม่มองคำนี้ไปในทาง
ลบ เพราะคิดว่ามันเป็ นสิ่งที่ไม่
ดี พ่ อของทุกคนมีบุญคุ ณกับ
เรา ไม่ว่าจะเป็นพ่อหลวงของ
แผ่นดิน หรือพ่อของเราเอง”
“นึกถึงอาจารย์ เขาเหมือนพ่อ เขา
คอยสอน แล้วอาจารย์ที่คณะนี้เราจะใกล้ชิ ด
ต้องฝึ กงาน คนที่เราอยู่ด้วยก็ คืออาจารย์
เขาไม่ได้สอนแค่เรื่ องเรียน เขาคอยดูแลเรา
เหมื อนพ่อ แต่ ถ้านึ กถึงพ่ อก็เหมื อนทุกคน
แหละมั้ง พ่ อก็คือพ่อ คอยดูแลเรา ไม่เหมือน
คนอื่นทั่วไป เจอหน้าก็ไม่ อะไรมาก แต่ก็เป็ น
คนที่ คอยห่ วงเราดูแลเราตลอด เป็นแรง-
บันดาลใจให้เราตั้งใจเรียน ให้เราทำอะไรให้
สำเร็ จ อันนี้ คิดไว้ในใจถ้ าเราไม่มีพ่ อเราก็
ไม่มีแรงจะทำอะไรเหมือนกัน ไม่ รู้จะทำไป
เพื่อใคร แรงบันดาลใจนี่สำคัญที่สุดแล้ว”