การ์ตูน ตุ๊กตา เป็นหนังสือการ์ตูนที่เขียนโดยฝีมือคนไทยฉบับแรก โดย นายพิมน กาฬสีห์ ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๙๕ ถึงปี พ.ศ. ๒๕๓๒ คำว่า ตุ๊กตา นั้นเป็นทั้งนามปากกาของ นายพิมน กาฬสีห์ และเป็น หัวหนังสือของหนังสือการ์ตูน “ตุ๊กตา” นอกจากนี้นายพิมน ยังได้นำชื่อเล่นของบุตรสาวคือ กุ๊กไก่และหน่อย มาเป็นตัวละครสำคัญในการ์ตูน “ตุ๊กตา” อีกด้วย ส่วน หนูนิดและหนูแจ๋ว นั้น เป็นตัวละครที่สร้างจากจินตนาการ ขึ้นมาเอง ความสำคัญของการ์ตูน “ตุ๊กตา” จึงเป็นทั้งการ์ตูนฝีมือคนไทยเล่มแรก และเป็นต้นแบบที่ทำให้เกิดการ สร้างสรรค์การ์ตูนไทยเล่มอื่นๆ ตามมาในภายหลัง อาทิ หนูจ๋า เบบี้ การ์ตูนชัยพฤกษ์ ขายหัวเราะ

แนวคิดในการสร้างสรรค์ของการ์ตูน “ตุ๊กตา” นั้นสอดคล้องกับอุดมการณ์ในการทำงานของนายพิมน เป็นอย่างดีกล่าวคือ นายพิมน ต้องการ ให้เด็กเห็นของที่ไกลจากตัว เห็นโลกกว้าง ที่สำคัญอย่าประมาทเป็นอันขาด ว่าเด็กโง่กว่าผู้ใหญ่ และ สิ่งพิมพ์ที่เป็นพิษภัยแก่เยาวชน เป็นเรื่องที่ควรจะถูกกำจัดให้สิ้นไปอย่างจริงจัง การ์ตูน “ตุ๊กตา” จึงนับเป็นการ์ตูนไทยที่คลาสสิค ที่สะท้อนความสัมพันธ์ของครอบครัวแบบไทยๆ โดยมีตัวละคร พ่อ แม่ หนูนิด หนูไก่ หนูหน่อย หนูแจ๋ว เป็นตัวดำเนินเรื่องนอกจากนี้ยังมีสัตว์เลี้ยงประจำบ้าน ได้แก่ ไอ้ด่างและนังเหมียว ร่วมสร้างสีสันประกอบอีกด้วย

การ์ตูน “ตุ๊กตา” จึงเป็นหนังสือการ์ตูนที่เปิดโลกทัศน์ให้แก่ผู้อ่านทุกเพศทุกวัย ไม่เป็นพิษเป็นภัย และปราศจาก ความรุนแรงทุกรูปแบบ รวมทั้งสะท้อนบริบททางสังคมไทยในยุคนั้นได้เป็นอย่างดี

อย่างไรก็ตาม แม้ว่าการ์ตูน “ตุ๊กตา” จะได้รับการตีพิมพ์ฉบับสุดท้ายไปแล้วในปี พ.ศ. ๒๕๓๒ พร้อมวาระสุดท้าย ของนายพิมน กาฬสีห์ แต่ความคลาสสิคและความเป็นต้นแบบที่เป็นเอกลักษณ์ของการ์ตูนไทยอันควรค่าอย่างยิ่งที่จะหยิบ มาศึกษา ก็ทำให้การ์ตูน “ตุ๊กตา” ยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของคนไทยในยุคนั้นเสมอมา