Read me 13 - page 31

| July-August 2012 31
ไ ปศึ กษา แพทย์ เ ฉพา ะทา งด้ าน เ ท้ าที่ บอสตั น
ประเทศสหรัฐอเมริกาใน พ.ศ. 2542 และใช้เวลาศึกษา
ประมาณหนึ่งปี ซึ่งศาสตร์ทางด้านนี้ไม่ มีหลักสูตร
การเรียนการสอนในประเทศไทย
“ผมเคยทำ�งานในมู ลนิธิขาเที ยมของสมเด็จย่า
รู้สึกว่าตัวเองมีแรงบั นดาลใจและสนุกในสิ่งที่ตนเอง
กำ�ลังทำ� หลายคนบ่ นกับผมว่าอยากทำ �อย่างโน้น
อยากทำ�อย่างนี้ แต่ก็ไม่เห็ นมีใครทำ�สักที น้อยคนนัก
ที่จะทำ�ในสิ่ งที่ตนเองชอบ”
ความสนุกของคุ ณหมอเชิดพงศ์ในการเป็นหมอ
รักษาเท้าอยู่ตรงที่ การทำ�ในสิ่งที่ยากและไม่มีใครทำ�ได้
คนไข้บางคนของคุณหมอคือคนไข้ของหมอคนอื่นที่ส่ง
มารักษาโดยตรงกั บคุณหมอเชิดพงศ์
“เมื่อคนไข้หายผมก็มีความสุข และโดยเฉพาะคนไข้
ที่มาขอร้องว่า “ฉั นขอโอกาสไม่ให้ เท้าของฉันโดนตั ด
ได้ไหม” เมื่ อเขาไม่โดนตัดเท้าทิ้ง ผมจะรู้สึกมีความสุข
เป็นพิเศษ”
จำ � น ว น โ ร ค ใ นปั จ จุ บั นมี เ พิ่ มขึ้ นทุ ก วิ น า ที
บางส่ วนเ กิ ดจากการ ใ ช้ชี วิ ตปล่ อยปละละ เลย
และไลฟ์สไตล์ที่เปลี่ยนไป ในอนาคตผู้คนจะเริ่มเจ็บป่วย
มากขึ้น คุณหมอเชิดพงศ์บอกว่า ศาสตร์ อีกหนึ่ง
ศาสตร์ในอนาคตซึ่งเกี่ยวข้ องกับเท้าที่ ควรจับตามอง
นั่นคือ ‘วิศวกรรมชีวการแพทย์’ เพราะเครื่องมือต่างๆ
ที่ใช้ รักษาในวงการแพทย์นั้น หากเราอยากจะพัฒนา
ให้ทั นสมั ยก็ต้ องพึ่งศาสตร์ นี้ นอกจากนี้คุ ณหมอ
เชิดพงศ์ ยังเป็ นอาจารย์ พิเศษของคณะวิศวกรรม
ชี วการแพทย์ สถาบั นเทคโนโลยี พระจอมเกล้ า
เจ้าคุณทหารลาดกระบังอีกด้ วย
หากจะ เปรียบแล้ ว คุ ณหมอเ ชิ ดพงศ์ ก็ คื อ
แสงเทียนที่ คอยส่องให้โลกอั นมื ดมิ ดและสิ้นหวัง
ของผู้ป่วยให้มีแสงสว่าง ด้วยการต่อโอกาสให้พวกเขา
ได้เห็นหนทางแห่งความสุขของการเดินด้ วยขาของ
ตนเองต่อไป คุณหมอต่อเวลาให้หลายชีวิ ตที่ฝากไว้
ในมือของคุ ณหมอมามากมาย ทำ �ให้รอยยิ้มสดใส
ที่เคยจางหายทยอยกลับคืนมา และทุกวันนี้คุณหมอ
ก็ยังคงพยายามทำ�ทุกวิถีทาง เพื่อต่อแสงเทียนให้กับ
คนไข้ให้มากที่สุดแม้เพียงคนเดียวก็ตาม...
เรื่อง: จิรวงศ์ ศรีสมบูรณ์
ภาพ: วิชญ์พล พลพิทักษ์ ชัย
“ทุ กๆ วันมีเพื่อนมนุ ษย์เรา
สูญเสียขาถึงร้ อยกว่าคน
ทว่าเราสามารถช่วยพวกเขา
ไว้ได้ถึงร้อยละ 85 เพื่อไม่ ให้
พวกเขาเหล่านั้ นสูญเสียขา
ที่ต้องใช้เดิน”