Read me 28 - page 6

ท่ามกลางความยินดี เหล่านั้น มีอีกหนึ่งประวั ติศาสตร์
ที่ได้รับการจารึก เมื่อชายหนุ่มวัย 25 ชื่อ ‘จ�ำรัส ฤทธิเดช’
จากประเทศไทยคว้าเหรียญทองแดงจากการแข่งขั นกรีฑา
ประเภทวิ่งข้ามรั้ว 110 เมตรชาย
ไม่ใช่เพียงแค่คนอื่น แม้แต่ตัวเขาเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน
และที่มากไปกว่านั้นคื อ นี่เหรี ยญแรกในรอบ 68 ปี
ที่ประเทศไทยได้รับเหรียญจากการวิ่งข้ามรั้ว นับตั้งแต่ เริ่ม
มีการแข่งขันเอเชียนเกมส์
แม้จะประสบความส� ำเร็จ แต่กลับไม่มีใครรู ้เรื่องราว
ของเขามากนัก
วันที่ ทัพนั กกีฬาทีมชาติ ไทยเดินทางกลั บยังมาตุภู มิ
แสงไฟ แฟลชกล้อง ไมค์ของนักข่ าวไม่ได้หันมารุมล้อมรอบ
ตัวเขาเหมือนอย่ างกับนักกีฬาคนอื่นๆ ที่ คว้าชัยมาได้ แต่นั่ น
ไม่ได้ท� ำให้จ�ำรัสน้อยใจ เขายั งคงเต็มไปด้วยความภาคภูมิ
และก�ำลั งใจในการแข่งขันต่อ ยังคงเปี ่ยมไปด้วยความสุขที่
ท�ำให้ครอบครั วและคนที่รักภูมิใจ และเขายั งยินดีจะเล่าทุก
เรื่องราวที่ไม่เคยมีอะไรได้มาง่ายๆ
ชีวิตของเด็กวัดเกเรคนหนึ่งที่วิ่งข้ ามรั้วมาไกลจนได้
เป็นนักกีฬาทีมชาติ
จุดเริ่มต้นของนักวิ่งที่ชื่อ‘จ�ำรัส ฤทธิเดช’
ผมเริ่ มวิ่งตอนอายุหกขวบตั้งแต่ยังไม่ รู้ จักว่านักกรีฑา
คืออะไร คิ ดว่ามันเป็นกีฬาที่วิ่ งอย่างเดียว ไม่ต้องใส่ใจอะไรมาก
ช่วงนั้นเรียนอยู่ชั้นประถม มีเปิดคัดเลื อกให้เด็กคนที่อยากวิ่ง
ได้ลงแข่ ง เราก็ไปคั ดเลือกกีฬาเทศบาลกับคนอื่ นเขาด้วยแล้ว
ดันผ่าน พอมันคัดติดเราก็ไปวิ่ งเฉยๆ แค่นั้นแต่พอแข่ งแล้วได้
แชมป์กีฬาเทศบาลก็ เริ่มมีแววมาเรื่ อยๆ
จากเด็กยากจนและเกเรสู่เส้นทางนั กกรีฑา
ทีมชาติ
สมัยผมเป็ นเด็กชุ มชนที่ผมอยู ่ เป็นชุมชนที่ไม่มี ป้าย
รณรงค์ ต่อต้านยาเสพติด ถ้าผมไม่หลุดออกมาเป็ นนักกีฬา
ก็คงเป็ นเด็กที่เกเรมากที่สุดคนหนึ่ ง ตอนเด็กๆ ผมเป็นเด็ ก
ห้ าว แข็งแรง ชอบต่อยกับเพื่อน เป็นเด็กใจร้อน แล้วฐานะที่
บ้าน ผมก็ล�ำบากมาก พ่ อแม่ยากจน หาเช้ากินค�่ำ บางวันไม่มี
ข้ าวกิน ผมก็ ต้องไปเดินบิณฑบาตรกับพระ ด้วยความเกเรแล้ว
ข้ าวก็ไม่มีจะกินอีก บางวันต้องขโมยไก่วัดไปต้มก็มี (หัวเราะ)
คือมันไม่ใช่เรื่องดีเลย แต่ผมอยากเล่ า เพราะมันเป็ นเรื่องที่
เตื อนใจผมเสมอว่าเราเคยเป็นใครมาก่อน พ่อผมเคยเล่าให้
ฟั งว่า เขาล�ำบากมากนะ ไม่มีเงินจะซื้อนมให้ผมกินก็ต้องต้ม
น�้ ำข้าวมาให้กินแทน ตอนนั้ นเราก็เก็บมาคิ ดว่าไม่ได้แล้วเรา
จะหลุดออกไปนอกกรอบกว่านี้ ไม่ได้แล้ว ถ้าเรายังเกเรต่อไป
มีหวังคงได้ติดคุกและพ่อแม่ต้องล�ำบากกว่านี้แน่นอน ผมเลย
ตั้งใจมากขึ้นกับการซ้อมวิ่ งและแข่งวิ่ง ค่อยๆ พั ฒนาตัวเองจน
ติดเยาวชนทีมชาติและทีมชาติต่อมา
6