Read me 29 - page 48

Release Me
text
ภคณัฐ ทาริยะวงศ์
ยาม
บางทีมั นคงเป็นเรื่ องบั งเอิญมากกว่ าที่ผมได้ รับต�ำแหน่ งผู้ รักษาความ
ปลอดภั ยดีเด่นหลังจากที่ เพิ่งเข้ามาท� ำงานได้ไม่ นาน ไอ้งานนั่ งเฝ้ าของเก่าใน
พิพิธภัณฑ์ เล็กๆ นี้จะมี ซักกี่คนเชียวที่อยากท�ำ เท่าที่นับได้จากสายตาตอนนี้ก็มีแค่
ห้ าคนสลับกันไป นั่งอยู่เฉยๆ มองดูคนเดินเข้าๆ ออกๆ ตอบปัญหาตามที่ทักษะ
ด้านภาษาผมจะอ�ำนวย จะออกไปกิ นข้าวกลางวันที่ไหนไกลๆ อย่างหนุ่มใหญ่ใส่
สูทก็ไม่ได้ มีเรื่องให้ชื่นใจบ้ างก็คงเป็นบางครั้งที่เห็นฝรั่งผมทองแบกสองเต้ามหึมา
ใต้ร่มผ้ าเดินแกว่งไปมา กับบรรดากรุ๊ปทัวร์นั กศึกษาที่แต่งกายท้ าทายกระทรวง
วัฒนธรรม บรรยายมาซะขนาดนี้ จะพนั นกันก็ได้นะ ผมเชื่อว่ามันไม่ใช่ งานที่พวก
คุณอยากให้ความสนใจนักหรอก แต่ก็นั่นแหละ แค่วุฒิ ม.3 ธรรมดาแต่พาตั วเอง
ให้รอดไปวั นๆ ได้ก็ดีใจแค่ไหนแล้ว
“ได้โบนัสบานเลยซิ คืนนี้จะไปฉลองที่ไหนดีเพื่อน” ไอ้ชัยเพื่อนยามของผม ตบ
บ่าตีซี้หลังจากที่รู้ ว่าผมเพิ่งจะถูกหวยงวดใหญ่มาหมาดๆ นิ้วก้อยด้านซ้ายของมันขาด
ไปข้างหนึ่ง มันเล่ าให้ฟังว่าก่อนหน้ามันเคยเป็นลูกสมุนยากูซ่าอยู่แถวเยาวราช แล้วริ
อาจไม่ รักดี เกิดอยากเดินหนีเส้นทางสายนั้น เมื่อมั นคิดได้ เลยยอมสัมปทานนิ้วก้ อย
ซ้ายแทนค่าสินไหมไปหนึ่งนิ้วแทนชีวิต ผมนับมันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดคนหนึ่ง ถึงแม้มัน
จะอายุมากกว่าผมก็ตาม
“ร้านเจ๊ ก้อยไหมล่ะ ได้ ข่าวเด็กเสิ ร์ฟมาใหม่เด็ดอยู่ เอ็งจะได้ ไปหาน้องนกด้วย”
ผมตอบมันไปงั้นเอง เพราะอั นที่จริงนอกจากร้านเจ๊ ก้อยแล้ว ผมก็แทบจะไม่รู้จักร้าน
อาหารอื่ นๆ อีกเลย
สามทุ ่มกว่าด้านหน้ าร้านอาหารไฟสลัว ถ้าจะนิยามให้ ถูก เรียกว่ าร้าน
คาราโอเกะน่าจะเหมาะสมกว่ า ป้ายโฆษณาเบี ยร์รูปหั วเสือเชื้อเชิ ญผมและชัยใน
ชุดเครื่องแบบครึ่งท่อนให้เข้ าไปแสวงหาความสุขด้านใน โต๊ะหมายเลขแปดที่ผมนั่ง
มีรายการเมนูวางอยู่ หน้ากระดาษเอสี่ที่ครึ่ งหนึ่งของรายการอาหารเป็นเครื่องดื่ม
ประเภททลายประสาท ไม่นาน สาวสูงวัยร่ างใหญ่ เดิ นเข้ามาทักทายพร้อมกระดาษ
ในมือหนึ่งใบก่ อนจะจากไปพร้อมลายมือขยุกขยุยบนกระดาษที่ เตรียมมา
“อ้าว พี่เด่นพี่ ชัย ไม่ ได้เจอกันนานเลยนะคะ” เสียงหนึ่งที่ผมคุ้นเคยดังแว่วมา
จากด้านข้าง หันไปดูจึงรู้ว่าเจ้าของเสียงปริ ศนาคือ รณพิศ สาวน้อยจากเมืองพิจิตร
ที่ชีวิตพลิกผันจนกลายมาเป็ นเด็กเสิร์ฟอยู่ในร้านเจ๊ก้อยแห่งนี้ เสื้อกล้ามรัดรู ปสีด�ำ
ดันหน้าอกขนาดพอดีความต้องการของชายไทยออกมาทักทายสายตา กางเกงขาสั้ น
ประมาณคื บกว่าเผยให้เห็นรอยแตกระแหงที่ต้นขา ครั้งหนึ่งผมกับเธอมีสัมพันธ์ลึกซึ้ ง
กันโดยบังเอิญหลั งจากที่เราดื่มกินด้วยกัน หลังจากคืนนั้น ไม่นานผมก็รู้ว่าเธอมีแฟน
เป็นเสี่ยใหญ่เจ้าของโรงงานอาหารแห่งหนึ่งในย่ านปทุมธานี จนไม่นานมานี้ ผมเพิ่งรู้
มาว่าที่ แท้เธอเป็นเพียงแค่ภรรยาเก็บ
โดยไม่ต้องมีค�ำเชื้อเชิญ เธอหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ตัวข้างๆ ของผมที่ยังว่างอยู ่
จากที่พบกับครั้งสุดท้ายจนถึงตอนนี้ เธอยังเป็นผู้หญิงที่สวยในสายตาของผมเสมอมา
แม้ ว่าผมกับเธอจะไม่ได้เจอกันพักใหญ่แล้วก็ตามที
เบียร์ฉลากลายเสือตัวเดียวกันกับป้ายโฆษณาหน้าร้านถูกริ นอย่างช้าๆ ชัยเดิน
ออกไปคุยโทรศัพท์นอกร้านพักใหญ่ ไม่นาน มั นเดินกลับเข้ามานั่งลงบนเก้ าอี้ตัวเดิ ม
ก่อนหยิบแก้วเบียร์ตรงหน้ากระดกอย่างเอาเป็นเอาตาย
“เซ็ง น้องนกไม่ว่าง เจ๊ก้อยเพิ่งบอกว่าหล่อนเพิ่งจะขึ้นฮอนด้าซิตี้ป้ายแดงออก
ไปกั บใครไม่รู้ก่อนหน้านี้ แป๊บเดียวเอง” ชัยยังคงรินเบียร์ลงแก้วของตัวเองแล้วยกดื่ม
ราวกั บทานน�้ำเปล่าที่ไม่มีวันหมด
หากขวดเบียร์ตรงหน้าคือยารักษาอาการป่วย เป็นไปได้ว่าวันนี้พวกผมคงป่ วย
หนัก จากแรกเดิมสั่งมาสี่ ตอนนี้ ขวดใบที่เจ็ดเพิ่งถูกเปิดออกไป ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์
เริ่มท�ำให้รณพิศหน้าแดง แสงไฟเขียวสลับแดงในร้านท� ำให้ในตอนนี้เธอดูดีกว่าหญิง
สาวคนที่ ผมเคยรู้จัก
48