Read me 29 - page 38

ฉากที่ 10.1
ดูเพราะอยากรู้ อยากเห็น
เราได้กล่าวไปในบทน�ำแล้วว่า ละครคือการแสดงออกอย่าง
หนึ่ง จากภาษาที่ยังไม่สมบูรณ์เมื่อครั้งโบราณกาล ซึ่งถ้าจะให้ย้อน
ว่า โบราณนี่โบราณขนาดไหน คงจะต้องเริ่ มกันตั้งแต่สมัยยุคหิน
เพราะเมื่อคนยุคหินออกไปข้างนอก แล้วไปพบเจออะไรเข้า ก็จะน�ำ
สิ่งที่ ตาของตัวเองเห็น มาเล่าเป็นเรื่องราวให้เหล่าผู้ที่ไม่ได้ออกไป
ไหนหรืออยู่ แต่ในถ�้ำ ให้เขาได้รับรู้ ยกตั วอย่าง วั นนี้ฉันไปเจอสัตว์
ป่ามา เช่น กระทิง หมี หรื อสัตว์อะไรก็ ตามแต่ แล้วเขาก็เล่ าด้วย
ท่าทางออกมา นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของการเล่าเรื่อง และพัฒนาขึ้น
มาเรื่อยๆ โดยเรามักใช้การเล่ าเรื่องหรือการรับฟั งจากคนอื่นแทน
เมื่อเวลาที่คนคนนั้นไม่ได้ไปประสบเหตุ ด้วยตัวเอง เช่น วันนี้ เขา
ไปเจอเรื่องนั้นมา เป็นต้น
คนเรามีสิ่งที่เรียกว่า ความอยากรู้อยากเห็น อยู่ในตั วทุกคน
ไม่ว่าคนคนนั้นจะบอกว่า ฉันเป็นคนสมถะ หรื อฉันเป็นคนเก็บตัว
แต่ลึกๆ แล้ว นิสัยความอยากรู้อยากเห็น คือสัญชาตญาณของคน
ที่แท้จริง เมื่อเราถื อตัวเองว่า เป็ นสัตว์ สังคมประเภทหนึ่ง อย่างไร
เสีย เราก็อยากรู้อยากเห็ นชีวิตของคนอื่ นว่า คนคนนั้นเขาเป็น
อย่างไร มีลูกแล้วใช่หรือไม่ ชีวิตลูกของเขาเป็นอย่างไร มันจะมี
ความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นเจืออยู ่ด้วยตลอดการสนทนา คนนี้ไป
ได้ดิบได้ดีแค่ไหน ก็จะน�ำมาเล่าสู่กันฟั ง และพัฒนาเรื่ องราวต่อย
อดขึ้ นไปเรื่อยๆ
เรานั่งดูละครเรื่องหนึ่ ง ก็เหมือนกับการดูชีวิตของคนอื่น
อยู่ เพราะฉะนั้นพอดูเสร็จแล้ว อย่างแรกเลยคือ ระหว่างที่รับชม
เราก็ จะได้ความสนุกสนาน ความเพลิดเพลิ น และความบันเทิ ง
แต่ พอดูไปได้ สักพักหนึ่งแล้ว เราก็ จะคิดได้ ว่า ชี วิตคนอื่ นที่บางที
เรารู้สึกว่า เขาเป็นเจ้า เป็นหม่อม เป็นอะไรต่อมิ อะไร ก็ไม่ได้สุข
ไปกว่าเรา หรื อคนที่ยากจนกว่าเรา ฐานะต�่ำต้ อยกว่าเรา เขาก็ไม่
ได้ ทุกข์ไปกว่าเรา เขาก็มีมุมความสุ ขของเขา เพราะฉะนั้นนอกจาก
ความบันเทิงแล้ว ละครยังท�ำให้ผู้ชมเกิ ดพุทธิปัญญา (Enlighten)
จากสิ่งที่ดูได้ เป็นอย่างดี
text
ยุทธชัย สว่างสมุทรชัย
เรียบเรียงจากบทสัมภาษณ์
ฐา – นวดี สถิ ตยุทธการ
อาจารย์ และนั กเขียนบทละครโทรทัศน์
ผลส�ำรวจจากทีมงานส�ำนักวิจัยสยามเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตโพลล์ วิทยาลัยเทคโนโลยี สยาม ชี้ให้เห็นว่า วัยรุ่นไทยร้อยละกว่า 60
เบื่อละครน�้ำเน่าในปัจจุบัน เห็นได้ จากข้อสรุปหลายๆ อย่างที่ ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็น ฉาก ตัวละคร เหตุการณ์ อุปนิสัย พฤติกรรม
หรืออะไรก็ตามที่เกิดขึ้นภายในจอแก้ว ดูจะไม่สมเหตุสมผลไปเสียหมด มิหน�ำซ�้ำยังเกิดปรากฏการณ์ท�ำซ�้ำอีกนับสิบๆ ครั้ง จนผู้ชม
สามารถคาดเดาเหตุการณ์ หรือการกระท�ำของตัวละครที่จะเกิดขึ้นในอนาคตต่อไปได้
ทว่ าความไม่สมเหตุสมผลดังกล่าว กลับถูกมองข้ามไปจากเหล่าผู้ที่ ชมละครโทรทัศน์ ซึ่งยังคงสนุกและเพลิดเพลินกับละคร
ตรงหน้าอย่างไม่ติดขัดอะไร
ทำ �ไมผู้ชมยังคงเลือกที่จะดูละครกั นอยู่ ท่ามกลางสถานการณ์ที่ตรงกันข้ามกั บชีวิตจริงที่เกิดขึ้น?
38