MARSHAL - page 2

นับตั้งแต่โลกมีแพลตฟอร์มโซเชียลเน็ตเวิร์ กอย่าง Facebook (เฟซบุ๊ก)
Twitter (ทวิตเตอร์) Instagram (อินสตาแกรม) ฯลฯ พฤติกรรมของเราก็ได้เปลี่ ยน
ไปอย่างสิ้นเชิง
ในหนึ่งวัน จากที่เคยหมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับการอ่านหนังสื อ หรือดูละคร
เดี๋ยวนี้คนส่ วนใหญ่กลับใช้เวลามากที่สุดกับการสไลด์หน้าจอ สกอลล์หน้ากระทู้
พันทิป กดปุ่ มเล่นคลิ ปบน YouTube (ยูทูบ)
สิ่งหนึ่งที่มาพร้ อมกับความสะดวกสบายแห่งโลกออนไลน์ อันน�ำมาซึ่งการ
เข้าถึงข้อมูลโดยง่ายและฉับไว คือ ปุ่มกดส่งต่อ หรื อปุ่ม Share
การบอกต่อจากที่เคยต้องกระท�ำผ่านชุมสายปลายทางโทรศัพท์ จดหมาย
บัดนี้ ท�ำได้ง่ายเพี ยงแค่กระดิกนิ้ว
อาจเพราะความสะดวกนี้เอง ที่ท�ำให้นับวันข้อมูลที่เราต่างส่ งต่อให้กั นและ
กันยิ่งมากขึ้นทุกที ซึ่งวัตถุประสงค์ในการแชร์ นี้ อาจต่างกั นไปทั้งดีและเลว และการ
แชร์ครั้งหนึ่งอาจส่งผลกระทบอันใหญ่หลวง (ยกตัวอย่างเช่น คลิปไวรัลตัวอย่าง
ภาพยนตร์เรื่อง Innocence of Muslims ที่สร้างความร้าวฉานระหว่างโลกมุสลิมกับ
ประเทศสหรัฐอเมริ กา)
ดังที่เห็น อ� ำนาจของการท�ำสิ่งที่ง่ายแสนง่ายอย่างการแชร์ กลับสามารถ
สร้างผลกระทบที่ใหญ่หลวงได้
ขณะเดียวกัน น่าแปลกที่เรากระสันอยากส่งต่อข้อมูลให้ผู้อื่นมากขึ้น อยาก
ระบายความรู้สึกมากขึ้น อยากแสดงทัศนคติและความเป็ นตัวของตัวเองมากขึ้น
แต่เรากลับสนใจกันน้อยลงทุกที
ข้อความช่ วยเหลือนับล้านถูกส่งต่อเป็นพันๆ ครั้ง แต่จะมีสักกี่อันที่ได้รั บ
การช่วยเหลือจริง
จะเห็นได้ว่าผู้คนนับล้านมองการกดบอกต่อ (Share) เป็นการช่ วยเหลือ ใน
ขณะที่ผู้คนจ�ำนวนน้ อยกว่านั้นรู ้ ว่าการช่วยเหลื อที่แท้จริงคื อการแบ่งปัน (Share)
ในนิตยสารเล่มนี้ เหล่ านักเขียนมื อสมัครเล่นกว่ ายี่สิบชีวิต อาสามาแบ่งปัน
ข้อมูลต่างๆ ให้ท่านผู้อ่านได้ ตระหนักถึงอ�ำนาจของการแชร์ (ที่ไม่ใช่เพียงการส่ง
ต่อข้อมูลบนอินเทอร์เน็ต)
หากผู้อ่านท่านใดพอใจในหนังสื อ จะน�ำไปแชร์ต่อก็ ได้ไม่ว่ากัน
กองบรรณาธิการนิตยสาร