ผนังสือ - page 10

เป็
นเส้
นที่
แบ่
งแยกระหว่
างความซื่
อสั
ตย์
กั
บความอ่
อนแอ
การได้
มาซึ่
งบางอย่
างโดยง่
าย ทำ
�ให้
เรารู้
สึ
กสบายและได้
อยู่
ในเขตปลอดภั
สิ่
งที่
จะตามมาพร้
อมกั
นคื
‘การดู
ถู
กตั
วเอง’
เส้
นสายที่
ว่
าได้
ตั
ดเราให้
ขาดออกจากความกระตื
อรื
อร้
ความมุ่
งมั่
น และความอดทน
จะไปมี
ประโยชน์
อะไร หากเราหายใจได้
แต่
ใช้
ลมหายใจ
ของคนอื่
เป็
นเส้
นที่
ลากจากขั้
วโลกเหนื
อลงไปยั
งขั้
วโลกใต้
ณ กรี
นิ
เราจะรู้
จั
กเส้
นแบ่
งเวลาได้
ดี
เมื่
อเราต่
อสายโทรศั
พท์
ไปอี
กฟากฝั่
งหนึ่
ของโลก
คามิ
น เลิ
ศชั
ยประเสริ
ฐ คื
อศิ
ลปิ
นผู
ทำ
�งานศิ
ลปะเป็
นเครื่
องมื
อในการ
ค้
นหาความหมายชี
วิ
“ปั
จจุ
บั
นมี
อยู่
จริ
งหรื
อ? เพราะมั
นเคลื่
อนตลอด พอพู
ดจบกลายเป็
นอดี
ต”
คามิ
นถามด้
วยความสงสั
“เมื่
อเราคิ
ดได้
เราจะเห็
นความเชื่
อมโยงจนมั
นไม่
มี
อยู่
มั
นถู
กนิ
ยามให้
ง่
าย
ว่
า อดี
ต ปั
จจุ
บั
น อนาคต กลางวั
น กลางคื
น ฤดู
กาล”
1
เมื่
อเราเข้
าใจเราจะพบว่
‘ปั
จจุ
บั
นเป็
นตั
วเชื่
อมระหว่
างอดี
ตกั
อนาคต’
เส้
นแบ่
งเวลา
เส้
นบางๆ
เส้
นสาย
1
เรี
ยบเรี
ยงใหม่
จาก
เป็
น อยู่
คื
อ-คามิ
น เลิ
ศชั
ยประเสริ
P
a
s
t
F
u
t
u
r
e
5
6
7
12
13
14
MON
TUE
WED
P
a
s
t
F
u
t
u
r
e
เด็
กชายอั
ลเบิ
ร์
ต ไอน์
สไตน์
เป็
นเด็
กเก็
บตั
ว ชอบอยู่
คนเดี
ยว
มี
ความคิ
ดอะไรแปลกๆ เมื่
อเที
ยบกั
บเด็
กรุ่
นเดี
ยวกั
เขาจึ
งถู
กมองว่
าเป็
นเด็
กติ
งต๊
อง
อาจเพราะการเก็
บตั
วบวกกั
บความคิ
ดประหลาดๆ เขาจึ
งมี
เวลาคิ
เรื่
องเรื่
องหนึ่
งนานกว่
าคนอื่
น สั
มพั
ทธภาพจึ
งเกิ
ดขึ้
บางครั้
ง ‘ความอั
จฉริ
ยะ’ กั
บ ‘ความติ
งต๊
อง’ ก็
ไม่
ห่
างกั
นไกล
คล้
ายเส้
นบางๆ ที่
แนบชิ
นั
กจิ
ตวิ
ทยาสมองเล่
าว่
า ความแตกต่
างระหว่
าง คนฉลาด กั
บ คนบ้
คื
ความสามารถในการควบคุ
มตนเอง
คนเราจะมี
สมองส่
วนหนึ่
ที่
ทำ
�หน้
าที่
ยั
บยั้
สิ่
งควรทำ
� กั
บ สิ่
งที่
ไม่
ควรทำ
เมื่
อไหร่
ก็
ตามที่
เราไม่
สามารถแยกแยะทั้
งสองสิ่
งออกจากกั
นได้
ความสั
บสนในใจเราก็
จะเกิ
ดขึ้
1,2,3,4,5,6,7,8,9 11,12,13,14,15,16,17,18,19,20,...52
Powered by FlippingBook