นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 84

83
นานมากแล้วที่ผมไม่ได้พบหน้ าเขา... เพื่อนเก่าของผม
บ่ายวั นหนึ่งผมพบใครคนหนึ่งที่ แสนจะคุ้ นหน้าโดยบั งเอิญ ใบหน้ าที่ถูก
แต่งแต้มด้ วยริ้วรอยแห่งกาลเวลานั้นไม่สามารถมองปราดเดียวก็รู้ได้ ผมพยายาม
พิจารณาเขาตั้ งแต่ส่ วนบนสุดจรดเบื้องล่าง ไม่ รู้ว่าเพราะสายตาที่เริ่มพร่ าเลือน
หรือเป็นเพราะตัวเขาเองที่เปลี่ยนไป ผมงกๆ เงิ่นๆ มองเขาอยู่นาน ความทรงจ�ำ
ที่แสนเลือนรางก็เริ่มเป็ นรูปเป็นร่างขึ้น
เราสองคนย้ายตัวเองออกมานั่งรับลมที่ระเบียงไม้นอกตัวบ้าน นั่งพิจารณา
หน้ากันเป็ นนานสองนาน ผมรู้สึ กได้ว่าเขาแทบไม่มีสิ่งใดที่เปลี่ยนแปลงไปจาก
อดีตเลย รูปร่างแบบหนายังคงเดิม แม้ หน้าตาจะซี ดเซียว มีริ้วรอยบนใบหน้า
มากมาย แต่มันกลับช่วยขับให้ ใบหน้าของเขาดูภู มิฐานยิ่งขึ้ น ในทางกลับกัน
สภาพของผมในตอนนี้ไม่ต่างจากตาแก่ใกล้ ลงโรง หน้าตาเหี่ยวย่น สั นหลังงองุ้ม
สายตาหรือก็พร่ าเลือนเต็มที ขนาดมื อไม้ที่ยื่นไปสั มผัสเขายังยับยู่ยี่ จนแทบ
ดูไม่ ได้ แม้เขาจะเห็นผมในสภาพแบบนี้แต่ก็ ไม่ได้กล่าวอะไรแม้ค�ำเดียว