นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 92

91
ห้องนอนเดิม เตียงหลังเดิม
464 หมู่ที่ 3 ต.พนมทวน
อ.พนมทวน จ.กาญจนบุ รี
71140
13 มกราคม 2555
วันเยาว์ เพื่อนรัก
ตั้งแต่จากกันไปไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสเขียนจดหมายหาเธออี ก ฉันคิดถึงเธอ
อยู่เสมอๆ แต่ ไม่ได้คิดถึงตลอดเวลา เพราะอะไรน่ะหรื อ? ก็เพราะฉันมีเรื่องราว
ให้คิดให้ท�ำเยอะแยะมากมายทีเดียว บางเรื่องก็สนุกท้าทาย แต่บางเรื่องก็ท�ำให้
กังวลใจและเครียดไม่ น้อยเลย
ในเวลาที่ฉั นมีเรื่ องเครียดหรือไม่สบายใจ ฉั นก็มักจะคิดถึงเธอนะวันเยาว์
ตั้งแต่ เราจากกันนั้น ฉันได้เรียนรู้และเข้าใจอะไรหลายอย่ างในโลกกว้างๆ ใบนี้
บางอย่างที่ เธอเคยบอกว่ าไม่เข้าใจและคงจะไม่ มีวันเข้ าใจถ้าไม่มาเป็ นฉัน
เธอเองยังเคยบอกว่าอยากมาเป็ นตัวฉันไม่ใช่หรือ? แต่แปลกมากทีเดียว ในวั นนี้
ที่ฉันเข้าใจอะไรหลายอย่างที่เธอไม่เข้าใจ ฉันกลับอยากเป็นตัวเธอเสี ยจริงๆ
สิ่งแรกที่ฉันเข้ าใจได้ด้วยตัวเองตอนที่ฉั นคิดถึงเธอคือ การได้เป็ นเธอนั้นช่าง
แสนสบายและมีความสุขเสียจริงๆ เธอควรจะดีใจนะวันเยาว์ที่อย่างน้อยเธอก็ได้
ท�ำอะไรตามที่ใจปรารถนา โดยไม่ต้องกั งวลว่าคนอื่นจะคิดอย่างไร จะมองอย่างไร
เธออาจจะคิดว่ าการมาเป็นฉันจะท�ำให้มีอิสระในการใช้ชีวิตมากกว่าเธอ แต่ฉัน
ขอบอกว่าไม่จริงเลย ยิ่งเราโตขึ้ น เราก็จะยิ่งรู้สึ กเหมือนกับมี ก้อนอะไรหนักๆ
โถมทับลงมาบนตัว ท� ำให้เราไม่สามารถท�ำอะไรได้ตามใจอี กแล้ว เพราะเรา
ต้องมัวกังวลกับไอ้ ก้อนหนั กๆ เหล่านั้น ซึ่งต่อมาฉันก็ได้ เรียนรู้ว่ามันมีชื่อเรียก
แตกต่างกันออกไปว่า หน้าที่ ความรับผิดชอบ ความจ�ำเป็น ความเหมาะสม ฯลฯ
ตัวฉันเองยังไม่ เข้าใจมันทั้งหมดหรอก แต่คิดว่าวันหนึ่งข้างหน้าฉันก็คงจะเข้าใจ