26
| STAND
แพท - พั
ทริ
กา ลิ
ปตพั
ลลภ
: เดิ
นทางข้
างนอก ค้
นพบข้
างใน
เรื่อง: ศศิวรรณ โมกขเสน / ภาพ: ประวิทย์ เดชโยธิน
กระโปรงตั
วที่
ใส่
อยู่
ได้
มาอย่
างไร
“มั
นคื
อกระโปรงยิ
ปซี
พวกผู
้
หญิ
งอิ
นเดี
ย
ในเขตทะเลทรายแคว้
นราชสถานจะนั่
งถั
ก
พอบอกว่ามาจากอินเดีย คนก็มักจะบอกว่า โห
มาจากอิ
นเดี
ยเลยเหรอ แต่
เอาเข้
าจริ
งๆ ราคา
มั
นแค่
พั
นกว่
าบาท เมื่
อไหร่
ก็
ตามที่
เอามาติ
ด
แบรนด์ ราคามันก็พุ่งจนโอเวอร์”
เริ่
มแต่
งตั
วอย่
างนี้
ตั้
งแต่
เมื่
อไหร่
“8-9 ปี
ที่
แล้
ว เริ่
มจากใส่
กางเกงชาวเล
กั
บเสื้
อกล้
าม เพราะเรารู
้
สึ
กว่
าเห็
นแฟชั่
นแล้
วเรา
เหนื่
อย ทุ
กคนวิ่
งตามหมดเลย ตกลงอะไรคื
อ
แฟชั่
น แฟชั่
นคื
อการตามแฟชั่
นหรื
อเปล่
า
แฟชั่
นไม่
ได้มี
อยู
่
จริ
ง เราควรต้
องกลั
บมาถาม
ตัวเองก่อนไหมว่าตกลงเราคืออะไร”
ทำ
�ไมต้
องเป็
นสไตล์
แขก
“เราก็ไม่ได้
อยากจะเป็น แต่
คงเป็
น
เพราะว่
าเราไปบ่
อย ของที่
เราใช้
ก็
เลย
มี
กลิ่
นแบบนั้
นมั้
ง เราชอบงานฝี
มื
อ
งานที่มีเรื่องราว อย่างตัวนี้เราเอามา
จากมือยิปซีเลย เรารู
้เรื่องราวคุณค่า
ปกติ
เราไม่
ใช่
คนช้
อปปิ้
งเลย เพราะ
ด้
วยชี
วิ
ตเราส่
วนใหญ่
ต้
องเดิ
นทาง
ไปทำ
�งานต่
างจั
งหวั
ด ทุ
กอย่
างมี
ความ
สบายและความง่
ายเป็
นพื้
นฐาน
สมมติ
กางเกงตั
วหนึ่
งควรจะอยู
่
ได้
สัก 3-4 วันโดยไม่ต้องเปลี่ยน”
ติ
ดใจอะไรประเทศนี้
“ติ
ดใจความคาดไม่
ถึ
งของอิ
นเดี
ย ไม่
ว่
าจะ
ในเมื
องเดิ
ม ที่
เดิ
ม ทุ
กเช้
าที่
ออกไปนอกถนน
เราจะเจอเรื่องใหม่เสมอ ที่ติดใจหลักๆ คือความ
เป็
นวั
ฒนธรรมต่
างๆ เขามี
โรงแรมหรู
แต่
พอ
เดิ
นออกมา เจอขอทานที่
ใส่
ชุ
ดเหมื
อนมาจาก
ทะเลทราย เป็นความขัดแย้งที่สวย”
คิ
ดว่
าจะอิ่
มตั
วกั
บการเดิ
นทางเมื่
อไหร่
“เราคิ
ดว่
าเราจะเดิ
นทางไปจนกว่
า
แรงจะหมด ถ้
าเราชอบเดิ
นทาง ไม่
ว่
าจะมี
เงิ
น
หรือไม่มีเงินก็ตาม เราก็จะไปให้ได้ เอาแค่ค่าตั๋ว
ให้ได้ก่อน ที่นอนช่างมัน มนุษย์เราเหมือนจิ้งจก
ปรับตัวเข้ากับทุกๆ สิ่งได้เสมอ แล้วเราจะเลือก
น้อยลงทันทีเมื่อไม่มีโอกาสให้เลือก”
คิ
ดว่
าคนเราจะรู้
จั
กตั
วเองได้
อย่
างไร
“เอาของรอบตั
วอะไรก็
ได้
ออกมากอง 10
อย่าง แล้วลองเขี่ยออกไปว่าอะไรที่ไม่ใช่เราบ้าง
บางทีมันอาจจะไม่เหลืออะไรเลยก็ได้ แต่ถ้ามัน
เหลื
อสั
ก 2 อย่
าง เอา 2 อย่
างนั้
นมาผสมกั
น
แล้วนั่นน่ะคือตัวเรา”
สำ
�หรั
บคุ
ณ ‘สไตล์
’ คื
อ
“สไตล์
มั
นคื
อคำ
�จำ
�กั
ดความที่
คนเรา
สร้
างขึ้
นมาเอง สมมติ
ว่
าคนนี้
แต่
งตั
วอิ
นเดี
ย
ก็
เรี
ยกว่
าคนนี้
สไตล์
แขก จริ
งๆ มั
นไม่
ใช่
สไตล์
นี่
สิ่
งต่
างๆ เหล่
านี้
มั
นมี
ของมั
นมาตั้
งนานแล้
ว
มนุษย์ต่างหากที่ไปป้อนว่าพวกที่เกี่ยวกับกีฬานี่
เรี
ยกสไตล์
สปอร์
ตแมน แต่
จริ
งๆ แล้
วเราว่
ามั
น
ไม่
ได้
มี
อะไรเป็
นสไตล์
ที่
แท้
จริ
งหรอก เราว่
า
การรู
้จักตัวเองต่างหากคือสิ่งที่สำ�คัญที่สุด”
ผู้
หญิ
งเดิ
นทางคนเดี
ยวในอิ
นเดี
ย นี่
อาจเป็
นเรื่
องที่
ฟั
งดู
แสนอั
นตราย แต่
ผู้
หญิ
งคนนี้
ผ่
านการ
เดิ
นทางแบบนี้
มาแล้
วไม่
รู้
กี่
รอบ ชาติ
ที่
แล้
วอาจเกิ
ดเป็
นคนอิ
นเดี
ย...นั่
นคื
อสิ่
งที่
นั
กเขี
ยนผู้
มี
ลมหายใจ
เข้
า-ออกเป็
นการเดิ
นทางคนนี้
มั
กตอบที
เล่
นที
จริ
ง แน่
นอน ไม่
มี
ใครสามารถย้
อนไปพิ
สู
จน์
ได้
แต่
ณ ปั
จจุ
บั
น ยิ่
งเดิ
นทางในประเทศนี้
มากเท่
าไหร่
ดู
เหมื
อนเธอจะยิ่
งรู้
จั
กตั
วเองในชาติ
นี้
มากขึ้
นเท่
านั้
น