Read me 24 - page 29

29
ณร้านJimmyWong ในย่านประตูน�้ำ
พี่ จุ๊กกรู ในชุ ดเสื้ อยืด กางเกงผ้ ามัดย้อมดู
สบายๆ กล่ าวต้อนรั บด้วยน�้ ำเสียงกั นเอง
รอยยิ้มสดใสปนขี้ เล่น บ่งบอกถึงความเป็นคน
อารมณ์ดี พี่จุ๊กกรูเล่าที่มาของชื่อเก๋ๆนี้ว่ า “คุณ
พ่อพี่ชื่อจิมมี่ ก็มีตั ว J เเละก็ตัว จ. พี่เกิดตอน
เช้าช่วงที่ นกร้องกุ๊ กกรู กุ๊กกรู กุ๊กกรู ก็ เลยเป็น
จุ๊กกรู ครับผม”
ด้วยความหลงใหลในศิ ลปะ ‘การ
วาดรูป’ จึงเป็ นกิจกรรมยามว่ างของพี่จุ ๊กกรู
รูปภาพต่างขนาด หลายสไตล์ ตั้ งเรียงรายอยู่
ภายในห้อง“พี่ช่วยคุณพ่อวาดรู ปมาตั้งเเต่เด็ก
อยู่เเล้ วสมัยก่ อนลูกค้าต้องการรูปที่จะสักพี่ก็
จะช่วยออกแบบคุณครูบอกว่าพี่ มีพรสวรรค์ใน
การวาดรูปพี่เป็ นคนเด่นคนดังในชั่วโมงศิลปะ
คือจะเด่ นเรื่องนี้ เรื่องเดียวพอเเข่งกีฬาสี ปิดตา
วาดรูปบนกระดาน พี่วาดได้ คือคนที่เขาเห็น
เขาดู ออกว่าเป็นรูปอะไร” พี่จุ๊กกรูกล่ าวเพิ่ม
เติ มว่า “เเน่ นอนว่าศิ ลปินทุ กคนต้องฝึ กเเละ
เรี ยนรู้สิ่ งใหม่ๆ สิ่งที่เรายังไม่รู้จัก ก็จะเริ่ มลอง
ทดลองวาดรูปดู จนมาปัจจุบัน ก็ มีโอกาสได้
เรียนวาดภาพกับครูโต-มล. จิราธร จิรประวัติ
เรียนการวาดภาพประกอบเกี่ยวกับอารมณ์
เเสดงความรู้สึ ก ภาพที่สนุกสนาน ไม่ได้เป็น
พอร์ทเทรต”
พี่จุ๊กกรูเล่าให้ฟังถึงจุดเริ่มต้นของงาน
อดิเรก “มันเริ่มจากปากกาเมจิกก่อน เขียนๆ
เป็นเส้ น เเล้วก็เอาดิ นสอสีระบาย พอโตขึ้ น
มา ก็เป็ นสีน�้ำ สีโปสเตอร์ ณปั จจุบันนี้ ก็เป็นสี
น�้ำมันสีอะคริลิคมันค่อยๆ เปลี่ยนไปตามช่วง
เวลา พอได้รูป เราก็เริ่มเห็นเเนวตัวเราเเล้ วว่า
เราเป็นคนชอบสีที่มันฟี๊ดฟ๊าด ฟี๊ดฟ๊าด ก็เป็ น
เรื่ องของรสนิยม”
เเม้ว่ า ‘การวาดรูป’ จะเป็นเพี ยงงาน
อดิ เรกของพี่จุ๊กกรู เเต่ลูกค้ าหลายต่อหลายคน
ก็สนใจขอซื้อผลงานไปแล้ว “เราก็รู้สึกประทับ
ใจเเละภาคภูมิใจว่า เราผลิตเเละมีคนเห็นว่ า
มันสวยงาม เเละเขายินดีที่จะจ่ายเงินเพื่อมัน
เรารู้สึ กว่าความฝัน เเละฝีมือเรามันขายได้ อีก
เเนวหนึ่ งเหมือนกัน”
อีกมุ มที่น่ าสนใจมากของพี่ จุ ๊กกรู
คื อ การ ‘สะสมเอกสาร เเละภาพถ่ายโบราณ’
“อันนี้เหมื อนบุญน�ำกรรมเเต่งนะ คื อของทั้ง
2 สิ่งมั นดึงดูดกัน คือเราชอบอ่ านเรื่องเกี่ยว
กั บประวั ติ ศาสตร์ ความเป็นมาของบุ คคล
เอกสารเหล่านี้เราก็เลยสะสมมา คือเริ่มจาก
เเผ่นเล็กๆ ก่อน สะสมมาเรื่อยๆ ทีละเเผ่น สอง
แผ่น พอเราเริ่มเรี ยนรู้ประวัติศาสตร์ เราก็ จะรู้
ว่าความรู้สึ กของคนในสมัยนั้นน่ะ เขาคิ ดกัน
ยั งไง? อย่างภาพถ่ ายบางภาพเนี่ ยที่มันเป็น
ภาพบุคคล (พี่ จุ๊กกรูสะสมภาพถ่ายกษั ตริย์
เชื้อพระวงศ์ไทย) มันท�ำให้เรารู ้สึกว่ าอยู่ใน
ช่วงเวลาเดี ยวกับพระองค์ท่าน เรารู ้สึกว่ามัน
น่าประทับใจตรงที่ว่า ผ่านไปร้ อยกว่าปีเเล้ ว
เราก็มีโอกาสอยู่ในช่วงเวลาเล็กๆ นั้น ต่อให้
พวกท่านเหล่ านั้ นจะไม่ได้อยู่ ที่นี่เเล้ว ท่าน
ก็ ยังมี ตัวตนอยู ่ ท�ำให้เราซาบซึ้ งใจ เหมือน
ภาพถ่ ายพวกนี้ มันหยุดเวลาเอาไว้น่ ะ เวลา
ที่เรามองภาพพวกท่ าน มันเหมือนมีแรง
บันดาลใจบางอย่าง ที่ท�ำให้ เราอยากจะเป็น
คนดีขึ้น เพราะเวลามันเป็นของมี ค่า พอมัน
ผ่านไปแล้ว มั นไม่กลับมาไง บุคคลเหล่ านี้
ท่านเป็นคนที่มีคุณประโยชน์ ต่อประเทศชาติ
เเละสังคม เเละมันก็ท�ำเรามี เเรงบันดาลใจใน
การที่จะอยากมีชีวิ ตอยู่เพื่ อประเทศชาติ สังคม
ท�ำให้มันดีขึ้นน่ะถ่ายทอดความดี ความทรงจ�ำ
ดี ๆกับรุ่นลูกรุ่นหลานต่อไป” พี่จุ๊กกรูกล่าวทิ้ง
ท้ายด้วยเสียงเบิกบานสีหน้าอิ่มใจ
หลังจากได้พูดคุยกับพี่ จุ๊กกรู เราไม่
สงสัยเลยว่า ‘การท�ำในสิ่งที่รัก’ เเละ ‘รักในสิ่ง
ที่ท�ำ’นั้น เป็นความรู ้สึกสุดวิเศษที่สร้างเเรงบัน
ดาลใจชั้นเยี่ ยมที่ส�ำคัญ ‘งานอดิเรก’ ก็ไม่ต่าง
กั บกระจกเงาที่สะท้อนตัวตนอีกด้านหนึ่งของ
เรา เพราะมนุษย์ทุกคนไม่จ�ำเป็นต้องมี ด้าน
เดียวเสมอไป
พี่จุ๊กกรุกล่ าวอย่างถ่ อมตัวกั บฉายา ‘นัก
สักอันดับหนึ่งของเมืองไทย’ ว่า “เรื่ องของ
ความทะเยอะทะยาน หรือความรู้ สึกว่าเรา
คือท๊อปเนี่ย เราถือว่าเป็นเรื่องไม่ควรคิด เรา
เเค่ดำ�เนินชีวิตของเราให้มันเป็นปกติสุข มัน
ก็โอเคเเล้วนะ เรารู้ว่าเราทำ�อะไรอยู่เเละเรา
ก็มี ความภาคภูมิใจของเราอยู่เเล้ว มันซึ้งใจ
กว่าดีกว่าให้คนอื่นมาชม”