Read me 4 - page 6

เรื่อง / ภาพ : พลอยบุ ษรา ภัทราพรพิสิฐ
ดาวมหา’ลั ย
วรรธนะ โกศัลวัฒน์
ชั้นปีที่ 4 คณะวิ ทยาศาสตร์
สาขาฟิสิกส์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
เรารับประกั นไม่ ได้ว่ าวันพรุ่ งนี้เป้าหมายจะเป็นไปตามที่หวังไหม เรา
จึ งไม่ สามารถมองภาพข้างหน้าไกลๆ ได้ ว่ าเป็นอย่างไร แต่ ใน
ปัจจุบันเราขอเลือกทำสิ่งที่ ดีที่สุด เพราะเราเชื่ อว่าวั นนี้คือจุดที่
สามารถเปลี่ยนวันพรุ่ งนี้ได้ และพรุ่งนี้ ก็สามารถเปลี่ยนแปลงไป
ได้อีก ทุ กๆ สิ่งคือเรื่องที่ต่อเนื่องกันไปได้เรื่อยๆ มุมมองของ
เราจึงไม่ หยุดนิ่ง ถ้าเราเติ บโตขึ้น เราก็จะเข้ าใจความจริง
มากขึ้นและเรียนรู้ได้ มากขึ้น
กมลา กมลาสิงห์
ชั้นปีที่ 4 คณะวิทยาศาสตร์
เอกเคมีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
ภายใน 5 นาทีหลังจากตื่น เราจะลืมความฝันไปแล้วครึ่งหนึ่ง แล้วจะลืมอีก 90
เปอร์เซ็นต์ภายใน 10 นาที เหมือนคำพูดที่ว่ า “Never let your memories
be greater than your dreams” สำหรับเราควรใช้ชีวิ ตในวันพรุ่งนี้มาก
กว่าสิ่งที่เราวาดฝั นเอาไว้ เพราะทุกสิ่งมีความไม่ แน่นอน ดังนั้นเราจึง
ต้องมีการวางแผนอนาคตในทุกๆ 5 หรือ 10 ปี เพื่อเรี ยนรู้และ
พัฒนาตนเองอย่างลึกซึ้งมากขึ้น
นักศึกษาที่เตรี ยมพร้อมจะจบการศึกษาเป็นดั่งคลื่ นลูกใหม่ ซึ่ งเป็นเสมื อนจุดต่ อเนื่องของชีวิตที่ กำลัง
เติบโตขึ้ นอีกขั้น พวกเขาจะมี มุมมองอย่างไรในการดำเนินชี วิตต่อไปกั บคำว่า ‘วันพรุ่งนี้’ ลองไปฟังเสียง
ของพวกเขาดู
เมื่อเรามองไปในวันพรุ่ งนี้