Read me 4 - page 7

ศิตะ มานิตกุล
ชั้นปีที่ 4 คณะสิ่ งแวดล้อมและทรัพยากรศาสตร์
สาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีสิ่งแวดล้ อม มหาวิทยาลัยมหิดล
พรุ่งนี้สำหรับเราคือสิ่งใหม่ มันเป็นโอกาสที่เราอยากทำอะไรที่ตัวเองไม่เคยลอง ทุก
อย่างถื อเป็นการเริ่มต้น ถ้าไม่ส่งผลเสียเราก็จะรี บลงมือทำ ส่วนการใช้ ชีวิ ตใน
อนาคต เราจำเป็นต้องวางแผนไว้ล่วงหน้าว่ าต้องการทำอะไร เช่นถ้าเราอยาก
เรียนต่อ เราก็ต้องพยายามตั้งใจเรียนตอนนี้ให้ดี ทั้งอนาคตและปัจจุบันถือว่า
เป็นสิ่งสำคัญที่มองข้ามไปไม่ได้
พัชรพรรณ รั ตนานคร
ชั้นปีที่ 4 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ภาควิชาสถาปัตยกรรมภายใน
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เราเชื่อว่าพรุ่งนี้เป็ นเรื่องสำคั ญ แต่ถ้ าจะให้คิดมากเกิ นไปจนบางครั้งวิตก
ก็ไม่ดี เราต้องมองปัจจุ บันให้มากขึ้ น ใช้ความคิ ดแก้ปัญหา ดีกว่าใช้
ความคิดไปกับการวางแผนหรือกังวลล่วงหน้าไปไกลเกิน สุ ดท้ายก็
ฟุ้งจนไม่ได้อะไร แม้ จะคิดถึงอนาคตแต่ก็ ต้องทำวั นนี้ให้เต็มที่ ให้
ทั้งสองสิ่งเกิ ดความสมดุลกันให้ได้
วิชญ์วรี ธีร์ธัญสิริ
ชั้นปี ที่ 4
วิทยาลัยแพทยศาสตร์พระมงกุฎเกล้า
พรุ่งนี้ ของเราเกิดจากวั นนี้ เพราะเหตุ การณ์ที่เราทำจะส่ งผลต่อเนื่องไปข้ างหน้า
เรื่ องในอดีตเราจะกลับไปแก้ ไขไม่ได้ ดังนั้ นทุกอย่างที่เรายั งไม่รู้ ก็ต้องพยายาม
เข้าใจ เพื่อเป็นประโยชน์ในอนาคตของเราเอง ยิ่งตอนนี้ เราถือได้ ว่าเป็นน้องเล็ก
สุ ดของจุดเริ่มต้นการเป็นแพทย์ การเรี ยนของเรายังถือว่าอีกยาวไกล ทุ กๆ
วั นก็ต้องพยายามให้มากขึ้น เพื่อใช้ความรู้ ต่อยอดไปในวั นพรุ่งนี้
วิชลดา ยิ้มแย้ม
ชั้นปีที่ 4 คณะอักษรศาสตร์
เอกภาษาไทย มหาวิทยาลัยศิลปากร
เพราะชีวิ ตคือการก้าวเดิน พรุ่งนี้ก็ จะต้องเป็นการก้าวต่อไป จริงอยู่ที่เรา
สามารถก้าวถอยหลังได้ แต่การก้ าวถอยหลังนี้ไม่ ได้หมายความว่าเราจะ
ย้อนไปหาอดีต มันคือการระลึกถึงสิ่งที่เราเคยทำผิดพลาด แล้วนำสิ่ง
เหล่านั้นมาปรั บปรุงแก้ไข ถือเป็นบทเรียนที่จะทำให้ เราดู แลตัวเอง
ให้ดียิ่งขึ้น เพื่อก้าวที่มั่นคงต่อไปในวันข้างหน้า