Read me 6 - page 12

12
เรื่อง / ภาพ : ศราวุธ ชื่นรส
123Step วัยฉันฝั น
“อยากเลียนแบบใครในบ้านมากที่สุด”
เด็กชายธีรพัทธ์ ทองแท้
อายุ 9 ปี อาชีพ นักเรียน ป.3 โรงเรียนวัดไก่เตี้ย
สายวิชาชีพสิ่งที่เด็ กน้อยใฝ่ฝั น
เมื่อได้ฟังคำถามเด็กน้ อยระเบิดหัวเราะแล้วนิ่งคิ ดชั่วครู่ “ผมอยาก
เป็นเหมือนพี่ชายที่เรียนอยู่สายช่ าง ปวช.” เด็กชายที่วิ่งเล่นกับเพื่อนมอง
ฝ่าความมื ดออกไปยังถนนด้านหน้ า แล้วพูดถึ งความอยากเลียนแบบต่อว่า
เห็นพี่ไปเรียนแล้วดูสนุกมีเรื่ องการเรียนและเพื่ อนๆ มาเล่าให้แม่ฟังทุกวัน
แม้ตอนนี้ยังอยู่แค่ ป.3 แต่เด็กน้ อยเชื่อในเส้นทางที่เลือกอย่างมั่นใจ
“เรี ยนช่าง” พ่อบอกว่ามีงานทำแน่นอน เพราะบนถนนมีรถวิ่ งมาก พ่อก็
ชอบที่พี่ชายไปเรียนซ่ อมรถเพราะหลายครั้งพี่ก็มาช่วยซ่อมรถของพ่ อ ซ่อม
ได้บ้างไม่ได้บ้าง รถมันเก่าแล้วพี่บอกว่าครู สอนแต่พวกรถใหม่ๆ
ถึงวันนี้สิ่งที่ อยากเป็นยังมาไม่ ถึง แต่เด็กน้อยยั งเชื่อว่า ไปอยู่ ปวช.
มี ความรู้ก็ สามารถทำงานช่วยที่บ้านแล้วเรี ยนไปด้วย เขายิ้มอย่ างภูมิใจ
เสมือนได้รับคำชื่นชมจากพ่อ
นางสาววรรณา เข็ตกิจ
อายุ 18 ปี อาชี พนักศึกษา วิทยาลัยอาชี วศึกษาเสาวภา
สาวอาร์ตผู้ ร่วมเล่ นกีตาร์กับพ่ อ
สาวผู้ ชอบศิลปะและมี การแต่งตัวในแบบของตั วเองตอบด้ วยมาด
กวนๆ ว่า “อยากเป็ นเหมือนพ่อ เพราะพ่ อเป็นพ่อไง พ่อเก่ง พ่อดี พ่อ
เล่นดนตรี ได้” พลันพูดจบเธอก็ หันมาจับดินสอวาดรูปที่ยังค้างอยู่ต่อ
การเลียนแบบคนที่ เป็ นต้นขั้วแนวความคิดไม่ใช่เรื่ องง่ าย ซึ่งเธอ
ยอมรับอย่ างเต็มเสียง แต่วั นนี้ได้เป็นจริงแล้วเพราะสาวน้อยเล่ นกีตาร์ได้
และการเล่นเกือบทุกครั้ งผู้ร่วมวงในนั้นคือพ่อ การเล่นกีตาร์กับพ่อเป็นสิ่ ง
ที่ทำให้เกิดความมั่นใจและเล่นเพลงที่ ยากๆ ได้อย่างรวดเร็ว พ่อจะสอน
การเล่นดนตรีอยู่เสมอ เนื่ องจากอยากให้ลู กได้มีวิ ชาความรู้ด้านการเล่น
ดนตรีติดตัวไว้เผื่อลำบากจะได้นำมาใช้หาเลี้ยงตัวเอง
เธอดูนิ่ งเมื่ อเพ่งมองรู ปภาพบนผืนกระดาษ ผิดกับเมื่อยื่ นคำถาม
เกี่ยวกับเรื่องพ่ อ เธอตอบเพียงสั้นๆ ว่า “พ่ อคือที่สุด”