Read me 6 - page 13

13
บ้
านถื
อเป็
นโรงเรี
ยนการเรี
ยนรู้
แห่
งแรกของเด็
กหลายๆ คน นั
กวิ
ชาการด้
านเด็
กเองก็
มองว่
าบรรยากาศ
ในบ้
านมี
ส่
วนสำคั
ญอย่
างมากที่
จะหลอมเด็
กหนึ่
งคนให้
เป็
นไปในทิ
ศทางบวกหรื
อลบ ในมุ
มกลั
บกั
นบ้
านยั
งก่
อร่
าง
ภู
มิ
ต้
านทานให้
กั
บเด็
กๆ
คนทั้
ง 4 ช่
วงวั
ยย่
อมเคยผ่
านวั
ยฝั
นการเลี
ยนแบบบุ
คลิ
กคนในบ้
าน ด้
วยเหตุ
นี้
เองไม่
ต้
องมี
นั
กวิ
ชาการ
มารองรั
บแค่
ได้
ยิ
นภาษิ
ต “ลู
กไม้
หล่
นไม่
ไกลต้
น” “แม่
ปู
สอนลู
กปู
” แค่
นี้
ก็
เป็
นเหตุ
ผลเพี
ยงพอแล้
วที่
จะมาฟั
พวกเขาเหล่
านี้
ว่
าอยากเลี
ยบแบบใครในบ้
านมากที่
สุ
ด?
นางสาวพั
ชราภรณ์
พึ่
งภิ
ญโญ
อายุ
25 อาชี
พพนั
กงานบริ
ษั
ผู้
หญิ
งถอดแบบใจดี
มากเสี
ยงหั
วเราะ
หญิ
งสาวบอกตามตรงว่
าเลื
อกไม่
ถู
กว่
าเหมื
อนใครในครอบครั
ว หาก
ให้
เลื
อกคนที่
ชอบเลี
ยนแบบมากที่
สุ
ดคงหนี
ไม่
พ้
น พ่
อกั
บแม่
ด้
วยความ
ใจดี
ของพ่
อที่
ให้
อภั
ยลู
กและเอาใจลู
กสาวคนนี้
อยู่
เสมอทำให้
เธออยากใจดี
เหมื
อนพ่
อ ส่
วนสิ่
งที่
อยากเลี
ยบแบบจากแม่
มากที่
สุ
ดคื
อ ความอารมณ์
ดี
เพราะไม่
ว่
าทุ
กข์
หรื
อสุ
ขแม่
จะดู
เป็
นคนมี
อารมณ์
ขั
นมากที่
สุ
ดในบ้
าน สิ่
งนี้
ทำให้
เธอยิ้
มได้
เวลาทุ
กข์
ร้
อน และพร้
อมจะก้
าวเดิ
นไปตามแนวทางของแม่
ด้
วยรอยยิ้
มและเสี
ยงหั
วเราะ
ทุ
กวั
นนี้
เธอทำงานในเมื
องหลวงและได้
นำความใจดี
และความ
อารมณ์
ดี
มาปรั
บใช้
ในการทำงานและชี
วิ
ต ด้
วยเพี
ยงเราเอื้
อเฟื้
อให้
คนอื่
แล้
วย่
อมได้
ผลตอบแทนที่
ดี
ตามมา เช่
นเดี
ยวกั
บกั
บรอยยิ้
มและอารมณ์
ขั
ยิ่
งจะทำให้
คนรอบข้
างรวมถึ
งตั
วเองไม่
เครี
ยด
นางบั
วหลั่
น ดี
หมื่
นไวย์
อายุ
50 ปี
อาชี
พพนั
กงานเอกชน
การก้
าวเดิ
นบนเส้
นทางตั
วเอง
บนหน้
ากระทะร้
อนพุ่
งพุ
ดๆ เธอถื
อตะหลิ
ว ยื
นเท้
าสะเอวย้
อนถึ
งวั
ยเด็
ด้
วยเสี
ยงเศร้
าว่
า ไม่
อยากเป็
นใครในครอบครั
วเลย เนื่
องจากตอนนั้
นอยากเรี
ยน
หนั
งสื
อมากแต่
ที่
บ้
านไม่
มี
เงิ
นส่
งเสี
ยเรี
ยนจึ
งเรี
ยนแค่
ป.4 ส่
วนพี่
น้
องคนอื่
นๆ ก็
ไม่
มี
ใครเรี
ยนสู
งกว่
านี้
เลยพยายามมองครอบครั
วอื่
นที่
ส่
งลู
กเรี
ยนสู
งๆ
เธอบอกถึ
งสิ่
งแรกที่
อยากทำตอนเด็
กๆ คื
อ อยากอ่
านหนั
งสื
อออก เพราะ
หลั
งจากจบ ป.4 ได้
ไปสมั
ครเป็
นแม่
บ้
านเลี้
ยงลู
กให้
สามี
ครอบครั
วหนึ่
งที่
สอน
เรื่
องงานบ้
าน และใช้
เวลาว่
างหั
ดสะกดคำผ่
านถุ
งกระดาษหนั
งสื
อพิ
มพ์
สมั
ยก่
อน
จนสามารถอ่
านออกเขี
ยนได้
วั
นนี้
ยอมรั
บว่
าสิ่
งที่
จุ
ดประกายให้
มี
วั
นนี้
มาจากตั
วหนั
งสื
อบนถุ
งกระดาษ
จึ
งอยากให้
เด็
กรุ่
นใหม่
ๆ รวมทั้
งลู
กของตนตั้
งใจเรี
ยนเมื่
อมี
โอกาสแล้
วควรเรี
ยน
ให้
ถึ
งที่
สุ
ดแล้
วอนาคตจะมาเอง
บนทางระหว่
างวั
ยทั้
ง 4 มี
ทั้
งที่
ยั
งไปไม่
ถึ
ง และถึ
งแล้
ว หรื
อล่
วงเลยผ่
านไป
แต่
ทั้
งหมดบอกได้
ถึ
งความเพี
ยรพยายามของคนไม่
เคยทำให้
ใครเสี
ยหายเพี
ยง
ตนมี
ต้
นแบบในทางที่
ดี
เท่
านั้
นเอง
1...,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12 14,15,16,17,18,19,20,21,22,23,...42