Read me 15 - page 49

| November-December 2012 49
สิ่งใหม่ๆ แชร์ ประสบการณ์ระหว่างกัน ที่ สำ�คั ญการได้ฝึกการเป็นทีม
เชียร์ ลีดเดอร์ ทำ�ให้ เด็กๆ เกิดพัฒนาการในเรื่องทักษะการจำ� การนับ
จังหวะ และสมาธิที่ เพิ่มมากขึ้น จากเดิ มเด็กหูปิ ดมักจะเรียนรู้ผ่าน
การมองเพียงอย่างเดียว และที่เห็ นได้ชั ดอีกประการหนึ่ งคือการมี
สุขภาพที่แข็งแรงขึ้น
‘การเรี ยนรู้’ สำ�คั ญเสมอไม่ว่าคุ ณจะเป็นคนปกติ หรือคนพิการ
มันเกิดขึ้นเป็นปกติในทุกๆ วันแต่การเรียนรู้ที่เป็นสุดยอดคือการได้พา
ตัวเองออกไปเรียนรู้ในสิ่งที่เรา ‘ไม่เคยเชื่อ’ มาก่ อน และเพราะเรา
ไม่ยอมออกไปสัมผัสกับความไม่น่าจะเป็น ประตูแห่งการเรียนรู้ของเรา
จึงปิดตาย เบื้องหลังความสำ�เร็จของที มเชียร์หู ปิด มี บุคคลสำ�คั ญ
ที่ทำ �ให้เราทั้งหลายได้ เรียนรู้ว่า “ไม่มี อะไรที่เป็นไปไม่ได้”
“คนบ้า อาสา” ทำ�ทีมเชียร์ฯ หูหนวก
ลำ �พั งคนปกติอย่ างเราๆ ก็ ยากอยู่ แล้ วที่ จะก้าวขึ้ นมาเป็ น
เชียร์ลีดเดอร์ระดับแนวหน้า ... และคงไม่ธรรมดาแน่หากคนหูปิ ดจะลุก
ขึ้นมาเล่นกีฬาประเภทนี้บ้าง
ย้อนหลังกลับไปเมื่อ 2 ปี ก่อน ทีมเชียร์ ลีดเดอร์ซึ่งมี สมาชิกเป็น
ผู้พิการหูปิดทั้ งหมดถูกฟอร์มทีมขึ้นในรั้วโรงเรียนโสตศึกษา นนทบุ รี
โดย อัษฏายุทธ คุณวิเศษพงษ์ หรือ หนึ่ง ตั วแทนนักศึกษาจาก
ชมรมเชียร์ ลีดเดอร์มหาวิทยาลัยรังสิตซึ่งมีชื่อเสียงในเรื่องเชียร์ลีดดิ้ง
มายาวนาน พวกเขาต้องการนำ�แนวคิดของ ดร.อาทิตย์ อุไรรัตน์
อธิการบดีมหาวิ ทยาลัยรังสิตที่ว่ า “กีฬาเชียร์ลีดเดอร์ทำ �ให้ยอดไว้
วางใจฐาน และฐานไว้วางใจยอด หากประเทศไทยคิดได้ เช่นนี้จะต้อง
ผ่านพ้นวิกฤตได้อย่างแน่นอน” มาขยายผลในทิศทางใหม่ๆ บนพื้นฐาน
ความเชื่อมั่นที่ว่า ‘ไม่มีคำ�ว่า ทำ�ไม่ได้’
ซึ่งที่ สุดแล้ว พวกเขาก็ทำ�ได้จริง เพราะคนพิการหูปิดให้ความเชื่อมั่น
ในตัวหนึ่ง ซึ่งฟังภาษามือไม่เข้าใจ ในขณะเดียวกันหนึ่งก็ ให้ความเชื่อมั่น
คนพิการหูปิ ดว่าเขาต้องทำ�ได้ กระทั่งก้าวขึ้นมาเป็นทีมเชียร์ระดับ
แนวหน้า สิ่งที่เกิดขึ้ นไม่เพียงจะสามารถพิสูจน์ข้อเท็จจริ งในเรื่อง
‘ความเชื่อมั่น’ เท่ านั้น แต่วันนี้สิ่งที่พวกเขากำ�ลังทำ�ได้กลายเป็น
ปรากฏการณ์ใหม่ของโลกไปแล้ว
หนึ่ งคื อตัวแทนเพี ยงหนึ่ ง เ ดี ยวของชมรมเ ชี ยร์ลี ด เ ดอร์
มหาวิทยาลัยรั งสิต ที่อาสามาท้าทายทั ศนคติคร่ำ�ครึของเราทั้งหลาย
ให้มลายลงไปอย่างสิ้ นเชิง
“หลายคนถามว่าหนึ่งสอนได้ ยังไง หนึ่งก็สอนตามแบบของเรา
สอนเหมือนคนปกติ หนึ่งคิดว่าไม่ได้มาสอนให้เขาแค่เป็ น แต่สอนให้
เขาเก่งเท่าๆ กับคนปกติ ไม่มีอะไรที่เป็นข้อจำ�กัดเลยสำ�หรับเขา ไม่ใช่ว่า
เขาทำ�ถูกๆ ผิ ดๆ แล้ วจะบอกว่ าไม่เป็นไรแค่ นี้ พอแล้วน่าสงสาร
น่าเวทนา... หนึ่งจะไม่ทำ �อย่างนั้นเด็ดขาด สำ �หรับหนึ่งแล้วจะบอก
น้องๆ เสมอว่าคุณทำ�ผิ ด ไม่ถูก ไม่ใช่ เอาใหม่ แล้วหนึ่งบอกเขาเลยว่า
ฉันจะไม่ใช้ภาษามือกับพวกเธอ เธอต้องอ่ านปากฉันเพราะเวลาในช่วง
2 สัปดาห์มันไม่มากพอที่จะให้เราไปเรียนรู้ภาษามือเขาต้องทำ�ถ้าทำ�ได้
เขาสามารถออกไปอยู่ในสังคมร่วมกับคนปกติได้จริ งไหม”
ส่วนขั้นตอนในการสอนนั้นหนึ่งบอกว่าเริ่มจากการดูภาพรวมของ
เด็กๆ ก่อนเพราะพื้นฐานแต่ละคนมาไม่เท่ากั น บางคนเป็นเด็กเตะ
ฟุตบอล เล่นบาสเกตบอล เด็กเล่ นเกม ไม่มีทั กษะมาก่อน แต่ที่เคย
เต้นลี ลาศมาบ้างก็ดีหน่อยตัวเล็ กๆ ให้ เป็นยอด ส่วนพวกผู้ ชายที่
แข็งแรงหน่อยก็ให้เป็นฐาน สำ�หรับขั้นตอนที่ยากที่สุดน่าจะเป็นการฝึก
การต่ อตัวและการโยนที่ต้องอาศัยจังหวะที่แม่นยำ�ท่ ามกลางความ
ไม่ได้ยินของเด็กๆ ทั้งหลาย
“หนึ่งจะเป็นฐานแล้ วโยนให้ดูก่อนเริ่มจากเตี้ยๆ แรกๆ เขาก็กลัว
ไม่กล้าให้โยนแต่เราก็ต้องสร้างความเชื่ อมั่นให้ เขา แรกๆ ก็มีพลาดบ้าง
แต่หนึ่ งกับครูบุญฤทธิ์ จะคอยเซฟตี้อยู่ข้ างล่าง หนึ่งจะสอนเขาแบบ
ก้าวกระโดด หนึ่งบอกเขาว่าคนปกติเขาอาจจะโยนกันเป็นร้อยรอบ
แต่ เราจะโยนร้อยรอบแบบเขาไม่ ได้ ไม่ทั น ฉะนั้ นเขาจะต้องมี
ความพยายามมากกว่าคนปกติ คูณทุ กอย่ าง อดทนคูณสอง ตั้ งใจ
คูณสอง สามัคคีคูณสอง”
หนึ่ งบอกว่ าวิ ธี การฝึ กสอนเช่ นนี้ ทำ �ให้เด็ กๆ มีพัฒนาการ
ทางความคิดมากขึ้น จากเดิมเขาสังเกตเห็นว่าเมื่ อเด็กทำ�ผิดมักจะอ้าง
ว่าลืม จำ �ไม่ได้เพราะมากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ ของการเรียนรู้ ของ
คนหูปิดคือการมองและจดจำ� ปัจจุบันเด็กๆ เหล่านี้ฝ่าฟันข้อจำ�กัดนี้ไป
เสียแล้ว ในขณะเดียวกันหนึ่งเองก็มีพัฒนาการมากขึ้นเช่ นกัน
“เราเป็นคนใจเย็ นขึ้นเยอะ เมื่อก่ อนจะเป็นคนใจร้อนมาก เพราะเรา
อยู่กับเด็กที่ไม่ได้ยิน บางที เราจะบอกอะไรถ้าเขาหันหลังจะไม่เห็นเรา
ทันที เราต้องวิ่งตาม จะตะโกนก็ไม่ได้ แล้วก็ต้องใจเย็นพยายามเข้าใจ
เขาให้มาก เขาทำ�ผิดซ้ำ�แล้ วซ้ำ�เล่า ก็ต้องนั บหนึ่งถึงร้ อย เอาใหม่
นะ” หนึ่งพูดด้วยอารมณ์ขันและบอกด้ วยว่า การทำ�งานกั บคนที่มี
ความต่างทำ�ให้หนึ่ งเรียนรู้ที่จะปรับตั วเรียนรู้กับสิ่งใหม่ๆ พร้ อมๆ กับ
ใจที่เปิดกว้างสำ �หรับโอกาสที่จะให้ทุกๆ คนเสมอ
นอกจากหนึ่งแล้ วยังมี ครูบุญฤทธิ์ รัตนวิจิตร และ ครูบุ สดี คุ้มบล
ที่ อยู่เบื้องหลั งความสำ �เร็จของที มเชียร์ ลีดเดอร์หู หนวกที มแรก
ของโลก ครูทั้ งสองจะทำ�หน้าที่ สานต่อในสิ่งที่ หนึ่งสอนไว้ในช่ วง
วันเวลาที่ หนึ่งไม่อยู่ และครูทั้ งสองจะอยู่ดู การฝึกซ้อมทุกๆ ครั้ง
จนมืดค่ำ�ข้างๆ กายหนึ่ ง
“เบื้องหลังความสำ�เร็จไม่ น่าจะใช่หนึ่ งด้วยซ้ำ� เพราะทำ �หน้าที่เป็น
เหมื อนข้ อต่อเพื่ อให้ โซ่มั นเป็นโซ่ จริงๆ เหมือนเราเอาวิ ทยาการ
การเชื่อมมาให้ เบื้องหลังจริงๆ น่าจะเป็นครูทั้ งสองท่านและตัวเด็กเอง
ที่มี ความตั้งใจจริงความมีสปิริตของเด็กๆ”
เป็นเวลา 2 ปีแล้วที่หนึ่ งอาสามาเป็นครูฝึกสอนเชียร์ลีดเดอร์ให้กับ
น้องๆ หูปิด ในโรงเรียนโสตศึ กษานนทบุรี ทั้ งๆ ที่ไม่มีค่าตอบแทนใดๆ
เป็นราคาค่ างวดแต่ สิ่งที่ เราสังเกตเห็ นได้ในแววตาของหนึ่ งคือ
‘ความสุข’ ที่เกิดขึ้ นจากการได้เป็นผู้ให้ โดยไม่หวั งสิ่งใดตอบแทน