Read me 29 - page 14

ฉากที่ 4-1 ทำ�ไมละครไทยไม่ใช้ ชื่อเล่น
หลังจากได้รับมอบหมายให้เขียนประเด็นความไม่สมจริง
ของละคร ในหัวข้ อ “ท�ำไมละครต้องใช้ ชื่อจริง?” ก็เกิดอาการ
ไม่รู้จะไปทางไหนดี รู้ สึกว่ามันเป็นหัวข้ อที่น่าสนใจและสงสั ยมา
นานแสนนาน แล้วใครละจะให้ค�ำตอบแก่เราได้
ตอนประชุมเปิดเล่ ม พี่แบงค์ บรรณาธิ การบริหาร Read
Me แนะน�ำให้รู้จักกับ พี่ว่าน วณัฐย์ พุฒนาค ผู้เขียนหนังสือ
“วัตถุต้ องสงสัย” และแนะน�ำอีกว่าพี่คนนี้พู ดเรื่องละครแล้วสนุ ก
พู ดได้เรื่อยๆ ยาวๆ แต่ด้วยความขยั นอันน้ อยนิดก็ยังไม่ ติดต่อพี่
เขาไปเสียที
จนวั นส่งต้นฉบั บก�ำลั งจะมาถึ ง นึกขึ้ นได้ว่ าเคยดูเดี่ ยว
ไมโครโฟน พี่ โน๊ต อุดม เคยล้อเรื่องละครไทย เลยเปิดหาดู… เพลิน
ยาวสี่ ชั่วโมงเต็มๆ (เขียนงานส่งได้แล้ว!)
“พ่อฮะ ท�ำไมละครไทยเขาไม่มี ชื่อเล่นกันฮะ?” จบประโยค
พี่ โน๊ตท�ำสีหน้ าตาย เรียกเสี ยงฮาจากผู้ชม เป็นประเด็นที่พี่ โน๊ต
น�ำมาพู ด ในเดี่ยวไมโครโฟน 10 ว่าตั้งแต่ เราเด็กจนโตในโลกของ
ละครไทย เขาไม่ มีชื่อเล่นกัน พูดชื่ อจริงตลอด ในชีวิตจริงเราเป็ น
แบบนั้ นเหรอ ชีวิตจริงเราพูดชื่ อจริงก็ต่อเมื่ อเราล้อชื่อพ่อกัน แต่
พี่ โน๊ตก็ไม่ได้สรุ ปว่าตกลงแล้ว ท�ำไมถึงเป็นเช่ นนั้น
กระนั้นจึงตัดสินใจติดต่อพี่ว่าน (ที่ควรจะติดต่อมาตั้งนาน
แล้ว) ขอพูดคุยเรื่องละครกับพี่เขา พอได้เจอกัน บอกตามตรงว่า
ประเด็นนี้พี่ ว่านก็บอกว่ามั นก็เป็นเรื่องที่ตอบยากเช่นกัน เพราะอาจ
จะเกิดจากหลายๆ อย่าง
text
สหรัฐ นาสีเคน
14