โบม / Baum - page 42

42
ห้านาทีผ่ านไปเหมือนชั่วโมง พวกเราก็มาหยุดอยู่ ที่ ณ จุดหนึ่ง แล้วต�ำรวจคู่นั้นก็กดให้ฉันนั่งลงกับเก้าอี้พลาสติกไม่ มีพนักพิง
จากนั้นเขาก็ ดึงผ้าคลุมหัวออก พร้ อมปลดกุญแจมือ เผยให้เห็นห้ องสีขาวสะอาด ไม่ มีหน้าต่ างใด แต่มีแสงจากหลอดไฟฟลูออเรสเซนต์
สีเหลื องทะมึน ต�ำรวจที่คุ มตัวพวกเรามาค่อยๆ เดินออกไปจากห้อง ผ่านประตูเหล็กบานใหญ่ติดกันสองบาน เปิดได้ทั้งฝั ่งซ้ายและขวา
ที่ผนังที่อยู่สุ ดห้องด้านหนึ่งมีกระจกเงาบานใหญ่และยาวหลายเมตรปกคลุมเกือบทั้งก� ำแพงนั้น ทั้งห้องเต็มไปด้วยนักโทษหญิงที่ฉัน
ไม่เคยคิดจะท�ำความรู้จัก นั่งล้อมโต๊ ะกลมกว่ายี่ สิบโต๊ะ มีด้ วยกันโต๊ ะละหกคน พร้อมกั บอาหารที่วางอยู่ภายหน้ าคนละหนึ่งส�ำรั บ
ตามที่แต่ละคนได้ขอไว้ตั้งแต่วั นแรกที่พวกเราลงทะเบียนเข้ ามาให้ถูกทรมานในที่แห่งนี้
อาหารมี หลากชนิดนับไม่ถ้วนที่ วางเรียงรายบนแต่ละโต๊ะชวนให้น�้ำลายสอเหลือเกิน เช่น ส้มต�ำไก่ย่างพร้อมข้าวเหนียวและจิ้มแจ่ว
ส่งกลิ่ นหอมเย้ายวน ท� ำให้ฉันหวนนึกถึงยามที่ฉันไปเยี่ยมแม่ ที่กาฬสินธุ์ ผัดไทยกุ้งแม่น�้ำที่ใช้เส้นจันท์ผั ดกับน�้ำกะทิสด น�้ำพริกอ่อง
จัดพร้อมผักสดนานาพรรณ ผัดพริกแกงมะระและสะตอ ชุดอาหารทะเลพร้อมน�้ำพริ กเผาครบเครื่อง และอาหารอีกมากมายจาก
ทั่วทุกถิ่นประเทศไทย เหตุ ผลเพราะนโยบายผู้น�ำประเทศตอนนี้ ต้องการให้อนุรักษ์ความเป็นไทยไว้ให้มากที่สุดผ่านทางวัฒนธรรม
อาหาร มื้ อสุดท้ายของพวกเราจึงจ�ำกั ดอยู่ในจ�ำพวกอาหารไทยเท่ านั้น มิใช่ด้ วยเหตุผลอื่นใดเลย อย่างไรก็ตาม ก็มีหลายคนเช่นกัน
ที่ไม่ต้องการทานอะไรเลย อาจเป็นเพราะความกดดัน โศกเศร้า หวาดกลัว ความตายที่ก�ำลั งจะมาเยือนในอีกไม่กี่ชั่ วโมงนี้เอง
ความอยากอาหารจึงถูกกลืนหายไปด้วย ย่อมเป็นเรื่องที่เข้าใจกันทั่วไป ส่วนอาหารมื้อสุดท้ายของฉัน ไข่ ไก่สีครีมนวลสามฟอง ยังไม่ได้
ตอก วางอยู่ในชามอย่างเรียบง่าย ไม่มีการประดับตกแต่งแต่อย่างใด
เมื่ อทุกคนนั่งลงประจ�ำที่ของตนแล้ว เสียงหนึ่ งก็ดังออกมาจากล�ำโพงที่มุมห้ องทั้งสี่ด้ าน
สวัสดีนักโทษประหารหญิงทุ กคน การรอคอยได้สิ้นสุดลงแล้ว ความทรมานในตะรางจบลงเพียงเท่ านี้
ถึ งแม้เสียงล�ำโพงจะแตกและอุดอู้ไปบ้ าง แต่นั่นคือเสียงของพัศดี ‘นวดี’ อย่างไม่ต้องสงสัย เขามักจะพยายามใช้ค�ำที่ดูเลิศหรู
เสมอทุกคราวที่พูดต่อที่ชุมชนเช่นนี้
เอาล่ะ ขอต้อนรับทุกคนสู ่ ห้องพักดินเนอร์ก่ อนประหาร มั่นใจได้ว่าอาหารทุ กจานจะถูกปากพวกคุณทุกคน เพราะทั้งหมดนี้มาจาก
ฝี มือพ่อครัวชั้นน�ำของแฟรนไชส์ ร้านอาหาร ‘ปลายจวัก’ ที่มีอยู่ ทั่วทุกสารทิศประเทศไทย ก็แหม คุ ณก็รู้อยู่ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่น่ะ
เป็นสิ่งที่ผมยึ ดถือในชีวิ ตมาโดยตลอด ฉะนั้นต่ อให้พวกคุ ณจะก่ออาชญากรรมที่น่าสมเพชแค่ไหน ผมก็ไม่ ปล่อยให้พวกคุณหิ ว
‘ก่อนตาย’ หรอก เรื่องปากท้องน่ะ ผมเข้าใจหัวอกคนรากหญ้าอยู่แล้ว ที่วางอยู่ตรงหน้าของคุณน่ะ เงินภาษีของพวกคุณทั้งนั้น ทุกบาท
ทุกสตางค์ที่ได้เป็นแรงสนับสนุนพวกเรา กลับมาตอบแทนพวกคุณทุกคนจนวินาทีสุดท้ายเลย นั่นไม่ท�ำให้ พวกคุณรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ
บ้างเลยเหรอ
แต่ เอาเถอะ ผมจะถือซะว่าพวกคุณได้ชดใช้ โทษเรียบร้อยแล้ว และปล่อยให้คุณได้เสพสุ ขเสียให้เต็มที่กั บอาหารมื้อสุดท้ายของคุณ
ก็ แล้วกัน สนทนาปราศรัยกั นได้ แต่ ให้อยู่ในระเบียบวินัย ให้สมกับความเป็นกุลสตรี ให้สมกับที่คุณเป็นคนไทย ราตรีสวัสดิ์
สุนทรพจน์ของพัศดีจบลงแล้ว จากนี้ถึงคราวของฉันแล้ว ฉั นสูดหายใจเข้าเต็มปอดพร้อมเปล่งเสียงออกมาเต็ มที่ ด้วยสุ ดชีวิตของฉัน
ขอเสียงปรบมือให้กับท่านพัศดีนวดีด้วยค่ะทุกท่าน และในโอกาสนี้ขอโอกาสให้ดิ ฉันกล่าวสุนทรพจน์ที่ดิ ฉันได้เรียบเรียงมาด้วยค่ะ
ทุกสายตาในห้องจับจ้องมาที่ตั วฉัน ราวกับว่าฉันคือตัวประหลาด ฉันลุกขึ้นพร้อมหยิบชามใส่ไข่ไก่สามฟองนั้นขึ้ น แล้วเดินหน้า
ไปยั งกระจกเงาแผ่นใหญ่ที่อยู่สุดผนั งนั้น ฉั นหยุดเดินและยืนจ้ องไปยังกระจกเพราะฉันเชื่อสุ ดใจว่านี่คื อกระจกสองด้านที่มองทะลุ
ได้เพียงอีกฟากหนึ่งที่ไม่เป็ นกระจกเงา และอีกฟากหนึ่งหลั งกระจกบานนี้ต้ องมีพัศดีและนายต�ำรวจคนสนิ ทยืนชมตู้กระจกขนาดใหญ่นี้
อยู่อย่ างแน่นอน
ฉันหยิบไข่ทั้งสามฟองขึ้นมาพร้อมกันเพื่อเทียบน�้ำหนัก จากนั้นวางกลับลงไปในชามสองฟอง เหลือฟองที่เบาที่สุดอยู่ในมือ ฉันจับด้วย
นิ้วโป้ง ชี้ และกลาง ยื่นออกไปข้างหน้ากระจกเงาบานนั้น แล้วเริ่มพูดอย่างเสียงดังตั้งมั่น
ในมือของดิฉันคือไข่ ไก่ดิ บ ซึ่งจะเป็นตัวแทนให้ กับบุคคลผู้ไร้ซึ่งมลทินและสติปัญญา ผู้ ที่ปราศจากความชั่วร้ายในจิ ตใจ โง่เขลา
และไม่ใส่ใจว่ากฎเกณฑ์สั งคมจะบังคับกดขี่เขาหรือไม่ก็ตาม เพราะเขาพอใจในสถานะของตน และสัมผัสได้ถึงความปลอดภัยรอบตัว
เปรียบเหมือนไข่ดิ บบริสุทธิ์ ที่ถูกลิ ดรอนอิสระจากเปลือกไข่ที่ห้อมล้อม แต่ก็ได้รับการปกป้องจากมันเช่นกัน
ฉันปล่อยไข่ฟองนั้นจากมือ ไข่ดิบและเปลือกไข่นั้นแตกกระจายไปทั่วทิศทางบนพื้นกระเบื้องขาว จากนั้นฉันหยิบไข่อีกฟองจากชาม
ที่หนักกว่าฟองแรกที่แตก แต่เบากว่าไข่อีกฟองในชาม แล้วยื่นออกไปข้างหน้ากระจกเงาบานนั้น
ต่อมาในมื อของดิฉันคือไข่ต้มสุก ซึ่งจะเป็นตัวแทนให้กับบุคคลผู ้บริสุทธิ์เหมื อนกับไข่ดิบในภายภาคแรก แต่ ถูกอบรมสั่งสอน