นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 11
10
“เพราะฉั
นส�
ำคั
ญกว่
าทุ
กคน ทุ
กคนต้
องมาเอาใจฉั
น” ก.ไก่
ใช้
อ�
ำนาจของตน
ข่
มขู
่
คนอื่
นเพื่
อให้
ได้
มาซึ่
งสิ่
งที่
ตนเองต้
องการโดยไม่
สนใจความเดื
อดร้
อนของ
ใครทั้
งสิ้
น ไม่
ว่
าจะใช้
ให้
ถ.ถุ
ง ท�
ำงานบ้
านให้
ใช้
บริ
การเรื
อโดยสารของ ร.เรื
อ
แล้
วไม่
ยอมจ่
ายค่
าโดยสาร เข้
าร้
านเสริ
มสวย ฎ.ชฎาบาร์
เบอร์
โดยไม่
จ่
ายเงิ
น
ค่
าใช้
บริ
การ ก.ไก่
สร้
างความเดื
อดร้
อนทั้
งเรื่
องเล็
กๆ จนกระทั่
งลุ
กลามไปถึ
งขั้
น
ไม่
จ่
ายภาษี
หมู
่
บ้
าน ยึ
ดที่
ท�
ำกิ
นของ ฌ.เฌอ มาเป็
นที่
ของตั
วเองและอื่
นๆ
อี
กมากมายเท่
าที่
ก.ไก่
จะใช้
อ�
ำนาจของตนได้
“ถ้
าไม่
ยอมล่
ะก็
ฉั
นจะไปจากที่
นี่
แล้
วเด็
กๆ จะไม่
มี
วั
นได้
เรี
ยกชื่
อพวกแกอี
ก เมื่
อไม่
มี
ก.เอ๋
ย ก.ไก่
ก็
ไม่
มี
ตั
วอื่
นๆ
ตามมาหรอก อี
กอย่
างนะ ถ้
าไม่
มี
ตั
วฉั
น แม้
แต่
ย.ยั
กษ์
ที่
ว่
าแข็
งแกร่
งก็
ไม่
มี
ทาง
เป็
น ย.ยั
กษ์
ไปได้
ฮ่
าๆ”
ฮ.นกฮู
กทนการใช้
อ�
ำนาจแบบเผด็
จการของ ก.ไก่
ไม่
ไหว เขาน�
ำเรื่
องที่
เกิ
ดขึ้
น
เข้
าไปคุ
ยในสภาภาษาสยาม “แบบนี้
ต้
องท�
ำให้
มั
นรู้
ส�
ำนึ
ก” ฅ.ฅน พู
ดด้
วยความ
คั
บแค้
นใจ
“แล้
วเราจะท�
ำยั
งไงล่
ะ” ญ.หญิ
งถามเสี
ยงเบา
“ต้
องไล่
มั
นออกจากหมู
่
บ้
านของเรา” ย.ยั
กษ์
เสนอความคิ
ดเห็
นด้
วยเสี
ยง
แข็
งกร้
าว
“แต่
ถ้
าไม่
มี
ก.ไก่
พวกเราก็
แย่
สิ
” ค.ควาย พู
ดบ้
าง
“เงี
ยบไปเลยไอ้
ค.ควาย แกนี่
มั
นโง่
จริ
งๆ โดน ก.ไก่
ขู
่
ก็
เชื่
อ ถ้
ามั
นคิ
ดว่
า
มั
นส�
ำคั
ญมาก เราก็
ต้
องท�
ำให้
เห็
นว่
ามั
นไม่
ได้
ส�
ำคั
ญอย่
างที่
มั
นคิ
ด” ท.ทหาร
พู
ดเสี
ยงห้
าว ทุ
กคนต่
างพากั
นเห็
นด้
วยกั
บไอเดี
ยของ ย.ยั
กษ์
และไล่
ก.ไก่
ออกจากหมู
่
บ้
าน แต่
เธอไม่
ได้
สนใจหรื
อส�
ำนึ
กต่
อความผิ
ดใดๆ สั
กนิ
ด “ไอ้
พวก
หางแถว ขาดฉั
นแล้
วจะรู้
สึ
ก” ก.ไก่
เชิ
ดหน้
าพู
ดแล้
วเดิ
นจากไป
หมู
่
บ้
านภาษาสยามไม่
มี
_.ไ_่
อี
_ต่
อไปแล้
ว ทุ
_คนต่
างดี
ใจ ถึ
งแม้
ว่
าเสี
ยง
อาขยานของเด็
_ๆ จะหายไปด้
วย_็
ตาม เหมื
อนว่
าเหตุ
_ารณ์
ทั้
งหมดจะสงบลง
แต่
_ลั
บไม่
เป็
นเช่
นนั้
น แม้
จะไม่
มี
_.ไ_่
แต่
ตั
วอื่
นๆ _็
ยั
งคงแย่
ง_ั
นเป็
นที่
หนึ่
ง
1...,2,3,4,5,6,7,8,9,10
12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,...112