นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 11

10
“เพราะฉั
นส�
ำคั
ญกว่
าทุ
กคน ทุ
กคนต้
องมาเอาใจฉั
น” ก.ไก่
ใช้
อ�
ำนาจของตน
ข่
มขู
คนอื่
นเพื่
อให้
ได้
มาซึ่
งสิ่
งที่
ตนเองต้
องการโดยไม่
สนใจความเดื
อดร้
อนของ
ใครทั้
งสิ้
น ไม่
ว่
าจะใช้
ให้
ถ.ถุ
ง ท�
ำงานบ้
านให้
ใช้
บริ
การเรื
อโดยสารของ ร.เรื
แล้
วไม่
ยอมจ่
ายค่
าโดยสาร เข้
าร้
านเสริ
มสวย ฎ.ชฎาบาร์
เบอร์
โดยไม่
จ่
ายเงิ
ค่
าใช้
บริ
การ ก.ไก่
สร้
างความเดื
อดร้
อนทั้
งเรื่
องเล็
กๆ จนกระทั่
งลุ
กลามไปถึ
งขั้
ไม่
จ่
ายภาษี
หมู
บ้
าน ยึ
ดที่
ท�
ำกิ
นของ ฌ.เฌอ มาเป็
นที่
ของตั
วเองและอื่
นๆ
อี
กมากมายเท่
าที่
ก.ไก่
จะใช้
อ�
ำนาจของตนได้
“ถ้
าไม่
ยอมล่
ะก็
ฉั
นจะไปจากที่
นี่
แล้
วเด็
กๆ จะไม่
มี
วั
นได้
เรี
ยกชื่
อพวกแกอี
ก เมื่
อไม่
มี
ก.เอ๋
ย ก.ไก่
ก็
ไม่
มี
ตั
วอื่
นๆ
ตามมาหรอก อี
กอย่
างนะ ถ้
าไม่
มี
ตั
วฉั
น แม้
แต่
ย.ยั
กษ์
ที่
ว่
าแข็
งแกร่
งก็
ไม่
มี
ทาง
เป็
น ย.ยั
กษ์
ไปได้
ฮ่
าๆ”
ฮ.นกฮู
กทนการใช้
อ�
ำนาจแบบเผด็
จการของ ก.ไก่
ไม่
ไหว เขาน�
ำเรื่
องที่
เกิ
ดขึ้
เข้
าไปคุ
ยในสภาภาษาสยาม “แบบนี้
ต้
องท�
ำให้
มั
นรู้
ส�
ำนึ
ก” ฅ.ฅน พู
ดด้
วยความ
คั
บแค้
นใจ
“แล้
วเราจะท�
ำยั
งไงล่
ะ” ญ.หญิ
งถามเสี
ยงเบา
“ต้
องไล่
มั
นออกจากหมู
บ้
านของเรา” ย.ยั
กษ์
เสนอความคิ
ดเห็
นด้
วยเสี
ยง
แข็
งกร้
าว
“แต่
ถ้
าไม่
มี
ก.ไก่
พวกเราก็
แย่
สิ
” ค.ควาย พู
ดบ้
าง
“เงี
ยบไปเลยไอ้
ค.ควาย แกนี่
มั
นโง่
จริ
งๆ โดน ก.ไก่
ขู
ก็
เชื่
อ ถ้
ามั
นคิ
ดว่
มั
นส�
ำคั
ญมาก เราก็
ต้
องท�
ำให้
เห็
นว่
ามั
นไม่
ได้
ส�
ำคั
ญอย่
างที่
มั
นคิ
ด” ท.ทหาร
พู
ดเสี
ยงห้
าว ทุ
กคนต่
างพากั
นเห็
นด้
วยกั
บไอเดี
ยของ ย.ยั
กษ์
และไล่
ก.ไก่
ออกจากหมู
บ้
าน แต่
เธอไม่
ได้
สนใจหรื
อส�
ำนึ
กต่
อความผิ
ดใดๆ สั
กนิ
ด “ไอ้
พวก
หางแถว ขาดฉั
นแล้
วจะรู้
สึ
ก” ก.ไก่
เชิ
ดหน้
าพู
ดแล้
วเดิ
นจากไป
หมู
บ้
านภาษาสยามไม่
มี
_.ไ_่
อี
_ต่
อไปแล้
ว ทุ
_คนต่
างดี
ใจ ถึ
งแม้
ว่
าเสี
ยง
อาขยานของเด็
_ๆ จะหายไปด้
วย_็
ตาม เหมื
อนว่
าเหตุ
_ารณ์
ทั้
งหมดจะสงบลง
แต่
_ลั
บไม่
เป็
นเช่
นนั้
น แม้
จะไม่
มี
_.ไ_่
แต่
ตั
วอื่
นๆ _็
ยั
งคงแย่
ง_ั
นเป็
นที่
หนึ่
1...,2,3,4,5,6,7,8,9,10 12,13,14,15,16,17,18,19,20,21,...112