นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 12

11
ไม่มีใครยอมใคร ทุ_คนอยา_เป็นคนส�ำคั ญ จนลืมสังเ_ตุเห็นถึ งความผิดป_ติ
บางอย่าง
“ทุ_คนรู้สึ _แปล_ๆ _ันบ้างไหม” พ.พานร้องถามขึ้ น
“อืม...จะพูดยังไงดีล่ ะ ฉันว่ามั น_็แปล_ๆ อยู่เหมือน_ันนะ”
“นั่นสิ เพราะอะไร_ั น อย่าบอ_นะว่าเพราะ _.ไ_่หายไป ไม่มีทาง มั นไม่ได้
ส�ำคัญขนาดนั้น”
“ใช่ๆ ฉันล่ะเ_ลียดมันจริงๆ”
“ว่าแต่... ตอนนี้ไม่ มี _.ไ_่ แล้ว งั้นฉัน_ ต้องเป็นผู้น�ำน่ ะสิ” ข.ไข่พูดด้ วยความ
ตื่นเต้น
“แ_เนี่ยนะ ปา_ยังไม่สิ้ น_ลิ่นน�้ำนมเลย จะมาน� ำพว_เรา เฮอะ! ต้องเป็นฉัน
ถึงจะถู_” ง.งู ขู่ฟ่ อ
“แ_มันดีแต่ใช้ _ำลั ง ผู้ น�ำเขาต้องเลือ_ที่ มีสมองที่ชาญฉลาดอย่ างฉันนี่”
ฅ.ฅน ลุ_ขึ้นเถี ยงเสียงดัง
“ฉลาดแต่ โลภ สนใจแต่ผลประโยชน์ ของตัวเองอย่ างแ_ สู้ ย_อ� ำนาจ
ให้ ค.ควายยังดีซะ_ว่า”
“เอ๊ะ! ไอ้ ฉ.ฉิ่งนี่ ท�ำไมมา_ล่าวหาคนอื่นแบบนี้ล่ะ เออๆ ถ้าพวกแ_อยา_ให้
คนโง่ๆ เป็นผู ้น�ำก็ตามใจ ไม่อยู่แล้วโว้ยหมู ่บ้านด้อยพัฒนาแบบนี้” ฅ.ฅนพูด_่อน
จะเดินฉั บๆ ออ_ไปจา_หมู่บ้าน
“ไปพูดแบบนั้น _._น มันโ_รธใหญ่แล้วเห็นไหม จริงๆ แ_อยา_เป็นผู้น�ำเอง
ล่ะสิ” ง.งูหันไปพูดใส่ ฉ.ฉิ่ง
“แล้วแ_ไม่อยา_เลยรึไง ง.งู” น.หนู พูดขึ้นบ้าง หลังจา_ที่เงียบมานาน
“_ฉั นเหมาะสมที่สุดแล้วนี่ ” ง.งูชูคอแผ่แม่เบี้ ย
“จะเป็นผู้น�ำมั นต้องมี สมอง ไม่ใช่เอาแต่ ขู่คนอื่น”
“อ้าวลุง ฒ.ผู้เฒ่า ลุงหาว่าฉันโง่เหรอ ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ยุ ่งด้วยแล้ว” ง.งู โมโห
จัดเดินออกจากหมู่บ้านไปอี กคน