นิตยสาร ปลาทอง กระบองเพชร และพจนานุกรม - page 101

100
ไอน�้ำ: ฉันจะไปเจอความเย็นที่ อยู่ข้ างบน เขาจะท�ำให้พวกฉันมารวมตัว
เกาะกลุ่มใกล้ๆ กัน แล้วรวมกันเป็ นหยดน�้ำเล็ กๆ เต็มไปหมดเลยจ้ะ
เมฆ: พอหยดน�้ำมารวมกันมากขึ้นๆ ก็กลายเป็นเมฆอย่างฉั นนี่แหละ
นิ่ม: โห! ยากนะเนี่ยกว่าจะมาเป็นเมฆได้ ขอบคุณนะไอน�้ำ เธอต้ องกลายเป็น
เมฆให้ได้นะ
ไอน�้ำ: ขอบคุณจ้ะ แล้วพวกเธอจะไปไหนต่ อเหรอ
เมฆ: ฉันจะพาเขาไปรู้จักเพื่อนๆ คนอื่นของฉันจ้ะ
ไอน�้ำ: ขอให้ โชคดีในการเดินทางนะ ฉันเองก็ต้องไปแล้วล่ะ ลาก่อนนะ
ไอน�้ำลอยตั วขึ้นสูง ในขณะที่เมฆลอยโฉบไปทางแนวภูเขาหิมะสูงตระหง่าน
แวดล้อมด้วยเมฆก้อนอื่นๆ ลอยลดหลั่นไปตามระดับความสูง ยอดเขาบางยอด
ล้อมด้วยทิวเมฆปกคลุม คล้ายยอดเขาก� ำลังสวมหมวกแก็ปอยู่
เมฆ: เธอเห็นเมฆที่เป็นริ้วๆ ข้างบนไหม เขาเป็นเพื่อนสนิ ทของฉันเลยล่ะ
นิ่ม: เขาชื่ออะไรเหรอ
เมฆ: ฉันเรียกเขาว่า ‘ซีร์รัส’ แต่เธอจะตั้งชื่อใหม่ให้เขาก็ได้นะ เขาไม่ค่อยชอบ
ชื่อนี้หรอก
นิ่ม: ตัวเขาเป็นเส้นๆ ปุยๆ เหมื อนหางม้าเลย หนูเรี ยกเขาว่า ‘ม้าปุย’ ได้ไหม
(เสียงใส)
เมฆ: (อมยิ้ม) ลองไปคุยกับเขาดู ไหมล่ะ ดูว่าเขาจะชอบชื่อนี้หรื อเปล่า
(เมฆลอยสูงขึ้นไปเรื่อยๆ ทั นใดนั้นก็ชนกับเมฆสีเทาแผ่นใหญ่เข้าให้ โครม!)
เมฆ: (ลอยกระเด็นไปไกล) โอ๊ย! เจ็ บชะมัด
นิ่ม: (ค่อยๆ โผล่ หน้าออกมาดู แววตาเต็มไปด้วยความสงสัย) เมื่อกี๊ชนอะไร
เหรอ
เมฆเทา: นี่! เจ้าเด็กบ้า ลอยไม่ดูตาม้าตาเรือมาชนฉันได้ยั งไง แล้วยังไม่ รู้จัก
ขอโทษผู้หลักผู้ใหญ่อี ก
เมฆ: ขอโทษจ้ะลุ ง ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นี่นา