นิตยสาร Stand - page 17

STAND | 15
UNZIP
เรื่อง: อนัญ’ นฤที / ภาพ: ณัฐพล วุฒิเพ็ชร์
สิ่งที่เห็น สิ่งที่เป็น... จีน - กษิดิศ สำ �เนียง
GENE
KASIDIT
ชีวิตวัยเด็กคลุกคลีอยู่กับดนตรี ความชอบสั่งสมจนตอนเรียนชั้นมั ธยมเริ่มทำ�เพลงแลกกั นฟังในกลุ่มเพื่อน การทำ�วงดนตรีในโรงเรียน
ช่วยย ้ำ�ความรู้สึกในการอยากทำ�เพลงที่ ตัวเองอยากฟังให้ มีความชัดเจน จนถึงขั้ นทำ�ให้รู้ตัวว่าอยากจะทำ�อัลบั้ มและอยากจะเป็นศิ ลปิน
แน่นอนว่าวันนี้ เธอได้ทำ�อัลบั้ม ได้เป็นศิลปินและมีงานเพลงประสบความสำ �เร็จตามที่หวัง แต่ ด้วยภาพลั กษณ์ที่มีความต่างอย่างเฉพาะตัว
จึงชวนให้ ‘STAND’ มีข้อสงสัยที่อยากไถ่ถามถึงความคิดและชีวิตของเธอผู้ นี้
XOXO
จุดเริ่มต้นของการเดินในสายดนตรี
“วงฟูตอง (Futon) เกิ ดปี 2003 ประมาณ
สิบปีที่แล้ว ตอนนั้นเขากำ�ลังหานักร้องนำ� เราก็
เบื่องานประจำ�มากเลย อยากเป็นนักร้อง ก็ไป
ออดิชั่น เข้าไปเขาก็ไม่รู้ว่าเราร้องเพลงเป็น สรุป
เราก็ได้ทำ�เพลง ‘I wanna be your dog...’ แล้วก็
เปรี้ยงขึ้ นมาเลย เพราะเป็นแนวอิ เล็กโทรนิ ก
ซึ่งใหม่มากในสมัยนั้น”
เมื่อดนตรีและการแต่งตัวส่งผลซึ่งกันและกัน
“ตั้งแต่ฟูตองก็จะบ้าๆ แล้ว เป็นการทดลอง
ลุคจับนู่นผสมนี่แบบป่ วงมาก ใส่แค่ขาสั้ นกับ
เสื้อยืดโง่ๆ ขึ้นเวที เขียนตา ทาปาก ทำ�มาหมด
แต่ตอนนั้นยังก ่ ำ�กึ่งอยู่ ยังไม่ค้นพบความเป็นหญิง
ฟูตองจะมี ยุคที่แต่ งแรงมาก จนถึงยุ คที่แต่ ง
แย่มากเพราะถู กบังคั บ ซึ่งทุ กอย่ างต้องเป็ น
ประชาธิปไตย แล้วเราขี้แต่งตัว ไปๆ มาๆ เราก็
ไม่ อินเพลง แล้วเพลงก็ ไม่ส่งจินตนาการให้ เรา
แต่ งตัว เราก็ เลยออกมาทำ�เดี่ยว แรกๆ การ
แต่งตัวยังงงอยู่ จนมาถึ งอัลบั้ม Blonde (2013)
ที่ทำ�กับ Smallroom จะปล่อยหมด สดใสไปเลย
แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นแบบนี้ไปตลอด เราพยายามจะ
บอกอยู่ เสมอว่าเราจะกลับไปกลับมา เพราะว่า
ไม่ชอบยึดติดอยู ่กับอะไรเลย”
การเปลี่ยนแปลงตั วเองมีความสำ�คั ญและ
จำ �เป็นต่อการใช้ชีวิตขนาดไหน
“ถ้าเราไม่เปลี่ยนตัวเอง เราก็จะอยู่อย่างนั้น
ไปเรื่ อยๆ เราจะไม่มีจินตนาการ เราจะห่อเหี่ยว
เราจะตาย เราก็ ต้องเปลี่ยน เพื่อสร้ างความ
ตื่ นเต้นให้กับตัวเองและคนรอบข้าง เรื่องเสื้อผ้า
ที่ ใส่ มันเป็ นศิลปะที่ใกล้ ตัวเรามากนะ เรา
สามารถนำ�เสนอความรู้สึกส่วนตัวในแต่ ละวัน
ออกไป รู้ สึกว่ าตัวเองเป็ น Happening Art
อย่างหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับหลุดโลก”
คิดเห็นอย่ างไรกับการบังคับให้ใส่เครื่องแบบ
“นั่นเป็นสาเหตุที่ทำ�ให้ไม่เข้ามหาวิทยาลัยค่ะ
(หัวเราะ) ยู นิ ฟอร์มเป็นกฎเหล็กที่ ทุกคนต้ อง
ทำ �ตาม เป็นการล้างสมองทางอ้ อมว่าเราต้ อง
อยู่ในกลุ่มเดี ยวกัน เราต้องทำ �อะไรเหมือนกั น
ต้องมีระเบียบวิ นัย เข้าใจว่ าใส่ยูนิฟอร์มทำ �ให้ดู
เรียบร้ อยเท่ากันหมด แต่สุดท้ายเราจะมาตั ดสินคน
แค่ภายนอกไม่ได้ เราว่าทุกคนควรจะมีความคิด
ของตัวเอง เราควรจะให้เด็ กไทยได้คิดว่ าจะใส่
อะไรไปโรงเรี ยน แล้วมันเป็นทางออกที่ดีเหมือน
กั นเขาจะได้ไม่ต้ องไปหมกมุ่นกั บเรื่ องที่ ไม่ดี
ถ้าวันหนึ่ งเด็กหันมาคิดว่าวันนี้ฉันจะแต่งตัวอะไร