TK แจ้งเกิด : กล้าฝัน - page 22

21
หลั งรู้สึ กเบื่อๆ จึงทิ้งช่วงการเขียนไปนานพอสมควร แม้แต่
ตอนเรียนวารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัย
ธรรมศาสตร์ ก็เลือกเอกโฆษณา เพราะเป็น Copy Writer ที่ใช้
ภาษาสั้น กระชั บมากกว่าเขียนงานแบบยาวๆ” บุ๊คกล่าว
หากการที่จะกลั่ นคำ�ให้กระชับ สวยงาม ตรงใจได้นั้น
จำ�เป็นต้องมี คลังภาษา ซึ่งการอ่ านอย่างเดียวไม่ เพียงพอ
ในรอบปีที่ผ่านมาเธอจึงพยายามเรียนรู้งานเขียนอย่างจริงจัง
เช่ น เข้าค่ ายของนิตยสารสารคดีถึง 4 เดือน และมี โอกาส
ได้จับคู่กับเพื่อนช่างภาพ ผลิตงานเขียนออกมา 3 ชิ้น และ
เมื่ อทราบข่าวการเปิดรับสมัคร TK Young Writer ก็ไม่รีรอ
ที่ จะเข้ามาหาประสบการณ์
บุ๊คเล่าว่า เธอชอบวิ ธีการสอนของวิทยากรทุกคน ถึงจะ
เน้นการบรรยาย แต่เรื่องที่นำ�มาเล่ าให้ฟังคื อประสบการณ์จริง
ในการทำ�งาน โดยเฉพาะ พี่อุทิ ศ เหมะมูล กวีซี ไรต์ที่กว่า
จะมาเป็ นนักเขียนต้องฝ่าฟันอุ ปสรรคมากมาย โดยเฉพาะ
ความคิดเห็นที่แตกต่างกันในครอบครัว จนนำ�ไปสู่งานเขียนที่
น่ าสนใจ เพราะตัวละครไม่ใช่ ชนชั้นสูง แต่เป็ นสามัญชนที่
พบเห็นได้ทั่วไปในสังคม เรื่องราวจึงวนเวียนอยู่ ในครอบครัว
ที่มีพ่อเป็ นคนเชื้อสายจีนผู้ใช้แรงงานในภาคเกษตร แล้ วขยับ
มาสู่ การเป็นแรงงานภาคอุ ตสาหกรรม ขณะที่แม่เป็นหญิงชาว
อีสานที่อ่านหนังสือไม่ออกและบ้าหวย ทิ้งบ้านเข้ามาแสวงหา
ชี วิตที่ดี กว่าในจังหวัดสระบุ รี ...แค่ฟั งพี่อุทิศเล่าถึงที่ มาและ
ประสบการณ์ในการเขียนหนังสื อ “ลับแล, แก่งคอย” แถมยัง
มีรางวัลซีไรต์ปี พ.ศ.2552 ประกันคุ ณค่าของงาน ก็กระตุ้นให้
อยากหานวนิยายเรื่องนี้มาอ่านทันที
ขณะเดียวกันก็มีโอกาสอ่านหนังสื อ “นั กอยากเขียน”
ของศุ บุญเลี้ยง ที่แนะนำ�คนอยากเป็นนักเขียนว่า ต้องเป็น
นักอยากหัดเขียนก่ อน และต้องช่างคิด ช่างสังเกต ในมุมมอง
ที่แตกต่างจากคนอื่น เมื่อลงมือเขียนแล้ว ก็ไม่ต้องกลัวเขียนผิด
หรือเชย...จึงนำ�มาเล่าให้เพื่อนๆ ฟั งในช่วงหนั งสือประทับใจ
เพราะอ่านแล้วเกิดแรงบันดาลใจ กระตุ้นให้อยากเขียนอีกครั้ง
อยากไปยืนในจุ ดที่เรียกว่า “นั กเขี ยน” หลังจากที่ เคยหยุด
เขียนไประยะหนึ่ง
ทุ่มเทเต็ มที่กับ Mashal Egazine
หลังอบรมเสร็จก็มาถึงการแบ่งกลุ่ มทำ�นิตยสารออนไลน์
บุ๊คบอกว่า สมาชิ กในกลุ่มช่วยกันเสนอชื่อหลายชื่อมาก เช่น
Will Share, Sharity แต่สุ ดท้ายเสียงส่วนใหญ่ ก็โหวตเลื อก
Marshal เพราะความหมายดี คือเป็นเหมือนการรวมพลัง
รวมกลุ่ม ขณะเดียวกันก็พ้องเสียงกับ “มาแชร์” ในภาษา
ไทยด้วย
“รับหน้ าที่เขียนงาน 2 ชิ้น คื อบทสัมภาษณ์พี่เอ๋-นิ้ วกลม
หรือสราวุธ เฮ้งสวัสดิ์ แต่ในการทำ�งานจริ งก็ต้องช่วยกั นกับ
เพื่อน 3-4 คน ตั้งแต่ตั้งคำ�ถาม สัมภาษณ์ แล้ วจึงนำ�มาเขียน
อีกชิ้นหนึ่งเป็นคอลัมน์บทความ ที่เขียนเกี่ยวกับนักข่าวพลเมือง
พอเขียนเสร็จแต่ละชิ้นก็พยายามทบทวน ตรวจทานด้ วยตัวเอง
พบว่ามี คำ�ผิดหลายแห่ง ซ้ำ�บางช่ วงยังเขียนไม่ ถูกใจ ต้องกลั บ
มาแก้ไข ก่ อนจะส่งต้นฉบับให้บรรณาธิการ” บุ๊คอธิ บายถึง
วิธีการทำ�งาน
การอ่านทวนงานของตัวเองเป็นสิ่ง
สำ �คัญมาก บางครั้งการแก้ไขคำ�เพียง
เล็ กน้อย ก็ทำ�ให้งานสมบูรณ์มากขึ้น
ดังนั้นไม่ เพียงแค่อ่านงานของตัวเอง
เธอยั งอาสาร่วมกับเพื่อนๆ อีก 4-5 คน
ช่ วยกันปรู๊ฟงาน แบ่งกันอ่านและตรวจแก้
เบื้องต้นก่อนส่งให้พี่แบงค์-ณัฐชนน
มหาอิทธิ ดล บก.ใหญ่ ดูเป็นรอบสุดท้าย