TK แจ้งเกิด : กล้าฝัน - page 31

30
จากหนอนหนังสื อสู่นักหั ดเขียน
จ๋อมแจ๋ มเล่าว่ า ตั้งแต่จำ�ความได้ แม่ของเธอชอบอ่าน
นิยาย ข้างกายแม่มักมีหนั งสือนิยายวางไว้ใกล้ตั วตลอด บางเล่ม
ปกบาง บางเล่มหนาเตอะ ยามว่างก็หยิบขึ้นมาอ่านอย่างจดจ่อ
พออ่านหนังสือออกเธอจึงเริ ่มอ่านตามแม่ แต่เป็นประเภท
การ์ตูน นิทานเด็ ก ก่ อนที่จะพั ฒนาขึ้นตามวั ยเป็นนิ ยาย
วรรณกรรมแปล วรรณกรรมคลาสสิก ประวัติศาสตร์ การเมือง
อ่านได้ทุกประเภทที่ ผ่านเข้ ามาในสายตา และเขียนบันทึก
ไดอารี่ครั้ งแรกตอนอยู่ ป.6 เพราะรู้สึ กกดดันที่ ทางบ้าน
บังคับให้เข้ าเรียนต่อชั้นมัธยมศึกษาในสายวิทยาศาสตร์ ทั้งที่
โดยส่วนตัวอยากเรียนศิลป์ภาษามากกว่า จึงเขี ยนบันทึกเพื่อ
ระบายความรู้สึกของตั วเองเรื่อยมา
จนกระทั่ งเข้ามหาวิ ทยาลัย จึงหันเหเข้าเรียนในสาย
ศิลปศาสตร์ที่ตัวเองชอบ และมีโอกาสได้เขียนบทความเกี่ยวกับ
ภาพยนตร์ใน สปป.ลาว ร่วมกับเพื่อนกลุ่ ม “ฟิล์มกาวาน”
(Film Kawan) ทำ�กิจกรรมเกี่ ยวเนื่องกับภาพยนตร์อุษาคเนย์
เช่น ทำ�หนังสือ จั ดเทศกาลภาพยนตร์ และเวทีเสวนาความรู้
ต่างๆ จึงต้องเขียนบทความ เรื่องย่อ รีวิว เกี่ยวกับภาพยนตร์
ของประเทศเพื่อนบ้านเป็นประจำ�...ปรากฏว่าบทความชิ้ นนี้
ถูกใจอาจารย์ จึงนำ�ไปพิมพ์ในสูจิบัตรงานสุพรรณหงษ์ หรือ
รางวัลภาพยนตร์แห่งชาติ ปี พ.ศ.2555
ประสบการณ์ดีๆ เช่นนี้ คือกำ�ลังใจที่ผลั กดันให้เธออยาก
เรียนรู้ และเติมเต็มด้านการเขียนให้ มากขึ้น เมื่อรุ่นพี่ คนหนึ่ง
ที่สนใจในงานเขียนเหมือนกันชวนสมัครเข้าโครงการ TK Young
Writer 2014 จึงไม่อิดออด หากสุดท้ายรุ่ นพี่คนดังกล่าวกลับ
ติดกิจกรรมอื่นไม่สามารถมาร่วมได้ เธอจึงตัดสินใจฉายเดี่ยว
ท่ามกลางความหวาดหวั่นเล็กๆ ว่ าเคยเขี ยนแค่บันทึ กใน
ไดอารี่เป็นหลัก ไม่มีประสบการณ์เขียนอย่างจริงจังมาก่ อน ยัง
ไม่รู้ว่าตัวเองชอบงานเขียนแนวไหน ขณะที่เพื่อนร่วมโครงการ
หลายคนที่พบเจอวันแรกล้วนมี ประสบการณ์ก้ าวหน้ากว่า
หลายขั้น
ชอบมหาลัย’เหมืองแร่...แต่ ลืมเปิด
หน้าแรก
“วันแรกของการอบรมมีกิจกรรมให้แนะนำ�ตัวด้วยหนังสือ
เล่มโปรด ตามความตั้งใจอยากแนะนำ�เรื่องมหาลั ย’เหมืองแร่
เรื่องสั้นในชุ ดเหมืองแร่ ของอาจิ นต์ ปัญจพรรค์ ที่เล่ าถึง
ประสบการณ์ชี วิตของอาจินต์ เอง หลังถู กรีไทร์ ออกจาก
มหาวิทยาลัยช่ วงปี 2 ด้วยวัยเพี ยง 22 ปี เขาต้ องต่อสู้ชีวิตด้วย
การเดินทางลงใต้ อาศัยรถขนหมูจากภูเก็ ต มุ่งหน้าไปทำ�งาน
ในเหมืองแร่ที่จังหวัดพังงา...อ่านเรื่องนี้แล้วโดนใจมาก ทำ�ให้
หวนมองตัวเอง เพราะในปีที่ผ่านมาเธอต้ องพักการเรียน 1 ปี
เพื่อผ่าตัดเยื่อแก้วหู และหลังพั กรักษาตัว มี เวลาว่างเหลืออยู่
จึงทดลองทำ�งานเป็ นพนักงานต้อนรับ (รีเซฟชั่น-เกสต์เซอร์วิส)
ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง...หากในความเป็นจริง ไม่ ได้หยิบหนังสือ
ติดมื อไป เมื่อไปถึ ง TK park จึงต้องยื มหนังสื อเล่มอื่นจาก
คนรู้จัก และอ่านแบบผ่านตา ให้ทันเวลา คือดูเฉพาะคำ�นำ�
สารบัญ เกริ่นนำ�ในเล่ม เลยเล่าถึงความรู้สึก มุมมอง และแนะนำ�
หนังสือจริงๆ ไม่ได้ ” จ๋อมแจ๋มเล่าย้ อนถึงความผิดพลาดที่
เกิดขึ้นกับเธอ
สำ�หรับวิทยากรนั้ น เธอบอกว่าประหลาดใจมากที่เจอ
ตัวจริงเสี ยงจริ งอย่ าง พี่อุทิ ศ เหมะมู ล นั กเขียนซีไรต์ ปี
พ.ศ.2552 ซ้ำ�ยังอยู่นอกเหนื อจินตนาการ เพราะเคยคิดว่า
นักเขียนที่ ได้รั บรางวัลซีไรต์ต้องมาดเซอร์ มีอายุค่อนข้ างมาก
มีโอกาสได้เขียนบทความเกี่ยวกับภาพยนตร์
ใน สปป.ลาว ร่วมกับเพื่อนกลุ่ม “ฟิล์มกาวาน”
(Film Kawan) ทำ�กิจกรรมเกี่ ยวเนื่องกับ
ภาพยนตร์อุษาคเนย์... จึงต้องเขียนบทความ
เรื่ องย่อ รีวิว เกี่ยวกับภาพยนตร์ของประเทศ
เพื่อนบ้ านเป็นประจำ�...ปรากฏว่าบทความชิ้นนี้
ถูกใจอาจารย์ จึงนำ�ไปพิมพ์ในสูจิบัตรงาน
สุ พรรณหงษ์ หรือรางวัลภาพยนตร์ แห่งชาติ
ปี พ.ศ.2555