TK แจ้งเกิด : กล้าฝัน - page 33

32
เดินตาม “ฝัน”
“กระทั่งช่วงเรี ยนปี 3 ที่คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีโอกาสเรียนการเขียน
เชิงสร้างสรรค์ (Creative Writing) ซึ่ งมีการสอนเขี ยนเรื่องสั้นภาษาอังกฤษ เธอจึงเขียนส่ งอาจารย์
และเริ่มรู้ตัวว่ าชอบเขียน ต่อมามีโอกาสเข้าไปร่ วมกิจกรรมกับหอศิลป์ จึงนำ�เรื่ องสั้นที่เคยเขียนไว้
มาแปลเป็นภาษาไทย โดยใช้เวลาค่ อนข้างนานเมื่อเทียบกั บเพื่อนคนอื่นๆ กว่าจะแปลและเขียน
รูปประโยคให้เหมาะสมได้” เวี ยอธิบาย
ทั้งนี้อาจเป็นเพราะในวัยเด็กเธอไม่ใช่คนชอบอ่านหนังสื อ ไม่เคยหยิบนิตยสารหรือนิยาย
ขึ้นมาอ่านเหมือนเพื่อนวัยเดียวกัน เพิ่งจะเริ่มต้นอ่านอย่างจริงจังทั้งเรื่องสั้น นวนิยาย วรรณกรรม
คลาสสิก ก็เมื่อเข้ามาเป็นลูกพระเกี้ยวแล้ ว
ก่อนหน้านี้สัก 3 ปี หากใครชวน เวีย-วี รวิญญ์ สุขสันตินันท์
เข้าค่ายทำ�นิตยสารหรือเขียนหนังสือ คงได้รับคำ�ปฏิเสธ
อย่างหนักแน่น เพราะเธอไม่คิดว่าตัวเองจะเขี ยนหนังสือ
ที่เป็นภาษาไทยได้ ด้วยคุ้นชินกับภาษาอังกฤษมากกว่า
เวลาต้องเขียนบทความหรือเรียงความภาษาไทยจะเห็นชัดเจน
ว่าภาษาเขียนของเธอประหลาดมาก การเรียงรูปประโยคก็ดู
แปลกๆ ใช้ ภาษาที่เป็นทางการผสมกับภาษาพูด คนที่จะเขียน
ภาษาไทยได้ดี จึงจำ�เป็นต้องมีทักษะสูง