TK แจ้งเกิด : กล้าฝัน - page 37

36
ภาษาไทย แต่ที่หันเหมาเรียนด้านเกษตร เพราะครอบครัวมี
นาแปลงเล็กๆ อยู่ และเคยประกอบอาชีพเกษตรกรรมมาก่อน
ประกอบกับมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์เปิดรับตรงให้นิสิตเข้า
เรียนคณะเกษตรจึงสมัครเข้ามา แล้วเลือกเรียนมาถึงทุกวันนี้”
ม่อนอธิบายถึ งความเป็นมา พร้อมทั้งบอกอีกว่า
ปกติ เป็นคนชอบทำ�กิ จกรรมมักจะเข้าค่ ายหรืออบรม
หาความรู้เพิ่มทักษะในด้านต่างๆ ให้ กับตัวเองอยู่ เสมอ เช่น
ช่วงปี 1 สมัครเข้าค่าย “อ่านเขียนเรียนคิด” ของมูลนิธิเอสซี จี
พอครั้งนี้ เพื่อนชวนมาสมัครโครงการ TK Young Writer
2014 จึงเข้าไปศึกษารายละเอี ยดจาก Page ของ TK park
ใน Facebook เห็นรายชื่อวิทยากรแต่ละคนที่รู้สึกชื่ นชอบ
อยู่แล้วก็อยากเข้ามาฟังเพื่ อเพิ่ มประสบการณ์ รวมถึง
สนใจกระบวนการผลิตนิ ตยสารด้วย หากสุดท้ายเพื่อนที่
ชวนมาก็สละสิทธิ์ เนื่องจากระยะเวลาโครงการตรงกับอี ก
โครงการหนึ่งที่เพื่ อนสมัครไว้ เขาจึงเข้ามาตามลำ�พัง
ฉันมี “บทกวี” มาแบ่งปัน
ฉั นมีดอกไม้มากมาย
มอบให้เธอหนึ่งดอก
เราแบ่ งปันกัน
ระหว่างเดินทาง
มีเรื่องเล่ามากมาย
มอบให้เธอเรื่องหนึ่ง
เราแบ่งปันกัน....
“ฉันมีบทกวีมาแบ่งปัน” คือกลอนเปล่าที่ หนุ่มเกษตร
ตั้งใจเขียนลงในนิตยสารออนไลน์ ที่ ชื่อ “Marshal” หลังจาก
เลือกกลุ่มปฏิ บัติงานได้ แล้ว ด้วยประสบการณ์ที่ผ่านเวทีใหญ่
มาหลายครั้ง งานนี้จึงไม่ ใช่เรื่องยากสำ�หรับม่อน
ม่อนเล่ าว่า เพราะอยากเรี ยนรู้งานเขียนของคนอื่น
และกระบวนการทำ�นิ ตยสารอย่างละเอียด เขาจึงอาสา
ช่วยพิสูจน์อักษร นอกเหนือจากการเขียนบทกลอนดังกล่าว
ซึ่ งก็ไม่ผิดหวั งเพราะทำ�ให้เขาได้ เห็ นขั้นตอนการวางแผน
การวาง Timeline สไตล์การเขี ยนของแต่ละคน รวมถึงปัญหา
ที่เกิดขึ้นในการทำ�งาน เพราะเพื่อนในทีมแต่ละคนอยู่ ต่างที่
โชคดีที่ได้พี่แบงค์ -ณัฐชนน มหาอิทธิดล บรรณาธิการ
บริหารของสำ�นักพิ มพ์แซลมอนบุ๊คส์ มาเป็นที่ปรึกษา นอกจาก
ให้คำ�แนะนำ �เกี่ยวกับเนื้อหาแล้ว ยั งให้ทีมงานจากสำ�นักพิมพ์
แซลมอนบุ๊คส์ช่วยจัดหน้า ทำ�อาร์ตเวิร์คให้ด้ วย จึงได้รูปเล่มที่
สวยงาม และเห็นวิธีการทำ�งานของมืออาชี พ ที่ไม่ได้เน้นแค่
ความสวยงามของหน้าปก แต่ต้องสอดคล้องกับธีมเรื่อง และ
มีความหมายในตัวเองด้วย
เรื่องราวดีๆ ที่ต้องเก็บบันทึกไว้ในใจ
ม่อนบอกว่า ในความเข้าใจของเขา คนเขียนหนังสือต้อง
เป็นคนที่รู้จักสั งเกต และต้องมีสมุดบันทึกไว้คอยจดเรื่องราว
หรือมุมมองต่างๆ ที่เกิดขึ้ น แต่เมื่อได้เข้ามาเรี ยนรู้ในโครงการ
TK Young Writer ทำ�ให้รู้ว่านักเขียนหลายคนไม่ได้จดบันทึก
แต่อาศั ยวิธีการจดจำ� โดยเฉพาะพี่อุทิ ศ เหมะมูล นักเขียน
ซีไรต์ปี พ.ศ.2552 ที่นำ�ประสบการณ์มาเล่ าอย่างเป็นกันเอง
เพราะอยากเรียนรู้งานเขียนของคนอื่น
และกระบวนการทำ�นิตยสารอย่างละเอียด
เขาจึ งอาสาช่วยพิ สูจน์อักษร นอกเหนือจาก
การเขี ยนบทกลอนดังกล่าว ซึ่ งก็ไม่ผิดหวั ง
เพราะทำ �ให้เขาได้เห็นขั้นตอนการวางแผน
การวาง Timeline สไตล์การเขี ยนของแต่ละคน
รวมถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในการทำ�งาน