นิตยสาร เหวย - page 15

+ 015
ไปแคร์ความรู้สึ กของคนรอบข้างมากกว่ า แต่คนรอบข้างทั้งหมดเมื่อเรา
ผิดหวัง สมหวัง เขาก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรา แต่เมื่ อเราสมหวัง ผิด
หวังพ่อแม่คือคนที่อยู่ข้างเราเสมอ แต่วันนี้ ทุกคนลืม
เพราะอะไรคนถึงไม่ซื่อสัตย์ต่อหน้ าที่
เพื่อให้ได้วั ตถุ คือเงินเป็นค่าตอบแทน อย่างเช่นในชั่วโมงสอน
คุณไม่สอนให้ เต็มที่ นั่นคือคุ ณทุจริตต่อเด็กแล้ว เพราะคุณไม่ปฏิบัติต่ อ
เด็กให้เต็มที่ คุณต้องการเงินเดือน แต่ ลืมไปว่าคุณต้องให้อะไร มองใน
มุมกลับกัน นักเรียนที่ไม่ตั้งใจเรียน ก็ทุจริตในหน้าที่เหมือนกัน หน้าที่ของ
เด็กตอนนี้คื อตั้งใจเรียน คุณรับเอาวัฒนธรรมจากต่างชาติมา แต่ คุณลืม
พื้นฐานของชาติไทยว่า มีความเป็นมาอย่างไร บรรพบุ รุษต้องเสียเลือด
เนื้อขนาดไหน กว่าจะได้ผื นแผ่นดินนี้ให้คุ ณยืนอยู่อย่างมีความสุ ข
ข้อดีของคนไทยที่อาจารย์มองเห็น
ข้อดีคื อการเป็นผู้ให้ คนไทยลึกๆ แล้วมีนํ้าใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
แต่ในบางขณะลืมตัวไป เป็ นทาสของวัฒนธรรมต่างชาติ แต่ไม่ รักษา
วัฒนธรรมของตัวเองไว้ เวลาบอกว่าเด็ กควรจะไปวัดทำ�บุญไปฟังธรรมะ
กลับเห็นเป็นสิ่งน่าเบื่อ แล้ วเวลาเขาบอกว่าเดี๋ยวมีคอนเสิร์ตดาราเกาหลี
จะมานะ ก็เฮกัน ถามว่านั่นคืออะไร เสียเงินเสียเวลาแค่แป๊บเดียว แต่
การไปวัดฟั งธรรมะเกิดปั ญญา
ความสุขที่แท้จริงคืออะไร
ความสุขเนี่ ย ถามว่าเป็นความสุขฉาบฉวยที่ทุกคนเข้าใจว่า
เป็นความสุข แต่มันสุขจริงหรือเปล่า คุณเสียเงิน เสียเวลา ถ้าเป็นเด็ก
จะถามว่า คุณทำ �หน้าที่ของคุณครบหรื อยัง ตั้งใจเรียนไหม ความสุขของ
เราคือการทำ �หน้าที่ให้ ดีที่สุด
อาจารย์ใช้เวลาไปกับสิ่งใดบ้าง
ตอนนี้ใช้เวลาทำ �ประโยชน์ให้สังคม โดยที่ไม่ต้ องประกาศให้
ใครรับรู้ ไม่ เคยคิดว่าใครจะต้องมารับรู้เรา เราคิดว่าการที่เราทำ�ตรงนี้
แล้วมี ความสุข นั่นคือสิ่งที่ดีแล้ว
สมมติวั นหนึ่งต้องจากโลกนี้ไป อยากให้ ทุ กคนจดจำ�อาจารย์
อย่างไร
ไม่ได้หวั งให้ใครมาจดจำ�เรา แต่เราต้ องรู้ตั วเราว่าต้ องใช้
โอกาสที่มีอยู่เพื่ อสร้างความดี ไม่ควรทำ �ให้ผู้ อื่นเดือดร้อน ถ้ าตัวเอง
เดือดร้อนบ้ าง เพื่อให้ ผู้อื่นสามารถยืนอยู่ได้ นั่นคือการเสียสละ แต่ก็ ไม่
ได้หมายความว่าจะต้องทำ�ให้ตั วเองทุกข์ตลอดไป