นิตยสาร เหวย - page 11

+ 011
ผมและเธอนั่งหน้าดำ�คร่ำ�เคร่งอยู่ภายในห้องอบรมนั กอยากเขียน
ในหัวข้ อ “การเป็นนักสัมภาษณ์ที่ ดี” และท่องคุณสมบั ติและเคล็ด
ลับต่ างๆ ที่วิทยากรแนะนำ�กันจนขึ้นใจ
การอบรมครั้งนี้จะต้องทำ�นิ ตยสารขึ้นมากลุ่มละ 1 เล่ม ซึ่ ง
ภายในกลุ่มของเรามีแนวคิดหลักคือ ‘กรงเทพ’ และเราทั้งสองเลือกที่จะ
ทำ�บทสั มภาษณ์ชิ้นเยี่ยมเกี่ยวกับอาชีพที่ทำ�งานภายใต้พื้นที่ที่จำ�กัด...
พนักงานฉีกตั๋วที่โรงหนังลิโด้!
ท่ามกลางความทันสมัยของตึกสูงใหญ่ที่ผุ ดขึ้นเป็นดอกเห็ด
ยังคงมีโรงภาพยนตร์กลิ่นอายคลาสสิ ค ทันทีที่เดินทางไปถึง ก็พบชาย
ในชุดสูทสีเปลือกกล้วยสุก ยืนโดดเด่นอยู่หน้าโรงภาพยนตร์ เขานั่นละ
บุคคลซึ่ งเป็นเป้าหมายในวันนี้
เราเริ่มต้นด้วยการแนะนำ�ตัวเองคร่าวๆ ตามคุ ณสมบัติ “การ
เป็นนั กสัมภาษณ์ ที่ดี” และสอบถามเพิ่มเติมถึงเรื่องการขอสัมภาษณ์
เกี่ยวกับอาชี พของเขา
เหตุการณ์ ดู จะดำ�เนินไปได้ ด้ วยดี เพราะเมื่ อคุณลุงได้ยิน
คำ�ถาม ก็ รีบไปเรียกเพื่อนมาอีก 2 คนเพื่อช่วยตอบ นี่เป็นสิ่งไม่คาด
คิด จากที่ตอนแรกตั้งเป้าไว้ว่ าจะสัมภาษณ์ แค่คนใดคนหนึ่งเชิงลึกไป
เลยเท่านั้น
ทว่า พนักงานคนหนึ่ งกลับปิดประตูโรงภาพยนตร์ อีกคนหนึ่ ง
ถือถุงกับข้าวเดินหลบเข้าไปในซอกหลืบ และคุณลุงคนแรกนั้นก็หายลับ
ไปกับตา ทิ้งให้พวกเรายืนงงอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่าเสียอย่างนั้น
เรานั่งรอเผื่อว่าใครสักคนจะออกมาอี กครั้งเพื่อที่จะได้ดำ�เนิน
การสัมภาษณ์ต่อไป แต่ ก็ไม่มีใครออกมาให้ เห็นเลย ด้วยเหตุนี้ เราจึ ง
เป็นฝ่ ายบุกเข้าไปหาพวกเขาเสียเอง ไม่น่าเชื่ อว่าโรงภาพยนตร์เล็ กๆ
แห่งนี้กลับมีซอกหลื บและทางลัดเลาะราวกับเขาวงกต แม้ จะแยกกัน
หาแต่ก็ไร้วี่ แวว
หลังกลับออกมานั่งรออีกครั้ ง พนักงานสูทเหลืองก็ ยังไม่ออก
มา ระหว่างนั้ นพวกเราเห็นว่าพนั กงานขายตั๋วก็เป็นอาชีพที่มีพื้นที่ใน
การทำ�งานจำ�กัดเช่นกัน เราจึงลองเดินเข้าไปสัมภาษณ์เผื่อจะได้ข้อมูล
ที่น่าสนใจ แต่ก็ไม่ ได้รับความร่วมมือเท่าที่ควร เพราะพี่พนักงานตอบ
สั้นๆ พร้อมยิ้มสวยๆ และพูดว่า “พี่ทำ�งานอยู่ค่ะ”
ไม่เพียงเท่านั้น ยังได้สั มภาษณ์คุณลุงเก็บเงินหน้ าห้องนํ้าเพิ่ม
เติมอีกด้วย ทีแรกเขาบอกว่าให้สั มภาษณ์ไม่ได้ เราจึงชวนพูดคุยเกี่ยว
กับการงานของเขา อีกทั้งถามไถ่สารทุ กข์สุกดิบจนได้ข้อมูลมาบางส่วน
แต่…ทั้ ง 2 บุคคลนี้ก็ไม่มีข้อมูลเพียงพอที่จะทำ �บทสัมภาษณ์
ชิ้นเยี่ยมได้เลย
เมื่อนั่งกร่อยอยู่อีกสักพักและเห็นว่าคุณลุงทั้งสามไม่มีท่าทีว่า
จะออกมาง่ายๆ เราจึงตั ดสินใจไปสัมภาษณ์ที่โรงหนังสกาล่า ที่นั่นมีคุ ณ
ลุงชุดสีเหลืองอร่ามอยู่ เช่นกัน พวกเราจึงตรงปรี่เข้าไปหาด้ วยความดีใจ
แต่ก็พบกับพฤติ กรรมเดิม คือการบ่ายเบี่ยงบอกว่าไม่ว่าง แม้จะเสนอให้
เป็นช่ วงเลิกงาน ก็ ยังคงถูกปฏิเสธ และได้รับคำ�ชี้แจงที่ไขความกระจ่าง
ให้กับเราว่ า “เจ้านายสั่งห้าม”
ถึงจะยังไม่ได้พูดคุ ยกับใครอย่ างจริงจัง ทั้งพนักงานฉี กตั๋ว
พนักงานขายตั๋ว และลุ งเก็บเงิ นหน้าห้ องนํ้ า แต่พวกเราก็รู้สึกได้ว่ า
นอกจากพวกเขาจะมีพื้นที่ จำ�กัดในการทำ�งานแล้ว ยังมีกฎระเบี ยบที่
ต้องปฏิบัติอย่างเคร่ งครัด พันธนาการอยู่อีกด้วย
อย่างไรก็ตาม “คุณสมบัติ ที่ดี ของการสัมภาษณ์” อีกประการ
หนึ่ง นั่นคือการเตรียมแผนสำ�รองเอาไว้เสมอ และต้องมีความอดทน
แม้ไอแดดยามบ่ ายจะร้อนระอุ แต่ พวกเรายังพยายามหา
แหล่งข้อมูลใหม่ จนเดินไปถึ งหอศิ ลป์ที่กำ �ลังจัดนิทรรศการศิ ลปะเพื่อ
ช่วยเหลือฟื้ นฟูผู้ประสบภัยนํ้าท่วม และได้ขอสัมภาษณ์ศิ ลปินในงาน
โดยยังคงแนวคิดเดิมไว้เรื่ องการถูกจำ�กัดพื้นที่
พวกเราเดินตระเวนรอบงาน ศิลปิ นบางคนติดธุระ บ้างเดิน
หายไปเลยเหมือนกลุ่มเป้าหมายเดิ ม จนในที่สุดได้สัมภาษณ์ ศิลปิ นคู่
หนึ่งที่ให้ ความร่วมมือเป็นอย่างดี
กล้องพร้อม คนให้ สัมภาษณ์พร้อม ที่อัดเสียงพร้อม ปากกา
และสมุดจดพร้อม การสัมภาษณ์ครั้งนี้ดำ �เนินไปได้ด้ วยดี เราได้ ข้อมูล
ครบถ้วนและมากพอสำ�หรับการทำ�บทสัมภาษณ์ชิ้นเยี่ ยม
เราแวะกินข้ าวกันอย่างสบายอารมณ์ และสนทนากันอย่าง
ออกรสออกชาติ และวางโครงเรื่องสำ�หรับการเขียนผลงานที่มั่นใจว่าต้อง
โดดเด่นไม่แพ้ใคร จากนั้นจึงเดินทางกลั บด้วยความสบายใจ
ในขณะที่กำ�ลังทำ�การถอดเทป ก็พบว่า เทปที่ อัดไม่มีเสียง
‘สงสัยจะเปิดผิดไฟล์’ เราคิดในแง่ ดี จึ งกดฟังไฟล์อื่นๆ ที่อัด
ไว้ด้วย
ปรากฎว่า ทุกไฟล์ถูกเสียงดนตรีกลบทับ และดันชะล่าใจไม่
ได้อัดเทปสำ�รอง
คุณสมบั ติ ของ “การเป็นนั กสัมภาษณ์ที่ดี ” แล่ นเข้ามาใน
ความคิด ว่าการสัมภาษณ์ ที่ดีจะต้องมี การเตรียมพร้อม การวางแผน
ล่วงหน้า และต้องเตรียมรับสถานการณ์เฉพาะหน้าให้ได้ อีกสิ่งสำ �คัญ
คืออุปกรณ์สำ�รอง เพราะหากที่อัดเสี ยงของเรามีปัญหา จะได้ถอดเทป
จากเครื่องสำ �รองได้
สุดท้ าย บทสัมภาษณ์ชิ้นเยี่ยมก็หายวับไปกับตา