+
014
ทำ
�ไมถึ
งเลื
อกมาทำ
�งานอยู่
เบื้
องหลั
งแทน
สงสารผู้
ประสบภั
ย เพราะมาทำ
�งานตรงนี้
ทุ
กคนช่
วยกั
น
คนละไม้
คนละมื
อ อย่
างกระแสพระราชดำ
�รั
สขององค์
พระบาทสมเด็
จ
พระเจ้
าอยู่
หั
ว ที่
ทรงตรั
สว่
าพระพุ
ทธรู
ปถ้
าจะให้
งามทั้
งองค์
ต้
องมี
ผู้
ปิ
ด
ทองหลั
งพระด้
วย ถ้
าปิ
ดแต่
ข้
างหน้
า แต่
ข้
างหลั
งไม่
ปิ
ด พระพุ
ทธรู
ปจะ
สมบู
รณ์
ได้
อย่
างไร ถ้
าเราปิ
ดทองข้
างหลั
ง สั
กวั
นหนึ่
งเมื่
อข้
างหลั
งเต็
ม
แล้
วทองจะล้
นไปข้
างหน้
าเอง พระพุ
ทธรู
ปก็
จะงามทั้
งองค์
การทำ
�ความ
ดี
ไม่
เป็
นต้
องให้
ผู้
อื่
นรั
บรู้
เราทำ
�อะไรเราย่
อมรู้
แก่
ใจของเรา
ตอนนี้
คนที่
ประสบอุ
ทกภั
ยต้
องการอะไรมากที่
สุ
ด
ต้
องมี
กำ
�ลั
งใจ มี
สติ
และเข้
มแข็
ง ในชี
วิ
ตคนเรา ทุ
กคนเจอทั้
ง
ดี
ทั้
งเสี
ย แต่
เมื่
อเจอสิ่
งที่
ดี
แล้
วก็
อย่
าหลงดี
ใจจนเพลิ
น เมื่
อเจอสิ่
งที่
ไม่
ดี
ต้
องสติ
ให้
ดี
และอยู่
กั
บตรงนั้
นให้
ได้
เกิ
ดขึ้
นตั้
งอยู่
และดั
บไป เป็
นสั
จธรรม
ไม่
มี
อะไรที่
จี
รั
งยั่
งยื
น
อะไรเป็
นจุ
ดเปลี่
ยนของชี
วิ
ตอาจารย์
เมื่
อตอนเป็
นวั
ยรุ่
นก็
คิ
ดว่
าเพื่
อนคื
อคนสำ
�คั
ญ ติ
ดเพื่
อนมาก
จนวั
นหนึ่
งมานั่
งคิ
ดว่
าคนที่
เราควรรั
กที่
สุ
ดคื
อพ่
อแม่
ชี
วิ
ตเราพ่
อแม่
ให้
มา แล้
วทำ
�ไมเราไม่
พาชี
วิ
ตนี้
ร่
างกายนี้
ไปทำ
�ความดี
ตอบแทนคุ
ณพ่
อ
แม่
เพราะพ่
อแม่
ทุ่
มเททุ
กอย่
างให้
ลู
ก แล้
วลู
กทุ่
มเทอะไรให้
พ่
อแม่
บ้
าง
เราเลยเริ่
มคิ
ดลงมื
อทำ
�ความดี
เล็
กๆ น้
อยๆ แล้
วมั
นก็
ปลู
กฝั
งเราให้
เรา
รั
กที่
จะให้
มาจนทุ
กวั
นนี้
ทำ
�ไมถึ
งยอมทำ
�งานโดยไม่
ได้
เงิ
นเลย
ปกติ
จะเป็
นคนคิ
ดว่
าถ้
าเราเป็
นคนให้
เราย่
อมอยู่
เหนื
อกว่
าผู้
รั
บ
แต่
ไม่
ได้
หมายความว่
าเราจะต้
องเป็
นผู้
ให้
ตลอดไป ในบางโอกาสเราก็
ทำ
�หน้
าที่
เป็
นผู้
รั
บ เพื่
อเปิ
ดโอกาสให้
คนอื่
นได้
เป็
นผู้
ให้
บ้
าง ทุ
กคนควรจะ
ทำ
�ความดี
เมื่
อมี
ลมหายใจ เราไม่
ทราบว่
าลมหายใจเราจะหมดเมื่
อไหร่
ฉะนั้
นเราจะประมาทไม่
ได้
มี
คติ
เตื
อนใจตั
วเองอยู่
คื
อเงิ
นไม่
สามารถซื้
อ
ความดี
ได้
เงิ
นไม่
สามารถซื้
อเวลากลั
บคื
นมาได้
ความดี
อะไรที่
เราทำ
�ได้
ให้
รี
บทำ
� คนเราไม่
มี
ใครอยู่
ค้ำ
�ฟ้
า ทุ
กคนต้
องตาย แต่
ก่
อนตายเราควรจะ
สร้
างความดี
ให้
ผื
นแผ่
นดิ
นที่
เราอยู่
ไว้
บ้
าง
คำ
�ว่
าสร้
างความดี
มั
นดู
ยากนะ
ความจริ
งมั
นง่
ายแค่
เราลดความโลภ โกรธ หลง ในใจเรา ที่
หลงว่
าอั
นนี้
คื
อของเรา ลดความโกรธคื
อใครทำ
�อะไรให้
เราไม่
พอใจเรา
ก็
ให้
อภั
ยเขา ถ้
าทุ
กคนคิ
ดถึ
งว่
าสั
กวั
นหนึ่
งต้
องตาย เราเอาอะไรไปไม่
ได้
เลย ทุ
กวั
นนี้
เยาวชนบางกลุ่
มอาจคิ
ดไม่
ถึ
งว่
าการกระทำ
�ของตนเองเมื่
อ
พลาดไปแล้
ว คนที่
เสี
ยใจที่
สุ
ดคื
อพ่
อแม่
ทำ
�ไมเราจึ
งไม่
ทำ
�หน้
าที่
ของเรา
เพื่
อตอบแทนพระคุ
ณพ่
อแม่
ไม่
คิ
ดถึ
งว่
าพ่
อแม่
จะมี
ความรู้
สึ
กอย่
างไร เรา