Read me 23 - page 25

25
หยุดปีใหม่ทั้งที เด็กต่างจังหวัดอย่างผมเพิ่งมีโอกาสได้กลับบ้าน เนื่องจากท�ำงานมาตลอด
ทั้งปี และไม่ค่อยได้ ลาพักร้อน คราวนี้จึงขอเจ้านายหยุดยาวและพักผ่อนอย่ างจริงจังเสียที
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พอมาถึงบ้านก็ไม่พูดพร�่ำท�ำเพลง วางของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ ทุกอย่าง
ทิ้งตัวลงนอนกับฟูกหนาๆ และหลับเอาแรงทันที ที่ ส�ำคัญเมื่ อพักผ่อนจนอิ่มเต็มที่ ก็ได้เวลา
รับประทานอาหารฝีมื อของคุณยายที่แสนจะเอร็ดอร่อยอีก ขอบอกได้เลยว่ า คุ้มสุดคุ้ ม
หลังจากกิน อยู่ หลับ นอนอย่างสบายใจ ก็ได้เวลาปฏิบัติภารกิจทดแทนคุณด้วยการเก็บของ
เพราะของที่ขนมาจากกรุงเทพฯ ไม่ใช่อะไรอื่นใด - หนังสือและนิตยสารที่ตั วเองสะสมมาล้วนๆ
ปีใหม่นี้เลยได้เวลารื้อชั้นเก็ บหนังสือ และนิตยสารขึ้นมาอีกครั้งเพื่อจัดระบบใหม่อีกครั้ง ฝั่งนิยาย
อยู่ทาง นิตยสารอยู ่ทาง เรื่องสั้นอยู่ทาง และหนังสื อหมวดอื่น ๆ อยู่อีกทาง แต่พอจัดเข้าช่อง
ให้เป็นที่เป็นทางแล้ว หนังสือและนิ ตยสารที่ขนมากลับเยอะกว่าเก่า ท� ำให้แม่ตั ดสินใจซื้อชั้น
วางหนังสือใหม่ให้ เพื่อโถมหนังสือที่ขนมาเป็นพิเศษ ซึ่งหนังสือชุดสุดท้ายที่จัดเข้าไป เป็นแบบ
เรียนภาษาไทยแต่ละปีที่เราเรียนผ่านมา โดยหลายคนอาจจะสงสัยว่า เก็บไปท�ำไม เพราะผม
ชอบบทอาขยานที่อยู่ในแบบเรียนภาษาไทยแต่ละเล่ม เลยเก็บสะสมไว้ แม้ถึ งตอนนี้ก็ยังจ�ำบท
อาขยานเหล่านั้นได้เป็ นอย่างดี
พอจัดไปได้สั กพัก ก็เผอิ ญไปสะดุดกับแบบเรียนเล่มหนึ่งที่หน้าปกพิเศษกว่าเล่มอื่ นๆ
โดยหน้าปกนั้นเป็นสี ส้มสะท้อนแสงสวยมาก ด้านหน้าเขียนว่ า ‘วรรณสารศึกษา’ เล่ม 1 ชั้น
มัธยมศึ กษาปีที่ 4 ซึ่งแบบเรียนดังกล่าวมีความผู กพันกับผมอยู่ เพราะถิ่นก�ำเนิดของผมปรากฏ
อยู่ในแบบเรียนเล่มนี้ และบรรจุอาขยานประจ�ำจังหวั ดของผมอยู่ นั่นก็คือ ‘นิราศพระบาท’ ของ
‘สุนทรภู่’ นานเท่าไหร่แล้วที่ ตัวเองไม่เคยได้ ไปสถานที่แห่งนี้ ทั้งที่ตัวเองเป็นคนพื้นที่ และเกิด
ที่นี่แท้ๆ
ผมจัดหนั งสือเสร็จ คว้าหนังสือเล่ มนี้ และออกเดินทางตามรอยอาขยาน ‘นิราศพระบาท’
ทันที
การเดินทางในครั้งนี้ ผมออกเดินทางโดยใช้บริการมอเตอร์ไซค์ รับจ้ าง ซึ่งไม่เหมือนกับ
สมัยก่ อนที่สุนทรภู่เดินทางโดยเรือ แต่ผมก็คิดว่า อรรถรสที่ครู กวีกั บที่ผมได้คงไม่ต่างกัน
ทวาราที่ตรงบันไดนาค มีรูปรากษสสองอสูรขยัน
แสยะแยกโอษฐ์อ้าสองตามัน ยืนยิงฟันแยกเขี้ยวอยู่อย่างเป็น
เมื่อเข้าถึงตั ววัดพระพุทธบาท สิ่งที่เห็ นเป็นอันดับแรกเลยก็คือ รูปปั้นยักษ์ยืนแสยะยิ้ม 2
ตัวตรงประตูทางเข้าหน้าวัด โดยรูปปั้นยักษ์ 2 ตนนั้นยืนตระหง่านและน่าเกรงขามเป็นอย่าง
มาก รอให้ผู้ ชมและนักท่องเที่ยวเข้ามาถ่ายรูป
บันไดนาคนาคในบันใดนั้ น ดูผกผันเพียงจะเลื้อยออกโลดเล่ น
ขย�้ำเขี้ยวขบปากเหมื อนนาคเป็น ตาเขม้นมองมุ่งสะดุ้ งกาย
พอผ่านยักษ์ 2 ตนมาแล้ ว อีกจุดหนึ่งที่นักท่องเที่ยวสนใจไม่แพ้กั นคือ บันไดนาคยาว
สุดลูกหูลูกตา ทุกคนที่ผ่ านไปผ่านมาเป็นอันต้องหยุดถ่ายรูปกันทุกคน เพราะด้วยความวิจิตร
ตระการตาของหัวบั นไดรูปพญานาคสีทองอร่าม เป็นใครก็ อดใจไม่ได้ที่จะต้องถ่ ายรูปไว้เป็นที่
ระลึก ตัวของผมเองก็ อดใจไม่ได้เช่นกัน
ตามรอยบ อาขยาน
นมั สการรอยพระบา
เรื่อง/ภาพ : ยุทธชัย สว่างสมุทรชั ย
8.