Read me 23 - page 23

23
จุ
ดหมายสุ
ดท้
าย พั
ทยา-ฐานที่
รู้
จั
21 กิ
โลฯ คื
อความห่
างระหว่
างเรากั
บสาวๆ
บี
กิ
นี
ก้
นงาม เฮ้
ย! พั
ทยา ผ่
านไปได้
ยั
งไม่
ถึ
ครึ่
งทางดี
ตู
ดอั
นด้
านชาเริ่
มรู
สึ
ก... รถเริ่
มส่
าย
ไปมา ยางรถบดบี้
ไปกั
บถนน.... ยางแตก จบกั
... ตอนนี้
มองเห็
นอนาคตร�
ำไรๆ “ท่
านบก. ข้
น้
อยผิ
ดไปแล้
ว โปรดอภั
ยให้
ข้
าน้
อยด้
วย” “ฮึ
...
ฮึ
... ประหาร” แค่
นึ
กขนก็
ลุ
กกั
นเกลี
ยว “อุ
โน้
นไง
ร้
านซ่
อม” เสี
ยงนางฟ้
าฉุ
ดขึ้
นจากฝั
นร้
าย เฮ้
อออ
รอดตั
วไปที
และเมื่
อนายช่
างตรวจตราก็
ต้
อง
พบเศษแก้
วเล็
กๆเจาะยางรถเราอยู่
ผ่
านไป 10
นาที
รถเรากลั
บมาบนถนนอี
กครั้
ง ครึ่
งหลั
งบน
ถนนอาจขรุ
ขระ แต่
การเดิ
นทางก็
ราบรื่
นดี
จน 4
โมงกว่
าๆได้
เราก็
ถึ
งที่
หมาย “ตลาดน�้
ำ 4 ภาค”
แวบแรกที่
เห็
นก็
ต้
องอุ
ทานว่
า “หนี
ห่
าว...” ไม่
คิ
ดว่
าพั
ทยาจะมี
ชายแดนติ
ดกั
บจี
นด้
วย คนจี
เยอะมากกก คุ
ยกั
นอี
โลงโชงเชงดั
งลั่
นไปทั่
ตลาด ท�
ำเอาคนไทย 2 คนที่
พึ่
งมาถึ
งรู
สึ
กถึ
ความเป็
น “ต่
างด้
าว” ในบ้
านตั
วเอง เข้
าไปไม่
ไกลนั
กจากทางเข้
าเราก็
พบเข้
ากั
บของดี
ของดั
ของที่
นี่
... “เนื้
อจระเข้
ย่
าง” เมื่
อชิ
มแล้
วต้
องอุ
ทาน
ออกมาว่
า “เยสเข้
” ที่
เด็
ดอี
กอั
นคื
อ “การให้
นม
ปลา” ใช่
ครั
บคุ
ณอ่
านไม่
ผิ
ดและก็
ไม่
ได้
เข้
าใจผิ
ปลาในที่
นี้
คื
อปลาจริ
งๆไม่
ใช่
น้
องปลาแต่
อย่
าง
ใดเพี
ยงจุ
มจุ
กขวดนมลงน�้
ำ ปลานั
บสิ
บอ้
าปาก
รอราวกั
บอดข้
าวมาหลายวั
นเมื่
อสื
บทราบมาก็
รู
ว่
า นมนั้
นมี
สาหร่
ายผสมอยู
ปลาถึ
งติ
ดอกติ
ดใจ
กั
นอย่
างที่
เห็
น แต่
เมื่
อเดิ
นไปสั
กพั
กก็
เข้
าใจว่
านี้
มั
นที่
ท่
องเที่
ยว “ส�
ำเร็
จรู
ป” ที่
ทั
วร์
ต่
างๆจะมาลง
เป็
นสถานที่
จ�
ำลองความเป็
นไทย ทั้
ง 4 ภาคมา
ให้
เดิ
นในเวลา 1 ชม. ร้
านค้
าก็
ขายของที่
ระลึ
ซ�้
ำ ซ�้
ำ กั
นแทบจะทุ
กร้
านคนจี
นมาเที่
ยวที่
นี้
ก็
คงได้
แค่
“รู
จั
ก” ประเทศไทย แต่
ไม่
เคย “รู
ใจ”
กั
นเลยแม้
แต่
น้
อย เพราะค�
ำที่
ขึ้
นว่
า “ใจ” มั
ต้
อง “ใช้
เวลา”
ออกมาจากตลาด 4 ภาคได้
สั
กพั
ก เราก็
ขั
บรถหลงอยู
ในแสงสี
ของพั
ทยาราวกั
บแมงเม่
มั
วเมาในแสงไฟ แต่
ที่
ดี
กรี
หนั
กสุ
ดเห็
นจะเป็
บรรดาสาวไทยที่
แต่
งองค์
ทรงเครื่
องไม่
แพ้
รส
เจ็
บๆ ของต้
มย�
ำกุ
งเลยแม้
แต่
น้
อยไม่
เสี
ยที
ที่
Made in Thailand และที่
เด็
ดสุ
ด แม่
เสื
อสาว
โน้
นไง เธอนุ
งกระโปรงยาวคื
บครึ่
งคร่
อมอยู
หลั
งพี่
วิ
นมอไซต์
กอดเอวประหนึ่
งก�
ำลั
งขั
บรถ
วิ
บาก วิ
นาที
นั้
นก็
พบค�
ำตอบที่
ตามหามานาน
“โตขึ้
นหนู
จะเป็
นคนขั
บวิ
นมอไซต์
ที่
พั
ทยาคั๊
บ”
รู
สึ
กได้
ถึ
งความ ฟิ
น ตรงแผ่
นหลั
ง...อุ
วว อ๊
“ฝรั่
ง!” เสี
ยงความจริ
งปลุ
กออกมาจากความฟิ
2 เมตรข้
างหน้
ามี
ฝรั่
งตั
วเท่
าวั
วอึ
ดมา 3 วั
น อยู่
บนถนน... อุ
...เอี๊
ยดด เกื
อบจะได้
อ่
านพาดหั
ข่
าว “โจ๋
ซิ่
งทั
บฝรั่
งอึ
ดอนาถคาถนน” แต่
ก็
รอดมา
ด้
วยฝี
ไม้
ลายมื
อว่
าที่
วิ
นฯอั
นดั
บหนึ่
งของพั
ทยา
ว่
าไปนั้
น ขั
บวนไปวนมาสั
กพั
กก็
พบ ส.ทร.5
สถานที่
ชมวิ
วที่
ดี
ที่
หนึ่
งของพั
ทยา มองจากมุ
บนพั
ทยา แสงดาวถู
กกลบด้
วยแสงไฟ ความจริ
ถู
กกลบด้
วยความฝั
น น�้
ำใจถู
กกลบด้
วยเงิ
นทอง
นี้
หรื
อความงามที่
คนเมื
องใฝ่
หา...
1...,13,14,15,16,17,18,19,20,21,22 24,25,26,27,28,29,30,31,32,33,...56
Powered by FlippingBook