Read me 25 - page 5

พ.ศ.2400 ประกอบไปด้ วยพระที่นั่ง 11 แห่ง โดยหนึ่งในนั้ นมีนามว่า ‘พระที่นั่ง
ประพาสพิ พิธภั ณฑ์’ เป็ นที่เก็บสิ่งของต่างๆ ส�ำหรับทอดพระเนตรส่วนพระองค์
ขณะที่ประชาชนทั่ วไปเรียกพระที่นั่งแห่งนี้ ว่า ‘มูเสียมหลวง’
ต่ อมาในสมั ยรั ชกาลที่ 5 พระบาทสมเด็จพระจุ ลจอมเกล้ าเจ้ าอยู ่หั ว
ทรงใช้ค�ำว่า ‘หอมิ วเซียม’ กับศาลาสหทั ยสมาคมซึ่งเป็ นสถานที่จัดแสดงสิ่งของ
ต่างๆแก่ประชาชนทั่วไปได้ เข้าชมในปี พ.ศ.2417หลังจากนั้นอีก13ปี ทรงโปรด
เกล้ าฯให้ย้ายหอมิวเซียมเดิมไปที่พระราชวังบวรสถานมงคลแทนและเปลี่ยนชื่อ
เรียกเป็น ‘โรงมู เสียม’ ขณะเดียวกั น ก็ได้มีการจั ดตั้ง ‘กรมพิพิธภั ณฑ์’ ขึ้นเป็นชื่อ
ของหน่วยงานราชการ แต่ชื่ อที่คนเรี ยกติดปากยังคงไม่ เปลี่ยนแปลง
ในปี พ.ศ.2437 ได้เริ่ มปรากฎค� ำว่า ‘พิ พิ ธภัณฑ์ สถาน’ ขึ้นในหนังสื อ
ราชกิ จจานุเบกษา จึงสันนิษฐานว่ าหลังช่วง พ.ศ.2440 เป็ นต้นมา ค�ำว่ามิวเซี ยม
อาจถูกเรียกว่ าโรงมูเสียมหรื อพิ พิธภัณฑ์ สถานก็ ได้ และเมื่อค�ำว่าพิพิ ธภัณฑ์
สถานถูกเรียกกันเป็ นการทั่วไปมากขึ้นเรื่อยๆค� ำค�ำนี้จึงถู กย่อให้สั้นลงเหลือเพียง
‘พิพิ ธภัณฑ์’นั่นเองต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 7ค�ำว่ามิวเซียมหอมูเสียมและโรงมู เสียม
มีการใช้ กันน้อยลง เหลือแต่ ค�ำว่าพิพิ ธภัณฑ์สถานซึ่งเป็นค�ำที่ใช้กันทั่วไปในภาษา
ราชการ และค� ำว่าพิพิ ธภัณฑ์ซึ่ งเป็นภาษาพูด
ปั จจุบันค�ำว่ า ‘พิพิ ธภั ณฑ์สถาน’ ได้เปลี่ยนเป็น ‘พิพิ ธภัณฑสถาน’ และใช้
กับพิพิ ธภัณฑสถานแห่งชาติเท่านั้น ส่วนค� ำว่าพิพิ ธภัณฑ์ได้ กลายมาเป็นค�ำที่ใช้
กันโดยทั่วไปที่สุดทั้งภาษาราชการภาษาเขียนและภาษาพูด โดยค�ำว่าพิพิ ธภัณฑ์
นั้นเป็ นการสมาสกันของภาษาบาลีระหว่ างค�ำว่า ‘วิวิธ’หรื อ ‘พิพิธ’ที่ แปลว่านานา
ชนิดกับ ‘ภณฺฑ’ หรือ ‘ภั ณฑ์’ ที่แปลว่ าสิ่งของ รวมกันเป็นสิ่งของนานาชนิดซึ่งค� ำ
ที่เหมาะสมต้องเติมค�ำว่า ‘สถาน’ ไปด้ วยค�ำนี้จึงจะหมายถึ งสถานที่ อย่ างไรก็ตาม
พจนานุกรมฉบับราชบั ณฑิตยสถานพ.ศ.2542 ได้ให้ ความหมายของ ‘พิพิธภั ณฑ์’
ไว้เหมือนกั บ ‘พิพิ ธภัณฑสถาน’ ว่า ‘สถานที่เก็บรวบรวม และแสดงสิ่งต่างๆ ที่ มี
ความส�ำคัญด้ านวัฒนธรรมหรือด้านวิทยาศาสตร์ โดยมี ความมุ่งหมายเพื่ อให้เป็ น
ประโยชน์ต่อการศึกษาเล่าเรี ยนและก่อให้เกิดความเพลิดเพลิ นใจ’
***ขอบคุณข้ อมูลจากศู นย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน)***
ที่ตั้ง เมืองปารี ส ประเทศฝรั่งเศส
เวลาทำ�การ
วันจันทร์, พฤหัสบดี , เสาร์และอาทิตย์
เปิดตั้งแต่ 09.00-18.00 น.
วันพุธและศุกร์ เปิดตั้ งแต่
09.00-21.45 น. ปิดวันอังคาร
ค่าเข้าชม 8.5 ยูโร
พิ พิธภัณฑ์ต่างประเทศ
เป็นพิพิ ธภัณฑ์ศิลปะขนาดใหญ่ที่สุด
ในปารีส โดยที่มีพื้ นที่ทั้งหมด 15 เอเคอร์
หรือประมาณ 8 สนามฟุ ตบอล ‘ลูฟ’ เป็น
พิ พิ ธภัณฑ์ศิ ลปะที่ มีผู้ เข้าชมมากที่ สุ ดใน
โลก โดยมีจ�ำนวนผู้เข้าชมมากถึ ง 9,720,260
คนต่ อปี (The Art Newspaper, April,
2013) โดยประวั ติของลูฟนั้ นมี เนิ่ นนาน
ตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 12 ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็น
ป้อมปราการในสมั ยของพระเจ้ าฟิลิปที่ 2
จนกระทั่งปี ค.ศ.1682 พระเจ้าหลุยส์ที่ 14
ได้เปลี่ยนลูฟให้เป็นที่แสดงผลงานศิลปะของ
ราชวงศ์จนมาเป็นพิพิธภัณฑ์ศิ ลปะในปัจจุบัน
โดยจัดแสดงสิ่งของมากกว่า380,000ชิ้นและ
ผลงานศิลปะกว่า35,000ชิ้นซึ่งหนึ่งในนั้นคือ
ภาพ ‘MonaLisa’ อันเลื่องชื่อนั่นเอง
Musée du
Louvre