Read me 6 - page 23

23
เคยมีคนอ่านบางคนมี
อารมณ์ร้อนเขาก็จะเขียน
มาด่าทอ เราก็ต้องวางเฉย
เจอมาก็ โยนลงตะกร้า จบ
แต่เราก็จะใช้เวลามากขึ้นในการคิดมุขวันต่อไปให้มันไม่ จืด การ์ตูนมันไม่
ได้ดูเส้นสาย เพียงแต่ ใช้การ์ตู นมาสื่อความหมายสิ่งที่เราแสดงออก มัน
สำคัญว่ าทำให้คนอ่านติดตามได้ไหม เพราะเส้นการ์ ตูนสวยๆ แต่ ไม่มี
ความคิดสองวันคนก็เบื่อ เพราะถ้าอยากดู เส้นสวยๆ ก็ไปดูงานจิตรกรรม
ไม่มาดูการ์ตู นการเมือง เพราะการ์ตู นการเมืองดูที่เนื้อหาความคิด
การวาดรูปล้อเลี ยนแบบไม่ ให้กระทบข้างใดข้างหนึ่ งเลยเป็นไป
ได้หรือไม่
มันเลี่ยงไม่ได้ที่ จะไม่ให้กระทบฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่อารมณ์ขันช่วยได้
ก็พยายามทำให้เป็นเรื่ องตลก มันเป็นสิ่ งจำเป็นในการทำงานนะ มันไม่
สามารถเขียนให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพอใจ ผมไม่เห็นด้วยกับวิธีการที่เอาใจทุก
ฝ่าย ไม่ว่ าดีหรือชั่ว ก็เอาใจเขาไม่ไปแตะต้องเขา ผมมีความเชื่ออย่ างหนึ่ง
ว่าคนทำงานสื่อต้ องกล้าชี้ถูกชี้ผิด เพียงแต่ว่าสิ่งที่ เราเขียนออกไปมันต้อง
มี ฐานมาจากข้ อมูลความเป็นจริง ไม่ ใช่ว่าข้ างโน้นก็ดี ข้างนี้ก็ ดีเพื่อผดุง
ความเป็ นกลาง ไม่วิจารณ์ใคร ความเป็นกลางเป็นหลุมหลบภัยของคนที่
ไม่กล้าแสดงความเห็น
เมื่อพบกับอุ ปสรรคในการทำงาน คุณผ่ านจุดนั้นมาได้ด้วยวิธี ใด
ถ้ าเราเชื่อมั่นในสิ่งที่เราทำสิ่งที่ เข้ามามั นก็ไม่ ใช่อุปสรรค แต่ ถ้ า
อุปสรรคเกิ ดจากความคิดของเรา เราก็ พร้อมที่จะยอมรั บมัน พร้ อมยืน
หยั ด ชี้ แจงได้ในสิ่งที่เราคิด ตอนเขียนการ์ ตูนการเมืองใหม่ๆ ผมก็ ถูก
วิ จารณ์มาตลอด แต่ผมก็เชื่อมั่นในสิ่ งที่ทำ มันทำให้ ผมอยู่ได้มาจนถึงทุก
วั นนี้ ไม่ ใช่คนอ่านแค่คนสองคนมาวิจารณ์ว่าเขียนไม่ เป็นกลาง แล้วต้อง
รีบมาแก้ตาม เราต้องมีจุดยืนของเราเอง เรามีมุมมองอย่างนี้เราก็ยืนหยัด
อยู่ได้
คุณอยากบอกอะไรกับคนที่ต้องการเป็น ‘ชัย ราชวัตร 2’
มั นมี เยอะนะ คนที่ ชอบใจสไตล์ นี้ แล้ วมาเลี ยนแบบ มาหาผม
เอางานมาให้ ดู แล้วบอกว่าเขาเขี ยนได้เหมือน ซึ่งผมก็แนะนำเขาไปว่ าถ้า
เขาจะยึดเอาไปเขียนเป็นอาชี พจริงๆ เขาจะไม่มีวั นโต เพราะเขากลายจะ
เป็นเพียงแค่นั กเลียนแบบ เขาจะเกิดได้เขาต้ องเป็นตัวเอง ไม่ใช่เขียนไป
แล้วมีคนบอกว่าเป็นชั ย ราชวัตรคนที่ 2 ผมเองตอนแรกเขียนงานเหมื อน
คุ ณประยูร จรรยาวงษ์ แต่ อันนั้นเป็นการเขียนเล่ นสนุกๆ ฝึกเป็นทักษะ
แต่ พอผมมาทำงานเริ่มเขียนจริงๆ เป็นอาชีพ เราต้ องหนีถอยไม่ให้เป็ น
นั กก๊อปปี้ คุณประยูรใช้พู่กัน ผมเลยหันมาจับปากกาแทนเพื่อไม่ให้เส้นมัน
เหมื อนกัน พยายามออกแบบตัวหนังสือไม่ให้เหมือน คื อพยายามหนีจาก
คุ ณประยูร ผมถึ งได้เกิ ด ถ้าผมติดอยู่ กับคุ ณประยู ร ผมอาจได้เป็ น
คุ ณประยูรคนที่สองแทน
คุณได้เรียนรู้อะไรจากการวาดภาพล้อเลียนการเมือง
เรื่องความแตกต่าง ผัวเมี ยอยู่บ้ านเดียวกันยังทะเลาะกั นเพราะความ
เห็นต่างกั น นับประสาอะไรกั บคนอ่านไทยรัฐเป็ นล้าน มันเป็นไปไม่ได้ที่
ทุ กคนจะเห็ นเหมือนกับเรา เราต้องคิ ดว่าคนที่ อ่านแล้วไม่ ชอบมีเยอะ
เพราะความเห็นเขาไม่ตรงกับเรา แต่ขณะเดียวกันคนที่ อ่านแล้วชอบก็ มี
เยอะ มันเป็นเรื่องปกติ งานเราก็ ต้องมีทั้งคนชอบคนไม่ชอบ เราก็อย่าเอา
มาเป็นอารมณ์ เคยมีคนอ่านบางคนมี อารมณ์ร้ อนเขาก็จะเขี ยนมาด่าทอ
เราก็ต้องวางเฉย เจอมาก็โยนลงตะกร้า จบ ...แล้ววั นหนึ่งมันก็ ผ่านพ้นไป