Read me 9 - page 20
สิ
บ ป า ก ก ว่
า ไ ม่
เ ท่
า ต า เ ห็
น
แ ต่
ถ้
า ยั
ง ไ ม่
มี
โ อ ก า ส ไ ด้
เ ห็
น
ได้
เอาหู
ไปฟั
งก็
ยั
งดี
!!
13 คำ
�บอกเล่
าถึ
งเอกลั
กษณ์
วั
ฒนธรรม ประเพณี
คงไม่
มี
ใคร
จ ะ รู้
จั
ก พม่
า ดี
เ ท่
า กั
บพ ว ก เ ข า
ข อ เ ชิ
ญ ท่
า น ม า ฟั
ง ด้
ว ย ต า
“วานพม่
าบอก”
คิ
ม (คิ
มมู
มู
)
จาก มอละเมี
ยน์
มา 12 ปี
ฉิ่
นปิ้
ว โภงจี
ตี่
ละฉิ่
น
“เด็
กผู้
ชายพม่
าต้
องบวชเป็
น ฉิ่
นปิ้
ว
(เณร) ก่
อน อายุ
20 ถึ
งจะบวชเป็
น โภงจี
(ภิ
กษุ
) ผู้
หญิ
งก็
บวชนะ นี่
ก็
เคยบวชแบบ
โกนผมเลย แม่
ชี
ภาษาพม่
าเขาเรี
ยก
ตี่
ละฉิ่
น คนพม่
านั
บถื
อศาสนาพุ
ทธแล้
วก็
เคร่
งครั
ดศาสนามาก”
นุ๊
ก (อั
งจอนว์
ลิ
น)
จาก มอละเมี
ยน์
มา 15 ปี
หมากพม่
า
“กิ
นตั้
งแต่
โบราณมา แต่
ก่
อนกิ
น
ทุ
กคนนะ แต่
เดี๋
ยวนี้
ในเมื
องย่
างกุ้
ง
เขาไม่
ให้
ขายไม่
ให้
กิ
นแล้
ว เขาว่
ามั
น
ดู
ไม่
ดี
แต่
ผมอยู่
เมื
องไทยมา 15 ปี
ก็
ยั
งกิ
นตลอด เวลากิ
นก็
ผสมปู
นขาว
ไม่
ใช่
ปู
นแดงนะ แล้
วก็
หมากแก่
เอาไป
ตากแดดก่
อน แล้
วเอามาตำ
�จะมี
นํ้
ายา
ผสมที่
มาจากอิ
นเดี
ย”
ลี
(ลี
อู
) จาก พะอั
ง มาไม่
ถึ
งปี
เลข(หนึ่
ง-สิ
บ)พม่
า
“ติ๊
ด นิ
ด ตอง ลี
ง้
า เช่
าก์
คุ
นิ
ด
ชิ
ด กู้
ตแส”
มาลี
(นางมาเอ)
จาก เกาะกะเร็
ก มาไม่
ถึ
งปี
ทะนาคา
“ เ อาไว้
ทาหน้
าทาตั
ว ตั้
งแต่
เ กิ
ด
เด็
กเล็
กๆ ก็
จั
บทา ใช้
ทั้
งผู้
หญิ
งผู้
ชาย
ท า แ ล้
ว เ ย็
น ช่
ว ย กั
น แ ด ด ดี
หน้
าจะไม่
เป็
นสิ
วฝ้
า ทะนาคา เป็
นต้
นไม้
มี
กลิ่
นหอม เวลาใช้
จะเอามาขู
ดๆ กั
บหิ
น
ผสมนํ้
าแล้
วก็
ทา”
มน (เอซานโมน)
จาก พะอั
ง มาเที่
ยว
สวั
สดี
ลาก่
อน ขอบคุ
ณ แบบพม่
า
“หมิ่
งกล่
าบ่
า, เปิ
นโดะเม่
,
จี
ซู
ตี่
นมาเด”
เอ (โซตองเอ)
จาก เมี
ยวดี
มา 12 ปี
โลงจี
“โลงจี
เป็
นภาษากะเหรี่
ยง พม่
า
เรี
ยกปะโซ่
(โสร่
ง) ของผู้
ชาย ตะหมี่
(ผ้
าถุ
ง)ของผู้
หญิ
ง ถ้
าไปที่
พม่
าจะเห็
น
นุ่
งกั
นเต็
ม แถวบ้
านแต่
ก่
อนยั
งไม่
มี
กางเกง พอเรามาอยู่
นี่
ก็
ซื้
อส่
งกลั
บไป”
วานพม่
าบอก...
เรื
่
อง:
อนั
ญญา คู
เอี
่
ยม
1...,10,11,12,13,14,15,16,17,18,19
21,22,23,24,25,26,27,28,29,30,...42