เมื่
อพู
ดถึ
งกั
มพู
ชา ใครๆ ก็
ต้
องนึ
กถึ
งมหานครที่
ยิ่
งใหญ่
ในสมั
ยอดี
ต
กั
มพู
ช า นั
บ เ ป็
นแหล่
ง กำ
� เ นิ
ดแห่
ง อ า ร ย ธ ร ร มข อ ง ภู
มิ
ภ า ค เ อ เ ชี
ย
ตะวั
นออกเฉี
ยงใต้
เลยที
เดี
ยว วั
ฒนธรรมต่
างๆ รวมถึ
งภาษาเขมรได้
แผ่
ขยาย
อิ
ทธิ
พลมาถึ
งประเทศไทยด้
วย ดั
งจะเห็
นได้
จากอั
กษรไทยซึ่
งมี
วิ
วั
ฒนาการ
มาจากอั
กษรเขมรที่
ใช้
ในรั
ฐอโยธยา-ละโว้
หลั
กฐานก็
คื
อในอั
กษรไทยเอง
ยั
งคงเค้
า
‘อั
กษรตั
วเชิ
ง’
ซึ่
งเป็
นลั
กษณะของการเขี
ยนแบบภาษาเขมร
ซึ่
งไม่
จำ
�เป็
นกั
บอั
กขรวิ
ธี
ของภาษาไทย เช่
น ญ ฎ ฏ ฐ
นอกจากตั
วอั
กษรไทยแล้
ว คำ
�ไทยหลายคำ
�ที่
ใช้
กั
นจนเป็
นคำ
�สามั
ญใน
ภาษาไทย แท้
ที่
จริ
งแล้
วมี
รากศั
พท์
มาจากภาษาเขมร วั
นนี้
เราจะมาแนะนำ
�
10 คำ
�ในภาษาไทยที่
คุ
ณอาจไม่
รู้
ว่
ามาจากภาษาเขมรดั
งนี้
3.
ขนุ
น
เจ้
าผลไม้
เนื้
อเหลื
อง
ห ว า น อ ร่
อ ย ที่
เ ร า กิ
น กั
น
ภาษาเขมรก็
ใช้
ชื่
อนี้
เหมื
อนกั
นนะ
เขาเรี
ยกว่
า
‘ขฺ
นุ
ร’
หมายถึ
งขนุ
น
แบบเดี
ยวกั
บเราเลยล่
ะ
4.
ควาญ
คำ
�ที่
ใช้
เรี
ยกผู้
ฝึ
กช้
าง
มาจากคำ
�ภาษาเขมรคำ
�นี้
‘ฆฺ
วาล’
แ ป ล ว่
า ก า ร เ ลี้
ย ง สั
ต ว์
เ ลี้
ย ง
ส่
วนคำ
� เ รี
ยกผู้
เ ลี้
ย ง คื
อ
‘ ค งฺ
ว าล ’
แ ต่
กิ
น ค ว า ม ถึ
ง สั
ต ว์
ทุ
ก ช นิ
ด น ะ
ไ ม่
ใ ช่
แ ค่
ช้
า ง เ ห มื
อ น ข อ ง ไ ท ย
แต่
อั
นที่
จริ
งคำ
�ว่
าควาญของเราก็
มี
พั
ฒนาการมาเหมื
อนกั
น เพราะสมั
ย
โบราณคำ
�นี้
เคยใช้
กั
บสั
ตว์
อื่
นด้
วย
เ ช่
น ในว ร รณคดี
เ รื่
องสมุ
ทร โฆษ
กล่
าวถึ
ง ควาญแรด หรื
อในบั
นทึ
ก
ของหมอบรั
ดเลก็
พู
ดถึ
งควาญม้
า ควาญ
แกะ แต่
ปั
จจุ
บั
นใช้
กั
บช้
างเท่
านั้
น
1.
กระซิ
บ
คำ
�ว่
ากระซิ
บที่
เราแอบ
พู
ดเบาๆ ข้
างหู
ไม่
ให้
ใครอื่
นได้
ยิ
น
ที่
จริ
งแล้
วคำ
�ในภาษาเขมรก็
มี
คำ
�นี้
นะ
‘ขฺ
สึ
บ’
แปลว่
าพู
ดเบาๆ เหมื
อนกั
น
10 คำ
�ในภาษาไทยที่
คุ
ณอาจไม่
รู้
ว่
ามาจากภาษาเขมร
2.
โกน
โกนหนวด โกนเครา
ห รื
อ โ กนผมบ ว ช ก็
ต้
อ ง ใ ช้
มี
ด
เพื่
อขู
ดขนส่
วนที่
อยากโกนออกไป
คำ
�นี้
ที่
แท้
แล้
วมี
ที่
มาจากคำ
�เขมร
ว่
า
‘โกร’
หมายถึ
งขู
ดขนด้
วยมี
ด
ถ้
า เ ข ม ร เ ข า พู
ด ว่
า โ ก ร ส ก่
( หรื
อ โ กน - ศก ในภาษา ไทย )
ก็
หมายถึ
งโกนผมจ้
า
เรื
่
อง:
วุ
ฒิ
นั
นท์
ชั
ยศรี
